EN
Background: Eating disorders are an increasingly common health problem that is a major therapeutic challenge. For many years, the basic form of therapy used to be psychiatric and psychotherapeutic treatment, but now it is postulated that the dietetician should also be part of the therapeutic teams. Objective: The main purpose of the study is to assess nutrition knowledge of people with eating disorders with consideration to their age, place of living, education, BMI, type of disease, participation in dietary consultations and in therapy. Material and methods: Nutrition knowledge of the respondents was assessed by means of an author’s survey questionnaire. The questionnaire was published in one of the social portals in the “Eating disorders – tackling” group gathering people with different types of eating disorders. The survey questionnaire consisted in 33 questions. Arithmetic mean and standard deviation for the number of correct answers provided by the respondents by the selected criteria. Results: In terms of age, the least nutrition knowledge was attributable to the persons below 20 years of age (25.24 points in average). When considering the place of living, the least nutrition knowledge was revealed among the subjects living in medium cities (between 20 and 100 thousand of population) i.e. 25.31 points. In terms of education, the least nutrition knowledge was recorded in people with vocational education (24.83 points). When classifying the respondents by BMI, the highest average score was gained by the respondents with normal body mass index (BMI) (26.42 points). Conclusions: The study on the level of nutrition knowledge among the people with eating disorders demonstrated that this knowledge was selective and insufficient to provide rational nutrition. It aimed at teaching the rules of healthy lifestyle and nutrition and thorough discussing of all nutrients, their functions and effect on the body.
PL
Wprowadzenie. Zaburzenia odżywiania są coraz powszechniejszym problemem zdrowotnym stanowiącym duże wyzwanie terapeutyczne. Przez wiele lat podstawową formą terapii było leczenie psychiatryczne i psychoterapeutyczne, obecnie postuluje się, aby w skład zespołów terapeutycznych wchodził również dietetyk. Cel badań. Głównym celem badania jest ocena wiedzy żywieniowej osób z zaburzeniami odżywiania się z uwzględnieniem ich wieku, miejsca zamieszkania, wykształcenia, BMI, rodzaju choroby, udziału w konsultacjach dietetycznych i terapii. Materiał i metody. Wiedzę żywieniową respondentów oceniano za pomocą autorskiego kwestionariusza ankiety. Kwestionariusz został opublikowany w jednym z portali społecznościowych „Zaburzenia odżywiania - walka”, gromadzącej osoby z różnymi rodzajami zaburzeń. Kwestionariusz ankiety składał się z 33 pytań. Obliczono średnią arytmetyczną i odchylenie standardowe dla liczby poprawnych odpowiedzi udzielonych przez respondentów według przyjętych kryteriów. Wyniki. Pod względem wieku najmniejszą wiedzą żywieniową można przypisać osobom poniżej 20 roku życia (średnio 25,24 pkt). Biorąc pod uwagę miejsce zamieszkania, najmniejszą wiedzę żywieniową stwierdzono ród osób zamieszkujących średnie miasta (od 20 do 100 tysięcy ludności), tj. 25,31 punktów. Pod względem wykształcenia najmniejszą wiedzę żywieniową odnotowano u osób z wykształceniem zawodowym (24,83 pkt). Przy klasyfikacji respondentów według BMI najwyższy średni wynik uzyskali respondenci z prawidłowym wskaźnikiem masy ciała (BMI) (26,42 pkt). Wnioski. Badanie dotyczące poziomu wiedzy żywieniowej wśród osób z zaburzeniami odżywiania wykazało, że wiedza ta była selektywna i niewystarczająca do zapewnienia racjonalnego żywienia. Istnieje konieczność tworzenia zespołów terapeutycznych, w których powinien znajdować się dietetyk. Jego zadaniem powinno być nauczenie zasad zdrowego stylu życia i odżywiania oraz dokładne omówienie wszystkich składników odżywczych, ich funkcji i wpływu na organizm.