Wlasciwosci przeciwdrobnoustrojowe berberyny i mozliwosci jej wykorzystania w lecznictwie

• Autorzy: Kedzia B , Alkiewicz J. , Holderna-Kedzia E. , Pic S. , Nowacka M.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

For the medical aim this alkaloid is mostly obtained from Berberis vulgaris L., Hydrastis canadensis L., Coptis japonka Mak., Phellodendron amurense Rupr. and Thalictrum foliolosum D. C. It occurs in the concentration range from 1.1 to 10.2%. The salts of berberin (chloride and sulphate) are characterized by their strong activity on Gram-positive bacteria, yeasts, viruses and protozoons pathogenic for men. At the concentration of 10-500 µg/cm³ they inhibit growth of the most of the earlier mentioned microorganisms. The Gram-negative rods from the Enterobacteriaceae family as well as the Pseudomonas rods are less sensitive (500-10.000 µg/cm³). Furthemore, some of the rods are able to assimilate berberin. Berberin is first all used for treating cutaneous leishmaniosis (Leishmania tropica), trachoma (Chlamydia trachomatis) and digestive infections caused by Escherichia coli, Salmonella enteritidis and Vibrio parahaemolyticus. It is also possible to apply this alkaloid in the case of amoebiosis (Entamoeba histolytica), mycosis of the digestive tract and vaginomycosis brought about by Candida albicans as well as in the case of the respiratory infections caused by Streptococcus pyogenes, S. pneumoniae, Staphylococcus aureus, Haemophilus influenzae and Candida albicans. It has been found that berberin inhibits autoreproduction of the inluenza virus (A and B) and the activity of the reverse transcriptase of HIV-1 virus responsible for AIDS development.

EN

Alkaloid do celów leczniczych otrzymuje się głównie z Berberis vulgaris L., Hydrastis canadensis L., Coptisjaponica Mak., Phellodendron amurense Rupr. i Thalictrum foliolosum D. C. Występuje on w korze i korzeniach wymienionych roślin w ilości 1,1-10,2%. Sole berberyny (chlorek i siarczan) odznaczają się silnym działaniem na bakterie Gram-dodatnie, grzyby drożdżoidalne, wirusy i pierwotniaki chorobotwórcze dla człowieka. Hamują one rozwój większości wymienionych drobnoustrojów w stężeniach 10-500 µg/cm³. Pałeczki Gram-ujemne z rodziny Enterobacteriaceae i pałeczki Pseudomonas odznaczają się mniejszą wrażliwością (500-10.000 µg/cm³). Ponadto niektóre szczepy pałeczek zdolne są do asymilowania berberyny. Berberynę stosuje się przede wszystkim do leczenia skórnej postaci leiszmaniozy (Leishmania tropica), jaglicy (Chlamydia trachomatis) oraz zakażeń przewodu pokarmowego wywołanych przez Escherichia coli, Salmonella enteritidis i Vibrio parahaemolyticus. Istnieje możliwość zastosowania tego alkaloidu do leczenia amebiozy (Entamoeba histolytica), grzybic przewodu pokarmowego i pochwy wowoływanych przez Candida albicans i zakażeń dróg oddechowych powodowanych przez Streptococcus pyogenes, S. pneumoniae, Stahylococcus aureus, Haemophilus influenzae i Candida albicans. Stwierdzono ponadto hamowanie przez berberynę replikacji wirusów grypy A i B oraz aktywności odwrotnej transkrypazy wirusa HIV-1 odpowiedzialnego za rozwój AIDS.

Słowa kluczowe

PL

wlasciwosci lecznicze; berberyna; alkaloidy

• Wydawca: -
• Czasopismo: Herba Polonica
• Rocznik: 1992
• Tom: 38
• Numer: 2
• Opis fizyczny: s.105-112, rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Kedzia B

• Instytut Roslin i Przetworow Zielarskich, ul.Libelta 27, 61-707 Poznan

autor

Alkiewicz J.

autor

Holderna-Kedzia E.

autor

Pic S.

autor

Nowacka M.

