EN
Three ammonite faunas in the lower part of the Janusfjellet Fm., in the southern Sassenfjorden area have been recognized. The first fauna is correlated with the Stephanoides (= Fasciculatus Subzone) of the Cranocephaloides Zone Upper Bathonian, the second one — with the Calyx Zone of the uppermost Bathonian, and probably also with the Apertum Zone of the lowermost Callovian, and the third one — with the upper part of the Middle Callovian and/or the lower part of the Upper Callovian. The co-occurrence of Cardioceratidae and Kosmoceratidae in the Upper Bathonian in Spitsbergen is indicative of the Subboreal province, whereas the presence of Cardioceratidae and the absence of Kosmoceratidae found in the Middle/Upper Callovian characterize the Boreal province. Thus, within the Boreal Realm the boundaries of the Boreal and the Subboreal provinces shifted through the Spitsbergen area during the Early/Middle Callovian time. In the paleontological part are described the representatives of Kepplerites (subgenera: Seymourites, Toricellites), Costacadoceras, Cadoceras (Paracadoceras), Stenocadoceras, Pseudocadoceras and ?Longaeviceras; a new species, Kepplerites (Toricellites) blrkelundae Kopik, has been established.
PL
Opisano trzy zespoły amonitów zebrane z przeławiceń syderytowych wśród łupków reprezentujących niższą część formacji Janusfjellet, odsłoniętych w okolicach Wimanfjellet i Janusfjellet, w Sassenfjorden na Spitsbergenie (fig. 1—2). Zespoły te zostały porównane z zespołami amonitów z innych obszarów domeny borealnej, a zwłaszcza Wschodniej Grenlandii, Syberii oraz północnej części Ameryki Północnej, co umożliwiło zaliczenie ich do odpowiednich poziomów amonitowych w stosowanych podziałach stratygraficznych (fig. 2). Najstarszy zespół amonitów stanowią: Kepplerites (Seymourites) fasciculatus Spath (= K. stephanoides Callomon), K. (Seymourites) sp. oraz Costacadoceras sp. Zespół ten jest charakterystyczny dla podpoziomu stephanoides poziomu cranocephaloide z górnego batonu Wschodniej Grenlandii oraz odpowiadającej mu górnej części szeroko rozumianego poziomu kochi z Syberii. Drugi zespól jest dość bogaty i reprezentowany przez następujące formy: Kepplerites (Seymourites) svalbardensis Bodyl., K. (Toricellites) birkelundae sp. n. Kopik, K. (Toricellites) aff. zortmanensis Imlay, Cadoceras cf. apertum Cal. et Birk., C. (Paracadoceras) cf. victor Spath oraz C. (Paracadoceras) cf. multiforme Imlay. Zespół ten reprezentuje poziom calyx najwyższego batonu oraz ewentualnie poziom apertum najniższego keloweju ze wschodniej Grenlandii, odpowiadające razem części szerokiego poziomu elatmae z Syberii. Najmłodszy badany zespół amonitów złożony jest ze Stenocadoceras multicostatum (Imlay), Stenocadoceras sp., Pseudocadoceras nanseni (Pompeckj) oraz ?Longaeviceras cf. pomeroyense (Imlay). Amonity te mogą być uznane jako diagnostyczne dla wyższej części poziomu coronatum (oraz jego odpowiedników, por. fig. 2), a więc najwyższego środkowego keloweju, oraz, bądź też, niższej części poziomu athleta (= niższej części poziomu Keyserlingi), która odpowiada najniższej części keloweju górnego w podziałach ze wschodniej Grenlandii i Syberii. W pracy przedstawiono także stosunek zbadanych zespołów do innych zespołów amonitów batonu i keloweju opisanych dotąd ze Spitsbergenu, a także z Ziemi Króla Karola w Swalbardzie (tab. 1). Analiza zespołów amonitowych pozwoliła na określenie pozycji biogeograficznej Spitsbergenu w batonie i keloweju. Współwystępowanie przedstawicieli rodzin Cardioceratidae i Kosmoceratidae w późnym batonie wskazuje, że obszar Spitsbergenu należał w tym czasie do prowincji subborealnej podobnie jak wschodnia Grenlandia. Z kolei, w środkowym i w późnym keloweju, amonity występujące na obszarze Spitsbergenu należą wyłącznie do rodziny Cardioceratidae, co wskazuje, że obszar ten wszedł w obręb prowincji borealnej s.s., i wykazywał tym samym szczególne pokrewieństwa faunistyczne z Syberią oraz północnymi obszarami Ameryki Północnej. W części paleontologicznej pracy opisano 11 form należących do następujących rodzajów i podrodzajów: Kepplerites (Seymourites, Toricellites), Costacadoceras, Cadoceras (Paracadoceras), Stenocadoceras, Pseudocadoceras oraz ?Longaeviceras. Ustanowiony został także nowy gatunek, Kepplerites (Toricellites) birkelundae sp. n. Praca została wykonana w ramach programu CPBP 03.03.