Honey as a source of bioactive compounds

• Autorzy: Wieczorek J. , Pietrzak M. , Pomianowski J. , Wieczorek Z.

Warianty tytułu

PL

Miód jako źródło związków bioaktywnych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The total phenolic content and the content of flavonoids and metals – K, Ca, Mg, Zn, Fe, Mn and Cu, were determined in honey of different botanical origin supplied mostly by domestic producers, in particular from north-eastern Poland. The daily intake of the analyzed compounds supplied with honey was determined for Poland on a per capita basis. Phenolic compound levels in the analyzed honey ranged from 86 to 1141 mg kg⁻¹, and the highest concentrations were noted in buckwheat honey, followed by honeydew and heather honey. The majority of the analyzed honeys were characterized by low total flavonoid levels, and the highest flavonoid concentrations were noted in buckwheat honey at 27.8 mg kg⁻¹ on average. The average flavonoid content of the analyzed samples was determined at 10.5 mg kg⁻¹. Summer multifloral honey and linden honey were most abundant in metals, and linden honey was characterized by the highest concentrations of K. The results of this study and honey consumption statistics indicate that honey, in particular light-colored botanical varieties, is a poor dietary source of phenolic compounds and flavonoids. Honey is also deficient in metals. It is a source of approximately 0.02% of the recommended daily allowance (RDA) for calcium, 0.01% RDA for magnesium and 0.03% AIs of potassium.

PL

Określono poziomy stężeń związków fenolowych ogółem i flawonoidów oraz metali: K, Ca, Mg, Zn, Fe, Mn i Cu w botanicznych odmianach miodu pochodzącego w większości z pasiek krajowych, przede wszystkim z regionu północno-wschodniej Polski. Przedstawiono szacunkowe dzienne pobranie tych składników z porcją miodu spożywaną przez statystycznego mieszkańca Polski. Poziomy związków fenolowych w badanych miodach były zróżnicowane i wynosiły od 86 do 1141 mg kg⁻¹, najwyższe oznaczono w miodach gryczanych, nieco niższe w spadziowych i wrzosowych. Większość miodów charakteryzowała się niskimi poziomami flawonoidów ogółem, najwięcej zawierały ich miody gryczane, średnio 27,8 mg kg⁻¹. Z kolei średnia zawartość flawonoidów w badanych miodach wyniosła 10,5 mg kg⁻¹. Najbogatszym źródłem metali okazały się miody letnie: wielokwiatowy letni oraz lipowy, z najwyższym udziałem K. Zestawiając uzyskane wyniki z danymi dotyczącymi spożycia miodu stwierdzono, że miód, a szczególnie jego jasne odmiany botaniczne, wnoszą do dziennej diety niewielką ilość związków fenolowych oraz flawonoidów. Miody są również ubogim źródłem metali. Pobranie Ca z miodem stanowiło około 0,02% RDA, Mg około 0,01% RDA oraz K około 0,03% AIs.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Polish Journal of Natural Sciences
• Rocznik: 2014
• Tom: 29
• Numer: 3
• Opis fizyczny: p.275-285,ref.

Twórcy

autor

Wieczorek J.

• Department of Commodity Science and Food Analysis, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Cieszynski 1, 10-726 Olsztyn, Poland

autor

Pietrzak M.

• Department of Physics and Biophysics, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Olsztyn, Poland

autor

Pomianowski J.

• Department of Commodity Science and Food Analysis, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Olsztyn, Poland

autor

Wieczorek Z.

• Department of Physics and Biophysics, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Olsztyn, Poland

