Ranging behaviour of Eleonora's Falcons Falco eleonorae during chickrearing

• Autorzy: Mellone U. , Urios V. , Rguibi-Idrisi H. , Liminana R. , Benhoussa A. , Lopez-Lopez P.

Warianty tytułu

PL

Przemieszczanie się sokołów skalnych w okresie karmienia piskląt

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The Eleonora's Falcon is a cliff-nesting raptor that breeds on isolated small islands adjusting its breeding season to coincide with the post-breeding autumn migration of its small passerine prey migrating over the sea, between late August and early October. Two adult female Eleonora's Falcons were equipped with Argos satellite transmitters during the chick-rearing period in Morocco giving the opportunity to study the ranging behaviour of the species during at least a part of the breeding season. Results showed that the falcons spent most of the time at sea during mornings, stayed mainly inland during afternoons, and rested in the colony during nights. Interestingly, although most distances were recorded shorter than 50 km away from the colony, movements took also place to areas located more than 100 km away. Locating and protecting these inland areas used for resting and foraging may be of interest for the conservation of the species in order to avoid perturbations such as poisoning and habitat destruction.

PL

Sokół skalny gniazduje na niewielkich wyspach Morza Śródziemnego i płn.-wsch. wybrzeżach Afryki. Jego późny okres rozrodu — od końca sierpnia do początku października — związany jest z terminem wędrówki jesiennej drobnych ptaków wróblowych. Sokoły chwytają przelatujące ptaki najczęściej nad otwartym morzem, ale dotychczasowe metody obserwacji nie pozwalały na określenie, na jakie odległości od gniazda mogą przemieszczać się polujące ptaki. Dwie samice sokoła skalnego, gniazdujące na wyspie Essaouira u wybrzeży Maroka (Fig. 1), wyposażono w nadajniki satelitarne. W analizach pominięto dane o słabej jakości (błąd większy niż 1 km) i te pochodzące z tej samej godziny, uzyskując łącznie 131 lokalizacji ptaków. Określoną pozycję ptaka przypisywano do jednej z trzech kategorii: nad morzem, w kolonii lęgowej, nad stałym lądem. Obserwacje podzielono na te z godzin porannych (godziny 6.00-11.00), popołudniowych (12.00-18.00) i nocnych (19.00-5.00). Stwierdzono, że w godzinach porannych sokoły obserwowane są nad morzem, zaś w godzinach popołudniowych — nad stałym lądem. Noc spędzają w kolonii (Fig. 2). Większość zanotowanych przemieszczeń w badanym okresie odbywała się w odległości do 50 km od gniazda, natomiast wykazano także takie na odległość ponad 100 km, w kierunku stałego lądu i nad stałym lądem (Fig. 1). Odnalezienie terenów będących celem tych dalekodystansowych przemieszczeń, używanych przez ptaki prawdopodobnie jako miejsca odpoczynku i dostarczające słodkiej wody do picia, jest szczególnie ważne z punktu widzenia ochrony gatunku.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 2012
• Tom: 47
• Numer: 2
• Opis fizyczny: p.195-198,fig.,ref.

Twórcy

autor

Mellone U.

• Terra Natura Biological Station, Vertebrates Zoology Research Group, CIBIO, University of Alicante, Apdo. 99, E-03080 Alicante, Spain

autor

Urios V.

• Terra Natura Biological Station, Vertebrates Zoology Research Group, CIBIO, University of Alicante, Apdo. 99, E-03080 Alicante, Spain

autor

Rguibi-Idrisi H.

• Laboratory for the Evaluation of Natural Resources and Biodiversity, Department of Biology, Faculty of Sciences, El Jadida, Morocco

autor

Liminana R.

• Terra Natura Biological Station, Vertebrates Zoology Research Group, CIBIO, University of Alicante, Apdo. 99, E-03080 Alicante, Spain
• Research Institute for Game Resources (IREC) CSIC-UCLM-JCCM, Ronda de Toledo, s/n. E-13005 Ciudad Real, Spain

autor

Benhoussa A.