Bibliografia

• 1. AMIN A. H., SUBBAIAH T. V., ABBASI K. M.: Can. J. Microbiol. 1968, 15, 1067.
• 2. ANETAI M., HAYASHIT., YAMAGISHIT.: Hokkaidoritsu Eisai Kenkyushoho 1987,37,18; Wg Chem. Abstr. 1988, 108, 101402 m.
• 3. BABBAR O. P. i wsp.: Indian J. Med. Res. 1982, 76, 83 (Suppl.); Wg Med. Aromat. Plants Abstr. 1983, 5, 8303-1289.
• 4. BAE K. i wsp.: Yakhak Hoeji 1990, 34, 106; Wg Med. Aromat. Plants Abstr. 1991, 13, 9101-0261.
• 5. BENIGNI R., CAPRA C., CATTORINI P. E.: Piante medicinali Chimica, farmacologia e terapia, Vol. I. Invemi e Della Beffa, Milano 1964, s. 406.
• 6. BERSCH H. W., DÖPP W.: Arzneim.-Forsch. 1955, 5, 77.
• 7. BRZEZIŃSKA-JEŻOWA L., KACZMAREK F.: Biul. Inst. Rośl. Leczn. 1963, 9, 115.
• 8. CHEN A. H.: Natl. Sci. Counc. Mon. 1981, 9, 398; Wg Med. Aromat. Plants Abstr. 1981, 3, 8106-3369.
• 9. CHEN A. H.: Natl. Sci. Counc. Mon. 1982, 10, 279; Wg Med. Aromat. Plants Abstr. 1983, 5, 8301-0295.
• 10. DROST K., SZAUFER M., KOWALEWSKI Z.: Herba Pol. 1974, 20, 301.
• 11. FUJIT A I., TAKASHI K., KOBARI K.: Youri Chiryo 1989, 17, 185; Wg Chem. Abstr. 1989, 110, 147260h.
• 12. GASANOVA Z. I. i wsp.: Deposited Doc. 1984, VINITI 4018-4084. 9 pp; Wg Chem. Abstr. 1985, 103, 76117j.
• 13. GHOSH A. K., RAKSHIT M. M., GHOSH D. K.: Indian J. Med. Res. 1983,78,407; Wg Med. Aromat. Plants Abstr. 1983, 5, 8306-2800.
• 14. GRAY P. H. H., LACHANCE R. A.: Nature 1956, 177, 1182.
• 15. GUPTA I. C., KAHALI B. S.: Ind. J. Med. Res. 1944, 32, 53.
• 16. HAHN F. E., CIAK J.: Berberine. W: Antibiotics, Vol III. Mechanism of Action of Antimicrobial and Antitumor Agents (Red. J. W. Corcoran, F. E. Hahn). Springer-Verlag, Berlin-Heidelberg-New York 1975, s. 577.
• 17. HARA Y. i wsp.: Planta Med. 1989, 55, 151.
• 18. HILLER K.: Pharmazie 1964, 19, 167.
• 19. HOMMA N. i wsp.: Arzneim.-Forsch. 1961, 11, 450.
• 20. JEŻOWA L., KACZMAREK F., RAFIŃSKI T.: Herba Pol. 1966, 12, 266.
• 21. KALOGJERA Z., KRNJEVIČ H., PETRIČIČ J.: Farm. Vestn. 1985, 36, 233.
• 22. KIM D. I., PEDERSEN H., CHIN C. K.: Biotechnol. Left. 1991, 13, 213; Wg Chem. Abstr. 1991, 114, 205504m.
• 23. KOBAYASHI Y., FUKUI H., TABATA M.: Plant Cell Rep. 1988, 7, 249; Wg Med. Aromat. Plants Abstr. 1989, 11, 8901-0049.
• 24. KOHLMÜNZER S.: Farmakognozja. PZWL, Warszawa 1985.
• 25. KONDO Y., USHIJIMA M.: Shoyakugaku Zasshi 1986,40,159; Wg Chem. Abstr. 1987, 106, 29943c.
• 26. KOWALEWSKI Z., KĘDZIA W., MIRSKA L: Arch. Immunol. Ther. Exper. 1972, 20, 353.