Bibliografia

• AMIOT M.J., AUBERT S., GONNET M., TACCHINI M. 1989. Phenolic composition of honeys: preliminary study on identification and group quantification. Apidologie, 20: 115–125.
• ANKLAM E. 1998. A review of the analytical methods to determine the geographical and botanical origin of honey. Food Chem., 63(4): 549–562.
• ATANASSOVA J.R., YURUKOVA L.D., LAZAROVA M.A. 2009. Palynological, physical, and chemical data on honey from the Kazanlak region (Central Bulgaria). Phytol. Balcan., 15(1): 107–114.
• BIESAGA M., PYRZYŃSKA K. 2009. Liquid chromatography/tandem mass spectrometry studies of the phenolic compounds in honey. J. Chromatogr. A., 1216: 6620–6626.
• BOGDANOV S., HALDIMANN M., LUGINBÜHL W., GALLMANN P. 2007. Minerals in honey: environmental, geographical and botanical aspects. J. Apic. Res. Bee World, 46(4): 269–275.
• BOGDANOV S., RUOFF K., PERSANO ODDO L. 2004. Physico-chemical methods for the characterization of uniflorals honey: a review. Apidologie, 35: 4–17.
• BOJARSKA J.E., CZAPLICKI S., ZARECKA K., ZADERNOWSKI R. 2006. Związki fenolowe owoców wybranych odmian truskawki. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość., 2(47): 20–27.
• CAROLI S., FORTE G., IAMICELI A.L., GALOPPI B., 1999. Determination of essential and potentially toxic trace elements in honey by inductively coupled plasma-based techniques. Talanta, 50(2): 327–336.
• Dietary Reference Intakes. DRI Tables, http://fnic.nal.usda.gov/dietary-guidance.
• ESCUREDO O., MÍGUEZ M., FERNÁNDEZ-GONZÁLEZ M., SEIJO M.C. 2013. Nutritional value and antioxidant activity of honeys produced in a European Atlantic area. Food Chem., 138: 851–856.
• ETZOLD E., LICHTENBERG-KRAAG B. 2008. Determination of the botanical origin of honey by Fouriertransformed infrared spectroscopy: an approach for routine analysis. Eur. Food. Res. Technol., 227: 579–586.
• IERiGŻ-PIB, 2007. Rynek owoców i warzyw. Stan i perspektywy. Analizy Rynkowe, 2007 czerwiec, pp. 24–39.
• JASICKA-MISIAK I., PALIWODA A., DEREŃ M., KAFARSKI P. 2012. Phenolic compounds and abscisic acid as potential markers for the floral origin of two Polish unifloral honeys. Food Chem., 131: 1149–1156.
• LACHMAN J., ORSÁK M., HEJTMÁNKOVÁ A., KOVÁŘOVÁ E. 2010. Evaluation of antioxidant activity and total phenolics of selected Czech honeys. LWT – Food Sci. Techn., 43: 52–58.
• LATORRE M.J., PEÑA R., PITA C., BOTANA A., GARCÍA S., HERRERO C. 1999. Chemometric classification of honey according to their type. II. Metal content data. Food Chem., 66: 263–268.
• Linus Pauling Institute. Micronutrient Research for Optimum Health. Flavonoids, http://lpi.oregonstate.edu/infocenter/phytochemicals/flavonoids/.
• MALWADE C.R., QU H., RONG B-G., CHRISTENSEN L. P. 2013. Purification of artemisinin from quercetin by anti-solvent crystallization. Front. Chem. Sci. Eng., 7(1): 72–78.
• MATUSEVICIUS P., STANISKIENE B., BUDRECKIENE R. 2010. Metals and organochlorine compounds in Lithuanian honey. Pol. J. Food. Nutr. Sci., 60(2): 159–163.
• MEDA A., LAMIEN C.E., ROMITO M., MILLOGO J., NACOULMA O.G. 2005. Determination of the total phenolic, flavonoid and prolinę contents in Burkina Fasan honey, as well as their radical scavenging activity. Food Chem., 91: 571–577.
• MICHALAK-MAJEWSKA M., ŻUKIEWICZ-SOBCZAK W., KALBARCZYK J. 2009. Ocena składu i właściwości soków owocowych preferowanych przez konsumentów. Bromat. Chem. Toksykol., XLII(3): 836–841.
• NOZAL NALDA M.J., YAGUE J.L.B., CALVA J.C.D., GOMEZ M.T.M. 2005. Classifying honeys from the Soria Province of Spain via multivariate analysis. Anal. Bioanal. Chem., 382(2): 311–319.
• ÖZKÖK A., D’ARCY B., SORKUN K. 2010. Total phenolic acid and total flavonoid content of turkish pine honeydew honey. J. Api Product & Apimedical Sci., 2(2): 65–71.
• PRZYBYŁOWSKI P., WILCZYŃSKA A. 2001. Honey as an environmental marker. Food Chem.,74: 289–291.
• Pszczelarstwo i rynek miodu. 2012. http://www.minrol.gov.pl/pol/Ministerstwo/Biuro-Prasowe/Informacje-Prasowe/Pszczelarstwo-i-rynek-miodu.
• TOMÁS-BARBERÁN F.A, MARTOS I., FERRERES F., RADOVIC B.S., ANKLAM E. 2001. HPLC flavonoid profiles as markers for the botanical origin of European unifloral honeys. J. Sci. Food Agric., 81(5): 485–496.
• USDA Database for the Flavonoid Content of Selected Foods – Release 3, 2011. http://www.ars.usda.gov/SP2UserFiles/Place/12354500/Data/Flav/Flav3-1.pdf.
• WIECZOREK J., WIECZOREK Z., MOZOLEWSKI W. 2006. Can bee honey serve as an environmental marker? Pol. J. Environ. Stud., 15(2A): 203–207.
• WILCZYŃSKA A. 2010. Phenolic content and antioxidant activity of different types of polish honey – a short report. Pol. J. Food Nutr. Sci., 60(4): 309–313.
• WILCZYŃSKA A. 2012. Oznaczanie zawartości flawonoidów i fenolokwasów w odmianowych miodach pszczelich. Bromat. Chem. Toksykol., XLV(3): 892–896.
• YILMAZ H., YAVUZ Ö. 1999. Content of some trace metals in honey from south-eastern Anatolia. Food Chem., 65: 475–476.