Pięćset dwadzieścia dwie sztuki bydła z 10 ferm, położonych na terenie 5 województw poddano badaniu alergicznym testem skórnym (ATS) i metodą seroneutralizacji (SN) w kierunku zakażenia wirusem IBR-IPV (zapalenia nosa i tchawicy oraz otrętu). Uzyskane dane odnoszące się do zgrubień fałdów skórnych po badaniu alergicznym - uszeregowano następnie wg wzrastających wartości i porównano z ujemnymi i dodatnimi wynikami badania serologicznego. Chodziło o ustalenie wartości zgrubienia, które wykazuje największą zgodność z dodatnimi wynikami badania metodą SN, rutynowo stosowaną w kraju do rozpoznawania zakażeń. Tą wartością graniczną (czyli tzw. kryterium oceny, analogiczne do dodatniego miana w badaniach serodiagnostycznych) było zgrubienie > 2,6 mm. Stosując to kryterium, wykryto alergicznym testem skórnym 86°/o osobników z przeciwciałami dla wirusa zaś ujemne rezultaty testu alergicznego pokrywały się u 98% badanych zwierząt z brakiem przeciwciał. W drugim etapie badań wykazano, że śródskórne wprowadzenie antygenu diagnostycznego nie powoduje u zwierząt seroujemnych, przebywających w środowisku wolnym od zarazka, ani serokonwersji, ani uczulenia typu późnego a wyniki są powtarzalne. Natomiast u zwierząt przebywających w środowisku zakażonym wielokrotne badanie pozwoliło na stwierdzenie, że u pewnego odsetka osobników zachodzą zmiany ich stanu immunologicznego. Omówiono ich przypuszczalne przyczyny.