Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 54

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Geosyntetyki, materiały znajdujące szerokie zastosowanie w inżynierii budowlanej i ochronie środowiska posiadają pewne charakterystyczne parametry wyjściowe uzyskiwane podczas badania nowo wytworzonych produktów. Jednak z czasem, na skutek oddziaływania czynników degradujących, wartości te ulegają zmianie. Poznanie zakresu tych zmian umożliwia ulepszenie produktów lub projektowanie konstrukcji z odpowiednim współczynnikiem bezpieczeństwa. Polski przemysł energetyczny wykorzystuje w procesach wytwarzania energii głównie węgiel kamienny i brunatny. Produktami ubocznymi spalania są popioły lotne unoszone przez spaliny i wychwytywane w elektrofiltrach oraz popioło- żużle usuwane z komory paleniskowej. Obecnie mieszanki popiołowożużlowe są cennym gruntem antropogenicznym, używanym do budowy nasypów, gdzie zabudowywuje się również geowłókniny. Celem podjętych badań było ustalenie wpływu chemizmu popioło-żużli na zmianę wybranych parametrów wytrzymałościowych geosyntetyków. Głównym czynnikiem degradującym, który mógłby w okresie prowadzenia badań wpłynąć na strukturę, a przez to na wytrzymałość geowłóknin, jest odczyn pH popiołożużli. Mieszankę pobrano ze składowiska Huty ArcelorMittal Poland S.A. w Krakowie Nowej Hucie, z kilkunastu miejsc osadnika o powierzchni 15 ha z głębokości 0,5 do 2,0 m. Przeprowadzone badania chemiczne wykazały silnie zasadowy odczyn pH, który może destrukcyjnie oddziaływać na strukturę włókien stykającej się geowłókniny, a przez to na parametry wytrzymałościowe wyrobu. Sprawdzenie wytrzymałości na przebicie statyczne próbek wykonano zgodnie z normą PN-EN ISO 12236 i porównano materiał „świeży” z materiałem poddanym działaniu mocno zasadowego pH i czynników atmosferycznych. W badaniach wykorzystano geowłókniny igłowane; dwie wykonane z polipropylenu (PP), dwie z recyklowanych włókien polipropylenu, jedna dwuwarstwowa z włókien odcinkowych syntetycznych PP/PES. W celu realizacji założeń badawczych wybudowano nasyp doświadczalny z mieszanki popiołowo- żużlowej o wysokości 1,0 m, w którym zabudowano geowłókniny. Konstrukcja nasypu zapewniała ochronę geosyntetyków przed oddziaływaniem promieniowania słonecznego i podsiąkaniem wody gruntowej. Próbki zasypano na głębokości 0,5 m pozostawiając je na okres 8 i 24 miesięcy. Naturalne czynniki atmosferyczne mogły oddziaływać bezpośrednio na nasyp. Próbki geowłóknin umieszczono tak, aby obie strony wyrobu były w bezpośrednim kontakcie z mieszanka popiołowo-żużlową z zaznaczeniem górnej powierzchni. Po wydobyciu geowłóknin z nasypu wykonano przebicie statyczne, uzyskane wyniki badań pozwoliły sformułować dwa podstawowe wnioski; – ośmio miesięczny okres zabudowania geowłóknin w nasypie nie wpłynął istotnie na ich wytrzymałość na przebicie. Nie zanotowano dla żadnego z typów geowłóknin zmniejszenia wartości siły przebijającej, –po okresie 24 miesięcy zabudowania w nasypie z mieszanki popiołowożużlowej geowłókniny GRK 151 i 401 z włókien polipropylenowych utraciły 15-16% wytrzymałości na przebicie statyczne. Geowłókniny R 404, 1024 i Terrafix z recyklowanych włókien polipropylenu utraciły natomiast 17-19% wytrzymałości.
Artykuł przedstawia wyniki badań modelowych wykonanych w skali półechnicznej. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie, jak zachowa się nasyp z mieszanki popiołożużlowej piętrzący wodę oraz jaki ewentualny rodzaj uszkodzeń filtracyjnych pojawi się w poszczególnych miejscach konstrukcji. W prze-prowadzonych badaniach sprawdzono, czy zastosowany rodzaj i sposób wbudowania geosyntetycznej bariery polimerowej (GBR-P) oraz elementów drenujących zapewni bezpieczne warunki pracy budowli. W warunkach laboratoryjnych określono zmiany położenia krzywej filtracji w korpusie nasypu hydrotechnicznego bez elementów uszczelniających oraz z ekranem GBR-P. Badania wykazały, że odpad paleniskowy, jakim jest popiołożużel, nie może być wykorzystywany w budownictwie wodnym bez dodatkowych zabiegów zabezpieczających. Zabiegiem takim może być wbudowanie w odpowiednich miejscach nasypu geosyntetycznych elementów uszczelniających i drenujących, zapobiegających zjawiskom sufozji i upłynniania.
