EN
Parental investment is a key topic in avian ecology, and many authors have focused on nestling-feeding behaviour to analyse this issue. Surprisingly, most studies have based their results on feeding patterns recorded over periods of only one or two hours, possibly leading to over generalizations regarding temporal-dependent behavioural patterns. Irrespective of nestling age or brood size, if we use observations from such short periods as conclusive evidence we must assume that parents behave consistently across time and that the window of time selected is representative of parental effort. To test this assumption, we analysed the time consistency of nestling provisioning rates and prey composition of 32 breeding pairs of Mediterranean Great Tits Parus major, from dawn to midday (7 hours recording). Regardless of a parallel decrease in the intensity of work for both sexes, we found that hourly provisioning rates per nestling correlated strongly with the mean number of feedings per nestling and per hour recorded over the whole 7 hours of recording. Weather conditions and nestling age had no effect on hourly provisioning rates per nestling, although parents with older nestlings worked relatively less hard. We also observed that the peak of morning activity was higher in nests with small clutches. Prey proportions showed a high degree of temporal repeatability, but nestling diet composition should be studied with caution. Although prey composition was stable over time, we recorded a strong decrease in the number of prey items delivered by parents throughout the day, along with an increase in prey size. We thus recommend using a wider time window to obtain reliable results when studying prey composition. In any case, considering our results, one hour of recording may be sufficient to describe nestling-feeding behaviour of Great Tit parents.
PL
Inwestycje rodzicielskie są jednym z najczęściej badanych zagadnień w ekologii ptaków, a jednym ze sposobów ich określania jest pomiar częstości karmienia piskląt przez ptaki dorosłe. Większość prac bazuje na liczeniach karmień trwających jedną lub dwie godziny, zakładając, że liczenia w tak krótkim czasie są reprezentatywne dla całego okresu karmienia piskląt (niezależnie od wielu innych zmiennych, takich jak wiek piskląt, czy wielkość lęgu). Aby sprawdzić te założenia badano częstość karmienia piskląt przez dorosłe bogatki, a także określano rodzaj i wielkość przynoszonego przez nie pokarmu. Badania prowadzono w północno- wschodniej Hiszpanii, w populacji zasiedlającej skrzynki lęgowe rozwieszone w lesie z dominującą roślinnością śródziemnomorską. Zainstalowane wewnątrz skrzynek lęgowych kamery rejestrowały karmienia od wschodu słońca do godziny 14 (7 godzin obserwacji), w okresie, gdy pisklęta miały 10-16 dni. Na podstawie nagrań określano liczbę karmień (w przeliczeniu na jedno pisklę) w kolejnych godzinach, płeć karmiących ptaków, rodzaj zdobyczy (kategorie: gąsienice, pająki, inne) oraz jej wielkość (kategorie: mała, średnia duża). W analizach uwzględniono również warunki pogodowe (opady deszczu). Badaniami objęto 32 pary ptaków. Stwierdzono, że liczba karmień spadała w kolejnych godzinach, a także, że samce częściej niż samice przynosiły pokarm do gniazda (Tab. 1, Fig. 1). Wraz ze spadkiem liczby karmień wzrastała średnia wielkość przynoszonej zdobyczy (Fig. 2), a proporcja gąsienic i pająków nie różniła się zarówno pomiędzy poszczególnymi godzinami karmień, jak i samcami i samicami (Tab. 1). Wielkość lęgu nie wpływała na średnią częstość karmienia, ale w godzinach porannych pary o mniejszych lęgach (mniej niż sześć piskląt) częściej karmiły pisklęta niż pary z większymi lęgami (Fig. 3). Średnia liczba karmień spadała wraz z wiekiem piskląt (Fig. 4, Tab. 2). Liczba karmień w kolejnych godzinach była silnie skorelowana ze średnią liczbą karmień w całym okresie obserwacji (Tab. 3, Fig. 5). Wyniki te wskazują, że nawet jednogodzinne obserwacje karmienia piskląt wiarygodnie odzwierciedlają poziom wysiłku rodzicielskiego danej pary.