• Department of Biology, Faculty of Sciences, Mohammed V University, Avenue Ibn Battota B.E 1014 Rabat Agdal, Morocco

autor

Lopez-Lopez P.

• Terra Natura Biological Station, Vertebrates Zoology Research Group, CIBIO, University of Alicante, Apdo. 99, E-03080 Alicante, Spain

Bibliografia

• Anonymous 2005. Argos performance in Europe. Tracker News 6: 8 http://www.microwavetelemetry.com/uploads/newsletters/winter_05page8.pdf
• BirdLife International 2004. Birds in Europe: population estimates, trends and conservation status. BirdLife Conservation series No. 12, BirdLife International, Cambridge.
• BirdLife International 2012. Species factsheet: Falco eleonorae. http://www.birdlife.org. (accessed 03/05/2012).
• Gschweng M., Kalko E. K. V., Querner U., Fiedler W., Berthold P. 2008. All across Africa: highly individual migration routes of Eleonora's falcon. Proc. R. Soc. Lond. B 275: 2887-2896.
• Houston C. S., McLoughlin P. D., Mandel J. Y., Bechard M. J., Stoffel M. J., Barber D. S., Bildstein K. L. 2011. Breeding home ranges of migratory Turkey Vultures near their northern limit. Wilson J. Ornithol. 123: 472-478.
• Kassara C., Fric J., Gschweng M., Sfenthourakis S. 2012. Complementing the puzzle of Eleonora's Falcon (Falco eleonorae) migration: new evidence from an eastern colony in the Aegean Sea. J. Ornithol. 153: 839-858.
• López-López P., Limiñana R., Mellone U., Urios V. 2010. From the Mediterranean Sea to Madagascar. Are there ecological barriers for the long-distance migrant Eleonora's falcon? Landscape Ecol. 25: 803-813.
• López-López P., Limiñana R., Urios V. 2009. Autumn migration of Eleonora's falcon Falco eleonorae tracked by satellite telemetry. Zool. Stud. 48: 485-491.
• Mellone U., López-López P., Limiñana R., Urios V. 2011. Weather conditions promote route flexibility during open ocean crossing in a long-distance migratory raptor. Int. J. Biometeorol. 55: 463-468.
• Mellone U., López-López P., Limiñana R., Urios V. 2012. Wintering habitats of Eleonora's Falcons Falco eleonorae in Madagascar. Bird Study 59: 29-36.
• Meyburg B. U., Meyburg C. 2009. G.PS-Satelliten-Telemetrie bei einem adulten Schwarzmilan (Milvus migrans): Aufenthaltsraum während der Brutzeit, Zug und Überwinterung. Populationsökologie Greifvogel und Eulenarten 6: 243-284.
• Newton I. 2008. The migration ecology of birds. Academic Press, London.
• Ristow D. 2001. Poison is causing the sudden population decline of Eleonora's Falcon. International Hawkwatcher 3: 10-17.
• Rosén M., Hedenström A., Badami A., Spina F., Åkesson S. 1999. Hunting flight behaviour of the Eleonora's falcon Falco eleonorae. J. Avian Biol. 30: 342-350.
• Soutullo A., Cadahía L., Urios V., Ferrer M., Negro J. J. 2007. Accuracy of lightweight satellite telemetry: a case study in the Iberian Peninsula. J Wildl. Manage. 71: 1010-1015.
• Walter H. 1979. Eleonora's falcon. Adaptations to prey and habitat in a social raptor. The University of Chicago Press.
• Weimerskirch H., Salamolard M., Sarrazin F., Jouventin P. 1993. Foraging strategy of wandering albatrosses through the breeding season: A study using satellite telemetry. Auk 110: 325-342.
• Wink M., Ristow D. 2000. Biology and molecular genetics of Eleonora's Falcon (Falco eleonorae), a colonial raptor of Mediterranean Islands. In: Chancellor R. D., Meyburg B.- U. (eds). Raptors at Risk. World Working Group on Birds of Prey, Hancock House, pp. 653-668.