• 27. KULKARNIS. K., DANDIYA P. C., VARANDANI N. L.: Japan. J. Pharmacol. 1972, 22, 11.
• 28. LAHIRI S. C., DUTTA N. K.: J. Ind. Med. Ass. 1967, 48, 1.
• 29. LAL B. B., PRIPTAL S.: Indian J. Dermatol. Venerol. Leprol. 1980, 46, 163; Wg Med. Aromat. Plants Abstr. 1980, 2, 8006-1740.
• 30. LESNAU A. i wsp.: Pharmazie 1990, 45, 638.
• 31. MAECH S. K. i wsp.: Khim. Prir. Soedin. 1986, Nr 2, 251.
• 32. MIRSKA I., KĘDZIA H., KOWALEWSKI Z., KĘDZIA W.: Arch. Immunol. Ther. Exper. 1972, 20, 921.
• 33. MITSCHER L. A. i wsp.: Lloydia 1972, 35, 157.
• 34. NAI CH’U CHANG i wsp.: Intern. Congr. Microbiol., Abstr. of Papers, Rio de Jeneiro 1950, s. 47; Wg Chem. Abstr. 1954, 48, 1478i.
• 35. NAKAGAWA K. i wsp.: Plant Cell Rep. 1984, 3, 254; Wg Med. Aromat. Plants Abstr. 1985, 7, 8501-0083.
• 36. NAKANO M. i wsp.: Hokkaidoristu Eisai Kenkyushoho 1991,41, 26; Wg Chem. Abstr. 1992, 116, 18410g.
• 37. NAKAMOTO K., SADOMORI S., HAMADA T.: J. Prosthet. Dent. 1990, 64, 691; Wg Chem. Abstr. 1991, 115, 25858s.
• 38. NEAL R. A.: Ann. Trop. Med. Parasitol. 1964, 58, 420; Wg Chem. Abstr. 1965, 62, 15271e.
• 39. PARTRIDGE S. J. i wsp.: J. Pharm. Pharmacol. 1990, Suppl., 97 P.
• 40. PETRIČIČ J., KALODERA Z., ŠUGAR L: Farm. Glas. 1990, 46, 219.
• 41. POTAPOWA J. J., CHAJBAROW K. H., SABYKOW J. D.: Chim.-Farm. Żum. 1988, 22, 1348.
• 42. POTOPALSKIJ A. I., PIETLICZNAJA L. I., IWASIWKA S. W.: Barbaris i jego preparaty w biologii i medicinie. Naukowa dumka, Kiew 1989.
• 43. SATO F. i wsp.: 5th Inter. Congr. Plant Tissue Cell Cult., Proc. 1982, s. 319; Wg Chem. Abstr. 1983, 99, 155421f.
• 44. SATO F., Y AM ADA Y.: Phytochem. 1984, 23, 281.
• 45. SUBBAIAH T. V., AMIN A. H.: Nature 1967, 215, 527.
• 46. TAN G. T. i wsp.: J. Nat. Prod. 1991, 54, 143.
• 47. UKITAT., MIZUNOD., TAMURA T.: Japan. J. Exptl. Med. 1949,20,103; Wg Chem. Abstr. 1950, 44, 3087e.
• 48. VELCHEVA M., DUTSCHEWSKA H., SAMUELSSON G.: Acta Pharm. Nord. 1992, 4, 57.
• 49. VENNERSTROM J. L. I wsp.: Antimicrob. Agents Chemother. 1990, 34, 918; Wg Chem. Abstr. 1990, 113, 34398c.
• 50. VILLAR A. i wsp.: 34th Annual Congr. Med. Plant Res., Hamburg 1986. Planta Med., Suppl. 1986, P 115.
• 51. WEN CZAO-JUN, CZEN WAN-CZAO: Chunchua Isjue Chazzhi 1958, 44, 782; Wg. Ref. Żurn. Biochim. 1959, Nr 8, 10640.
• 52. YUGI T. i wsp.: Acta Pharm. Sin. 1980, 15, 563; Wg Med. Aromat. Plants Abstr. 1981, 3, 8103-1570.
• 53. ZHU M., XIAO P.: Zhongcayao 1985, 16, 34; Wg Chem. Abstr. 1985, 102, 172486d.