EN
Study was carried out between 1984-1987. Data were gathered on the breeding success of 162 nests observed from the ground and 22 nests by direct observation of contents. The mean dutch size was 6.0 (SD = 1.09; n = 22). Eggs measured 3333 x 22.90 mm (n = 121). In 1986, 42% of pairs and in 1987, 45% of pairs produced fledgelings. Total nesting failure was 49%. The most important predator was Hooded Crow Corvus corone cornix followed by man and conspecifics. The role of feral cats is unknown. Nest height is an important factor in the observed differences in predation pressures. Secondary nesting is common. There was a high percentage of open nests (32%). Author compared data of other authors about breeding ecology of Magpie urban and rural populations.
PL
Badania prowadzono w latach 1984-1987. Zastosowano metodę obserwacji gniazd z ziemi w celu określenia terminu rozpoczęcia karmienia i opuszczenia gniazda przez młode oraz policzenia ich. Zebrano literaturę dotyczącą miejskich i niemiejskich populacji sroki na całym obszarze występowania aby porównać wybrane parametry okresu lęgowego. Sroki rozpoczęły budowę gniazd między 10 a 16 II w 1986 i 1987 roku. Szczyt przystępowania do budowy wystąpił między 10-16 III w 1986 roku (33% wszystkich gniazd) oraz między 17-23 III w 1987 roku (29% gniazd) (ryc. 1). Niektóre pary wykorzystywały stare zeszłoroczne gniazda (22% par w 1986 i 28% par w 1987). Prawdopodobnie jest to strategia zapobiegająca wydatkowaniu energii potrzebnej do jak najwcześniejszego zajęcia terytorium w warunkach wysokiego zagęszczenia par (tab. 3). Znaczna liczba gniazd była budowana bez dachu (32%). Może być to związane zmniejszą presją drapieżników na populację lub/i przystępowaniem do budowy gniazd młodych, niedoświadczonych par w których obydwoje partnerów robi to po raz pierwszy. Do składania jaj pierwsze pary przystępowały między 31 III a 6 IV w 1986 roku i między 25-30 III w 1987 roku. Średni termin rozpoczynania zniesień wypadł 16 IV 1986 i 10 IV 1987 ((tab. 2). Różnica między średnim terminem rozpoczynania zniesień w dwóch grupach gniazd: nowych i "starych", nie była istotna statystycznie choć w drugiej grupie przypadł on na dwa dni wcześniej. Stwierdzono korelację pomiędzy średnią temperaturą dnia a liczbą par przystępujących do budowy gniazd (ryc. 4). Wymiary jaj zielonogórskiej sroki: długość 33,33±2,43mm SD = 0,222; szerokość 22,90±0,68mm SD = 0,062 (ryc. 5). Jaja zostały zniesione w 77% gniazd w 1986 roku oraz w 74% gniazd w 1987 roku. Dla obydwu lat badań w Zielonej Górze z około 49 % zniesień (37% gniazd) pary wyprowadziły młode (tab. 7 i 8). Uwzględniając kategorię lęgów zakończonych prawdopodobnym sukcesem, odsetek ten jest wyższy i wynosi odpowiednio 59,0% zniesień i 44,4% wszystkich zbudowanych i remontowanych gniazd. Średnia liczba młodych przypadająca na parę z sukcesem lęgowym wyniosła 2,1 młodego; na parę ze zniesieniem 1,0 młodego, a na zbudowane gniazdo 0,8 młodego. Jako przyczynę strat w lęgach zielonogórskiej populacji sroki stwierdzono niszczenie gniazd przez człowieka oraz drapieżnic two wrony siwej, sroki, wiewiórki i kuny (tab. 12). Część srok porzuciła zbudowane gniazda przed przystąpieniem do zniesień. Mniejszy odsetek lęgów kończył się pełnym sukcesem w gniazdach umieszczonych niżej (r = 0,781 p<0,05). W gniazdach tych pary wyprowadzały jednak większą liczbę młodych na parę z sukcesem lęgowym niż w umieszczonych wyżej (ryc. 6). Z badań własnych i literatury wynika, że populacje miejskie mają wyższy sukces lęgowy w porównaniu do populacji z terenów pozamiejskich (tab. 10 i 11). Jest to jeden z czynników przyczyniających się do szybkiego wzrostu liczebności sroki w miastach.