Artykuł porusza problem zamykania małych gminnych składowisk odpadów komunalnych, które z różnych powodów nie poradziły sobie ze spełnieniem wymogów obowiązujących od 2003 roku przepisów prawnych. Jednym z takich obiektów jest składowisko w gminie Chełmek położonej w zachodniej części województwa małopolskiego. Trwający obecnie proces zamknięcia i rekultywacji napotyka na problemy wynikające z założeń projektowo-technicznych z lat 70-tych. W pracy przeanalizowano zagadnienie dotyczące stateczności geotechnicznej skarpy o nachyleniu 1:1. Wykorzystując metodę Bishopa określono wpływ zmian wartości kąta tarcia wewnętrznego odpadów na uzyskiwane wyniki współczynnika bezpieczeństwa. Analiza dotyczy również oddziaływania obciążenia zewnętrznego jakie może pojawić się na koronie kwatery, oraz warunków gruntowo-wodnych w podłożu. Dane do obliczeń stateczności skompletowano w oparciu o przeprowadzone badania terenowe w połączeniu z istniejąca dokumentacja dotyczącą składowiska. Uzyskane wyniki obliczeń wskazują na istniejące ryzyko utraty stateczności w przypadku zaistnienia pewnych określonych założeń parametrów geotechnicznych oraz obciążeń zewnętrznych. Dla rozpatrywanego obiektu przyjęto trzy charakterystyczne przypadki obliczeniowe uwzględniające zmienność wybranych parametrów geotechnicznych i obciążeń zewnętrznych. W przypadku korzystnych warunków gruntowo-wodnych ryzyko utraty stateczności jest niewielkie, natomiast przy nawodnieniu podłoża i skarpy wartości współczynnika bezpieczeństwa wskazują na ryzyko utraty stateczności.
Hole-nesting passerines constitute a 'model' group for which importance of synchronisation between food availability — mainly caterpillars — and appearance of nestlings is commonly postulated. Is there an adequate set of data allowing one to prove this relationship? The recent climate change could lead to a mis-match between food peaks and nestlings' appearance. Do the data exist that show that the birds have switched to other food sources? We analyse data on nestling food of eleven European hole-nesting passerines (158 papers). The diet of some species is hardly known (< 100 broods observed), there are large gaps in geographical coverage (70% of data from five countries — Germany, Russia, Slovakia/Czech Republic, Poland and Great Britain) and most of studies do not meet the minimum requirement of representativeness (three seasons, > 20 broods/season), which limits their external validity. The majority of investigations were done decades ago, in different conditions and most probably they cannot be treated as representative for the current situation. There is no study in which the past (before warming) and current nestling diet in the same local population have been compared, so, direct empirical support for the 'mismatch' idea is rather weak. Knowledge of nestling diet and its variation is far from adequate and new, properly designed, studies are needed.
Artykuł przedstawia wyniki badań i obliczeń mających na celu określenie wpływu zmiany wartości spójności odpadów komunalnych na obliczone metodą Felleniusa wartości współczynnika bezpieczeństwa. Opisane prace dotyczyły rekultywowanego składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne w Brzozowie. Analizę oparto na własnych badaniach i obliczeniach oraz istniejącej dokumentacji dotyczącej składowiska. Obliczeniowa część pracy objęła sprawdzenie stateczności skarp w dwóch wybranych przekrojach. Założono również możliwość wystąpienia zewnętrznego obciążenia naziomu skarpy pochodzącego od maszyny zagęszczającej. W zależności od przyjętego przekroju i schematu obliczeniowego wykazano, że nawet gdy wartość spójności wynosi 22 kPa, obliczony współczynnik bezpieczeństwa wskazuje na ryzyko utraty stateczności.
W artykule przedstawiono wyniki badań podstawowych właściwości geotechnicznych mieszaniny popiołowo-żużlowej oraz charakterystyki tarcia na kontakcie mieszaniny z dwoma rodzajami geowłóknin igłowanych o gramaturze 400 i 1200 g · m–2. Mieszanina popiołowo-żużlowa pochodziła z osadnika Huty Arcelor Mittal Poland S.A. Badania charakterystyki wytrzymałościowej mieszaniny oraz charakterystyki tarcia na kontakcie mieszanina–geosyntetyk przeprowadzono w aparacie bezpośredniego ścinania o przekroju skrzynki 12 × 12 cm. Wyniki badań wykazały, że mieszanina popiołowo-żużlowa charakteryzuje się stosunkowo dużymi wartościami parametrów wytrzymałościowych, a wartości współczynnika tarcia na kontakcie mieszanina–geosyntetyk są nieznacznie mniejsze niż współczynnik tarcia samej mieszaniny.
