Effects of stock and rearing conditions on night-roosting in Pheasants Phasianus colchicus L.

• Autorzy: Bartels A , Suchentrunk F , Vodnansky M

Warianty tytułu

PL

Zaleznosc zbiorowego nocowania u bazanta Phasianus colchicus od formy podgatunkowej i warunkow hodowli

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The tendency to roost overnight was studied in 91 juvenile "black-necked" and "ring-necked" Pheasants reared either under "semi-natural" or "commercial" pheasantry conditions. The birds were kept in cages in 4 different groups. Observations were carried out in 50 evenings. Numbers of individuals roosted per group were determined usually at four counts per evening in intervals of 10min., with the last count immediately before darkness. Data on weather parameters were recorded in each evening. All statistical tests were performed using arc-sine-transformed proportion values of roosted birds. The Pheasants started night-roosting at an age of 40-50 days. Roosting activity began approx. 40 min. before darkness and locomotory activity ceased right before darkness. Among the 4 rearing-groups considered, the tendency towards night-roosting was highest (median = 63.5%) in "black-necks" reared under "semi-natural" conditions and lowest (median = 35.0%) in "ring-necks" reared under commercial pheasantry conditions. Rainfall lowered the tendency from a median of 43% to 35%.

PL

Sposób zbiorowego nocowania u ptaków może być rozpatrywany jako taktyka zabezpieczenia sie przed drapieżnikami. Badania prowadzono na bażantach w wieku 11-19 tygodni, należących do dwóch form: obrożnej - P.c.torquatus i czarnoszyjej - P.c.colchicus oraz P.c.mongolicus wraz z mieszańcami obu tych podgatunków. Stosowano dwa sposoby hodowli: 1) Półnaturalny - przy którym ptaki od piątego tygodnia przebywały w obszernych zagrodach z krzewami, młodymi sosnami i gałęziami stwarzającymi ukrycie; 2) "Przemysłowy" - przy którym pisklęta były hodowane bez roślinności i ukryć. Ptaki były trzymane w wolierach jako 4 osobne grupy. Trzy spośród nich były w ciągu 50 wieczorów, do wieku 90 dni, przedmiotem obserwacji nad osobniczym rozwojem zwyczaju zbiorowego nocowania. Proporcję ilościową osobników danej grupy biorących udział w zbiorowym nocowaniu określano zwykle na podstawie 4 liczeń przeprowadzanych wieczorem w odstępach co 10 minut, bezpośrednio przed nastaniem ciemności. Zachowanie noclegowe badanych ptaków rozpoczynało się około 40 min. przed zmrokiem. Bezpośrednio przed nastaniem ciemności ptaki przestawały przemieszczać się. Zarówno bażanty obrożne jak czarnoszyje zaczynały zbiorowo nocować w wieku między 6 i 7 tygodniem (ryc. 1). W wieku 11-19 tygodni tendencja do zbiorowego nocowania (ryc. 2) była najsilniejsza w grupie bażantów czarnoszyich hodowanych w warunkach półnaturalnych (mediana 63.5%), a najsłabsza - u bażantów obrożnych hodowanych w warunkach przemysłowej bażantarni (mediana 35.0%). Ogólnie ptaki hodowane w warunkach przemysłowej bażantarni wykazały słabszą tendencje do zbiorowego nocowania w porównaniu do bażantów wychowywanych w warunkach półnaturalnych. Deszcz obniżał tendencję do zbiorowego nocowania z 43 do 35% (mediana dla wszystkich grup łącznie). Wyniki wskazują, że spośród czterech badanych grup najbardziej celowe jest używanie do introdukcji bażantów czarnoszyich hodowanych w warunkach półnaturalnych. Ptaki te, wykazując najsilniejszą tendencję do zbiorowego nocowania są bardziej bezpieczne przed naziemnymi drapieżnikami. Introdukcji nie powinno się dokonywać wprzed osiągnięciem przez bażanty wieku 11-12 tygodni.

Słowa kluczowe

PL

ptaki; zachowanie sie zwierzat; Phasianidae; hodowla zwierzat; Phasianus colchicus; zachowania obronne; bazant; bazantowate

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 1993
• Tom: 28
• Numer: 2
• Opis fizyczny: s.69-74, rys.,bibliogr.

