EN
The research on segetal flora and agricultural ecosystems has gained special importance in recent years, since they are an important element in biodiversity conservation. An evaluation of the status of the segetal flora was made on the basis of a study conducted in the period 1998–2002 in crop fields of four municipalities located in the Strug River valley in Podkarpackie Voivodeship. This research was carried out in root and cereal crops. Total species richness and the average number of species per relevé were determined in this study. In determining species diversity of the communities, the Shannon-Wiener diversity index (H’) was used. In cereal crops, the community Vicietum tetraspermae typicum was characterized by the greatest species richness (109 species), while Vicietum tetraspermae consolidetosum showed the lowest richness (57 species). In root crops, the association Oxalido-Chenopodietum polyspermi exhibited the greatest richness (78 species), whereas Galinsogo- Setarietum typicum the lowest richness (53 species). In the cereal communities, a total 149 of weed species were recorded, while in the root communities their total number was 97. The values of the Shannon-Wiener diversity index (H’) ranged from 3.10 to 2.42. The phytocoenoses Oxalido-Chenopodietum polyspermi, Vicietum tetraspermae typicum, and Vicietum tetraspermae, the variant with Vicia grandiflora, were characterized by the highest values of the Shannon-Wiener diversity index (H’), whereas the association Galinsogo-Setarietum typicum and the impoverished communities from the alliance Aperion spicae- -venti showed the lowest values.
PL
W ostatnich latach szczególnego znaczenia nabrały badania flory segetalnej i agrocenoz, gdyż są ważnym elementem w ochronie bioróżnorodności. Ocenę stanu flory segetalnej wykonano na podstawie badań prowadzonych w latach 1998–2002 na polach uprawnych czterech gmin położonych w dolinie rzeki Strug, w woj. podkarpackim. Badania wykonano w uprawach okopowych oraz zbożowych. W pracy określono ogólne bogactwo gatunkowe oraz średnią liczbę gatunków w zdjęciu fitosocjologicznym. Przy określaniu różnorodności gatunkowej zbiorowisk posłużono się wskaźnikiem różnorodności Shannona- -Wienera (H’). W obrębie upraw zbożowych największym bogactwem gatunkowym odznaczało się zbiorowisko Vicietum tetraspermae typicum – 109 gatunków, a najmniejszym Vicietum tetraspermae consolidetosum – 57 gatunków, zaś w uprawach okopowych największą różnorodność osiągnął zespół Oxalido-Chenopodietum polyspermi – 78 gatunków, najmniejszą Galinsogo- -Setarietum typicum – 53 gatunki. W zbiorowiskach zbożowych zanotowano łącznie 149 gatunków chwastów, zaś w okopowych 97. Wartości indeksu ogólnej różnorodności Shannona-Wienera (H’) mieściły się w granicach od 3,10 do 2,42. Największą wartością wskaźnika Shannona-Wienera (H’) wyróżniały się fitocenozy Oxalido-Chenopodietum polyspermi, Vicietum tetraspermae typicum, Vicietum tetraspermae wariant z Vicia grandiflora, a najmniejszą zespół Galinsogo- -Setarietum typicum oraz zbiorowiska kadłubowe ze związku Aperion spicae-venti.