Żywność ekologiczna jest dla konsumentów synonimem wysokiej jakości oraz gwarancji bezpieczeństwa produkcji. W związku z tym celem pracy była analiza składu podstawowego (suchej masy, białka ogółem, tłuszczu surowego, włókna surowego, związków mineralnych w postaci popiołu ogółem i węglowodanów ogółem), frakcji błonnika (NDF – błonnika neutralnodetergentowego, ADF – błonnika kwaśnodetergentowego, ADL – ligniny kwaśnodetergentowej, HCEL – hemicelulozy i CEL – celulozy) oraz makroelementów (wapnia, fosforu, potasu i sodu) ziarna czterech odmian żyta ozimego (‘Visello’, ‘Kapitan’, ‘Kondukt’, ‘Dukato’), pochodzących z upraw ekologicznej i konwencjonalnej. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że ziarno żyta z produkcji ekologicznej zawierało średnio o 9,4 g/kg s.m. mniej białka niż ziarno z uprawy konwencjonalnej (p ≤ 0,05). Ziarno to zawierało również istotnie mniej: popiołu ogółem, NDF, ADL i potasu w porównaniu z ziarnem żyta z uprawy konwencjonalnej. Badane odmiany żyta również różniły się między sobą. W ziarnie odmiany ‘Kondukt’ było istotnie więcej: białka ogółem, włókna surowego oraz wapnia w porównaniu z pozostałymi odmianami. Na podstawie przeprowadzonych badań nie stwierdzono korzystnego wpływu ekologicznego systemu uprawy ziarna żyta ozimego na jego skład chemiczny.
Celem podjętej pracy było określenie wartości pokarmowej na podstawie wybranych makro elementów (wapń, fosfor, magnez, sód i potas) dwóch odmian grochu siewnego - AGRA i ROLA, pochodzących z trzech kolejnych lat zbioru. Na podstawie uzyskanych wyników można zauważyć, że skład mineralny nasion grochu zależy nie tylko od odmiany, ale i od roku zbioru. Roślina ta jest ubogim źródłem wapnia, ale bogatym fosforu oraz pozostałych makroelementów.
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) występują powszechnie w środowisku, a rozwój technologiczny powoduje, że rośnie stopień narażenia człowieka na te zanieczyszczenia. Stanowią one bardzo liczną grupę związków organicznych charakteryzujących się obecnością dwóch lub więcej sprzężonych pierścieni aromatycznych w cząsteczce. Wiele WWA to związki genotoksyczne i rakotwórcze. Związki te mogą się tworzyć zarówno w samej żywności (pierwotnie), jak i podczas procesów jej przemysłowego przetwarzania, utrwalania czy przygotowywania do spożycia. W przeciągu ostatnich kilkunastu lat udało się przeprowadzić wiele badań jakościowych i ilościowych WWA w różnych produktach żywnościowych. Celem artykułu jest charakterystyka głównych WWA oraz aktualna ocena występowania i zawartości WWA w artykułach spożywczych produkcji krajowej w odniesieniu do wymagań w ustawodawstwie Unii Europejskiej.
Materiał badawczy stanowiło ziarno 6 odmian pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum L.) ze zbioru w latach 2007 i 2008 (jare: Torka, Korynta, Cytra, Zadra oraz ozime: Fregata, Markiza). Oceną objęto zawartość: suchej masy, białka ogólnego, tłuszczu surowego, włókna, węglowodanów ogółem, frakcji włókna (NDF, ADF, ADL, HEM, CEL), aminokwasów oraz wskaźniki wartości odżywczej białka (CS, EAAI, PER). Największą zawartością białka charakteryzowała się odmiana Korynta (176 g/kg SM), a najmniejszą odmiana Markiza (151 g/kg s.m.). Ziarno odmian jarych zawierało mniej włókna surowego niż odmian ozimych. Największą zawartością ligniny charakteryzowało się ziarno odmian ozimych - Fregata i Markiza. Stwierdzono dużą zawartość aminokwasów egzogennych w ziarnie odmiany Markiza, co znalazło odzwierciedlenie w wartości odżywczej obliczonej na podstawie wskaźników CS, EAAI, przewidywanej wartości PER. Pierwszym aminokwasem ograniczającym jakość białka (CSмн,CSWE) we wszystkich badanych próbach okazała się lizyna.