Aim of the study The aim of the article was to present the results of the analysis of puncture resistance of shielding and sealing geosynthetics. Standard qualification tests were carried out on a rigid support in accordance with PN-EN 14574: 2015-12. Four types of protective geotextiles with different thicknesses and weights as well as three types of geomembranes differing in thickness were used for the tests. Individual materials were examined separately, as well as in the form of geocomposites. Material and methods Two groups of geosynthetics were used in the study. The first group were four types of geotextiles whose function is to separate materials with different grain sizes, or to provide filtration in engineering structures. Geotextiles were characterized by their varying thickness, basis weight, and production technology. The second group were impermeable geomembranes with sealing properties, made of smooth-rolled polyethylene on three sides, in three heights. Geosynthetics were tested for puncture resistance with a pyramid (PN-EN 14574:2015-12). Results and conclusions Among the geotextiles, needle-punched non-woven fabric with a thickness of 4 mm turned out to be the most resistant to puncture. The values for the remaining needle-punched geotextiles, 1.5 mm thick, depended on their basis weight and differed in strength by 30% in favour of heavier non-woven geotextile. Glued geotextile with a thickness of 0.5 mm were shown to have a similar strength to 1.5 mm geotextile with a heavier weight and 46% more durable than geotextile of the same thickness and a lower weight. In the case of geomembranes, puncture resistance turned out to be 2–5 times higher than in geotextiles.
Wprowadzenie. Witamina B12 to grupa związków o aktywności biologicznej zbliżonej do cyjanokobalaminy. Biodostępność witaminy B12 z różnych produktów różni się znacznie np. z mięsa kurcząt wynosi średnio 61-66%, ryb 42%, natomiast z jaj <9% Stosunkowo łatwo uzupełniać niedobory witaminy B12 spożywając regularnie produkty wzbogacone dostępne na rynku lub suplementy diety. Cel badań. Celem badań była charakterystyka dostępnych na rynku produktów wzbogaconych witaminą B12 oraz ocena możliwości zwiększenia pobrania tej witaminy poprzez włączanie takich produktów do codziennej diety. Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono zimą 2011 roku, w 11 sieciach handlowych w Warszawie. Dane o produktach zaczerpnięto z informacji zawartych na opakowaniach. W sprzedaży znaleziono 220 produktów z dodatkiem tej witaminy B12. Dodawana ona była przede wszystkim do płatków śniadaniowych, soków, napojów bezalkoholowych, batonów zbożowych, cukierków, kakao i herbat granulowanych, margaryn, ale również do produktów sojowych. Najliczniejszą grupę produktów stanowiły płatki śniadaniowe (40%) oraz soki i napoje bezalkoholowe (30%). Wyniki. Najwyższą zawartością witaminy B12 charakteryzowały się niektóre cukierki (max. 4,5μg/100g) i napoje herbaciane (max. 3,75μg/100g), a najniższą napoje owocowe (min. 0,12μg/100g). Szeroka oferta produktów z dodatkiem witaminy B12 umożliwia zwiększenie spożycia tej witaminy, na przykład poprzez spożycie szklanki napoju sojowego (20,8% normy na poziomie RDA), kubka deseru sojowego (15%), napoju herbacianego (14%), szklanki soku jabłkowego (12,5%), batonu zbożowego (10%), porcji płatków kukurydzianych (9,8%) czy kromki pieczywa z margaryną (7,5%). Oszacowano, że jednorazowe spożycie średniej porcji produktów z dodatkiem witaminy B12 może dostarczyć jej 0,18-0,5 μg (7,5-20,8% normy RDA dla osób dorosłych). Wnioski. Aby produkty spożywcze wzbogacone spełniały pozytywną rolę w żywieniu potrzebna jest odpowiednia edukacja żywieniowa społeczeństwa, ze szczególnym zwróceniem uwagi na osoby starsze oraz osoby stosujące diety wegetariańskie.
W pracy przedstawiono wyniki badań płytkich ruchów masowych powstałych w czerwcu 2010 r. w miejscowości Siary k. Gorlic. Przeprowadzono badania terenowe mające na celu rozpoznanie warunków geologiczno-inżynierskich w sąsiedztwie osuwisk oraz badania laboratoryjne, które obejmowały oznaczenie podstawowych właściwości geotechnicznych gruntów (skład uziarnienia, granice konsystencji, parametry charakteryzujące wytrzymałość na ścinanie). Zasadnicza część pracy obejmo-wała analiza wpływu procesu infiltracji na stateczność zboczy. Do analiz wykorzystano dwie metody opisu przepływu wody w strefie nienasyconej. Pierwszą z nich stanowił tłokowy model infiltracji zaproponowany przez Lumb’a, a drugą model Montrasio-Valentino. Wyniki badań oraz przeprowadzonych analiz wykazały, że głównym czynnikiem inicjującym powstanie analizowanych osuwisk był katastrofalny opad deszczu. który spowodował zawodnienie pokrywy stokowej tworzonej przez utwory pylaste. Istotnym czynnikiem biernym sprzyjającym powstaniu osuwisk stanowiła płytko zalegająca warstwa mało przepuszczalnego gruntu spoistego. Zintegrowane obliczenia infiltracji i stateczności z zastosowaniem modelu opracowanego przez Montrasio i Valentino wykazały jego wrażliwość na sposób doboru parametru K opisującego zdolność drenażową gruntów. Wykazano, że parametr ten można interpretować jako zmienną zależną od współczynnika filtracji. Wyniki obliczeń stateczności z wykorzystaniem modelu Montrasio-Valentino wykazały w analizowanym przypadku, że daje on bardziej niekorzystne wyniki obliczeń niż metoda opie­rająca się o obliczenia infiltracji z wykorzystaniem modelu tłokowego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.