Wplyw ekstraktow roslinnych na wzrost Erwinia amylovora [Burrill] Winslow et al.

• Autorzy: Krupinski G , Sobiczewski P.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Metodą ekstracji na aparacie Soxhleta uzyskano etanolowe i wodne ekstrakty z różnych organów i częsci 30 gatunków roślin zielnych, drzewiastych i krzewów. Biologiczną aktywność tych ekstraktów w stosunku do bakterii Erwinia amylovora badano metodą dyfuzyjną na pożywce agarowej. Stwierdzono, że związki aktywne występowały u 23 gatunków roślin, a u 13 z nich wykryto je po raz pierwszy. Największą strefę zahamowania wzrostu sprawcy zarazy ogniowej powodowały ekstrakty z aloesu drzewiastego (Aloe arborescens), orzecha włoskiego (Juglans regia), sumaka octowca (Rhus typhina), szałwi lekarskiej (Salvia officinalis) i cząbru ogrodowego (Satureja hortensis). W prawie wszystkich przypadkach etanol okazał się lepszym rozpuszczalnikiem roślinnych substancji przeciwko E. amylovora niż woda.

EN

Ethanol and water extracts obtained on Soxhlet apparatus from various organ s ,parts (leaves, flowers, shoots, onion, bark, fruit) of 30 herb al and woody plants species were tested for growth inhibition of Erwinia amylovora using agar diffusion , d. Active extracts were found in 23 plant species but in 13 of them it was found .for the first time. The highest diameter of growth inhibition zone of this bacterium was ~ by extracts from Aloe arborescens, Juglans regia, Rhus typhina, Salvia officinalis and Satureja hortensis. In almost all cases ethanol appeared to be a better solvent of active plant substances against E. amylovora than water.

Słowa kluczowe

PL

Erwinia amylovora; wzrost; bakterie; ekstrakty roslinne

EN

Erwinia amylovora; plant growth; bacteria; plant extract

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Agrobotanica
• Rocznik: 2001
• Tom: 54
• Numer: 2
• Opis fizyczny: s.81-91,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Krupinski G

• Akademia Rolnicza, Al.29-Listopada 54, 31-425 Krakow

autor

Sobiczewski P.

Bibliografia

• Baranwal V. K., Verma H. N., 1992. Localised resistance against virus infection by leaf extract of Celosia cristata. Plant Pathology 41: 633-638.
• Gehrisch-S tangenberg H., Mosch J., Zeller W., 1996. Studies on induced resistance of plant extracts against blackrot of cabbage (Xanthomonas campestris pv. campestris). Mitt. Biol. Bundesanst. 321.
• Goring C. A. I., Bartholomew W. V., 1950.The rhizosphere effect of onion and garlic on soil microflora. Soil Science Soc. Proc.: 186-189.
• Jarosz J., Lipa J. J., 1988. Bacteriostatic and bactericidal activity of garlic preparations against six species of phytopathogenic bacteria of the genera Agrobacterium, Erwinia, Pseudomonas and Xanthomonas. Roczniki Nauk Rolniczych, Seria E, t. 18, z. 2: 191- 199.
• Mende A., Mosch J., Zeller W., 1994. Untersuchungen zur resistenzinduction durch ausgewählte Pflanzenextracte gegen Feuerbrand (Erwinia amylovora). Z. Pflkrankh. Pflschutz. 101 (2): 141-147.
• Mosch J., Klingauf F., 1989. In-vitro-Untersuchungen über die Wirkung von Pflanzene- xtracten auf den Erreger des Feuerbrandes, Erwinia amylovora (Burrill) Winslow et al. Nachrichtenbl. Deut. Pflanzenschutzd. (Braunschweig) 41 (8/9): 121-123.
• Mosch J., Zeller W., 1989. Bekämpfung des Feuerbrades (Erwinia amylovora) mit ausgewählten Pflanzenextracten. Nachrichtenbl. Deut. Pflanzenschutzd. (Braunschweig) 41 (8/9), 149-151.
• Mosch J., Klingauf F., Zeller W., 1990. On the effect of plant extracts against fire blight (Erwinia amylovora). Acta Hort. 273: 355-361.
• Mosch J., Rieck M., Ullrich W., Mende A., Zeller W., 1993. Plant extracts with a resistance induction effect against fire blight (Erwinia amylovora). Acta Hort. 338: 389-393.
• Mosch J., Zeller W., Rieck M., Ullrich W., 1996. Further studies on plant extracts with a resistance induction effect against Erwinia amylovora. ActaHort. 411: 361-366.
• Mosch J., Zeller W., 1998. Control of fire blight with plant extracts based on resistance induction. Acta Hort. 489: 577-582.
• Ożarowski A.,Jaroniewski W.,1987. Ros'liny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie. Warszawa. Instytut Wydawnictw Związków Zawodowych. 436 str.
• Psallidas P. G., Tsiantos J., 2000. Chemical control of fire blight. W: Fire blight: the disease and its causative agent, Erwinia amylovora. (ed J.Vanneste). CAB Int. Walling- ford.: 199-234.
• Scortichini M., Rossi M. P., 1991. In vitro susceptibility of Erwinia amylovora (Burrill) Winslow et al. to geraniol and citronellol. Journal of Applied Bacteriology 71: 113-118.
• Scortichini M., Rossi M. P., 1993. In vitro behaviour of Erwinia amylovora towards some natural products showing bactericidal activity. Acta Hort. 338:191-198.
• Wasina A., 1987. Wykorzystanie ros'lin do zwalczania szkodników w sadach i ogrodach. PWRiL, Warszawa. 78 str.
• Zaccheo A., 1990. Growth of Erwinia amylovora on extracts of susceptible Rosaceae. Acta Hort. 273:339-341.