Twórcy

autor

Bartels A

• Research Institute for Game Biology and Ecology, Veterinary Medicine University Wien, Savoyenstr.1, A-1160 Wien, Austria

autor

Suchentrunk F

• Research Institute for Game Biology and Ecology, Veterinary Medicine University Wien, Savoyenstr.1, A-1160 Wien, Austria

autor

Vodnansky M

• Research Institute for Game Biology and Ecology, Veterinary Medicine University Wien, Savoyenstr.1, A-1160 Wien, Austria

Bibliografia

• Anderson W. L. 1964. Survival and reproduction of pheasants released in southern Illinois. J. Wildl. Manage., 28: 254-263.
• Aschoff J., v. Holst D. 1960. Schlafplatzflüge der Dohle, Corous monedula L. In: Proc. XII Int. Ornithol. Congr. Helsinki 1958: pp. 55-70.
• Bent A.C. 1963. Life Histories of North American Gallinaceous Birds. New York.
• Burger G.V. 1964. Survival of ring-necked pheasants released on a Wisconsin shooting preserve J. Wildl. Manage. 28: 711-721.
• Fehlberg U.H.W., Schulze J.E., Pohlmeyer K. 1991. The influence of different pen-rearing methods on condition and constitution of pheasants (Phasianus colchicus L.). In: Csanyi S., Ernhaft J. (eds.), Trans. XX IUGB-Congress, Gödöllö, pp. 271-276.
• Fišer Z., Hanuš V. 1983. Fasanenzüchtung in der Volierenzuchtfarm. In: Hell P. (Ed.), Trans. XVI IUGB-Congress, Strbske Pleso, pp. 756-760.
• Glutz v.Blotzheim U. N. 1973. Handbuch der Vögel Mitteleuropas. Vol. 5: Galliformes und Gruiformes, Frankfurt/M., 655 pp.
• Goretzki J. 1988. Jagdfasan, Phasianus colchicus L. In: Stubbe H. (Ed.), Buch der Hege, Vol. 2: Federwild, Berlin, pp. 2-10.
• Hemmer H. 1983. Domestikation - Verarmung der Merkwelt. Braunschweig, 160 pp.
• Herre W., Röhrs M. 1990. Haustiere-zoologisch gesehen. Stuttgart, 412 pp.
• Hessler E., Tester J.R., Siniff R.B., Nelson M.M. 1970. A biotelemetery study of survival of pen-reared pheasants released in selected habitats. J. Wildl. Manage. 34: 267-274.
• Hill D., Robertson P. 1988. The pheasant-ecology, management and conservation. BSP Professional Books, Oxford etc., 281 pp.
• Krauss G.D., Graves H.B., Zervanos S.N. 1987. Survival of wild and game-farm cock pheasants released in Pennsylvania. J. Wildl. Manage. 51: 555-559.
• Kroll M. 1973. Der Fasan, seine Lebensweise, Hege und Jagd. Radebeul, 316 pp.
• Majewska В., Pielowski Z., Serwatka S., Scott M. 1979. Genetische und adaptive Eigenschaften des Zuchtmaterials zum Aussetzen von Fasanen. Z. Jagdwiss. 45: 212-226.
• Martin, P., Bateson P. 1990. Measuring behaviour - an introductory guide. Cambridge, 200 pp.
• Miller D.B. 1982. Strategien in der Verhaltensentwicklung: Normale Entwicklung und Plastizität. In: Immelmann K., Barlow G., Petrinovich L., Main M. (Eds.), Verhaltensentwicklung bei Mensch und Tier - Das Bielefeld Projekt. Paul Parey, Berlin und Hamburg, pp. 89-112.
• Mletzko H.G., Mletzko I. 1985. Biorhythmik. Die Neue Brehm-Bücherei. Wittenberg 184 pp.
• Pielowski Z. (1981): Weitere Untersuchungen über den Wert des Zuchtmaterials von Fasanen zum Aussetzen. Z. Jagdwiss. 27: 102-109.
• Robertson P.A. 1988. Survival of released pheasants, Phasianus colchicus, in Ireland. J. Zool. (Lond.) 214: 683-695.
• Schneider E. 1989. Der Jagdfasan - ein wildes Haustier? In: Schneider E., Oelke H., Groß H. (Eds.), Die Illusion der Arche Noah. Göttingen, pp. 153-161.
• Snyder W.D. 1985. Survival of radio-marked hen ring-necked pheasants in Colorado. J. Wildl. Manage. 49: 1044-1049.
• Svec J., Svrcek S., Vrtiak O.J., Ondrejka R. 1983. Food ecology of the red fox (Vulpes vulpes L.) in the pheasantry. Proc. XVI IUGB-Congr., Strbske Pleso: 560-565.
• Weber E 1980. Grundriß der biologischen Statistik. Stuttgart, 652 pp.