Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zroznicowanie chemiczne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Krwawnik pospolity (Achillea millefolium L.) to ważna roślina lecznicza, u której surowcem jest kwitnące ziele. Surowiec ten w przeważającej części pochodzi ze stanowisk naturalnych. Jego jakość oceniana jest na podstawie zawartości w nim olejku eterycznego oraz garbników. W roku 2011 z 13 stanowisk naturalnych, charakteryzujących się bardzo dużym udziałem krwawnika, zlokalizowanych na terenie środkowowschodniej Polski, zebrano kwitnące ziele i oznaczono w nim zawartość olejku eterycznego i jego skład chemiczny oraz ogólną zawartość garbników. Stanowiska, z których zbierano ziele krwawnika, wytypowane zostały pod kątem zbioru surowca ekologicznego. Ziele zebrane z poszczególnych stanowisk różniło się istotnie zawartością obydwu grup związków biologicznie czynnych. Różnice te wystąpiły zarówno pomiędzy populacjami, jak i rejonami, z których te populacje pochodziły. Zawartość olejku eterycznego w kwitnącym zielu wahała się od 0,17% do 0,60%, a ogólna zawartość garbników od 0,51% do 2,67%. Badane populacje różniły się także procentowym udziałem w olejku eterycznym dwóch najważniejszych jego składników, tj. chamazulenu (0,88– 16,75%) i bisabololu (0,10–5,85%).
Genetic diversity of common thyme (Thymus pulegioides L.) and wild thyme (Thymus serpyllum L.) by the RAPD method was evaluated. The investigated populations of both species significantly differed in respect of developmental traits as well the content and composition of essential oil. The content of essential oil in the herb Thymus pulegioides was higher. Phenolic substances (thymol and carvacrol) dominated in the essential oil of Thymus pulegioides, whereas terpens (β-myrcene, cineol, borneol and β-cariophyllene) in the essential oil of Thymus serpyllum.
Mącznica lekarska (Arctostaphylos uva-ursi (L.) SPRENG.) jest krzewinką z rodziny Ericaceae, podlegającą w Polsce ścisłej ochronie gatunkowej. Zbadano i porównano wybrane cechy morfologiczne i chemiczne roślin mącznicy w stanie naturalnym na 9 stanowiskach z rejonu północno-zachodniej Polski. W celu oceny zmienności morfologicznej wykonano pomiary liści obejmujące długość, szerokość i kąt rozwarcia blaszki liściowej. Obliczono proporcję długości liścia do jego szerokości (wskaźnik kształtu blaszki liściowej) oraz wskaźnik powierzchni liścia. W surowcu mącznicy oznaczono zawartość arbutyny metodą zalecaną przez Farmakopeę Polską VIII. Otrzymane wyniki analizowano w odniesieniu do zbadanych parametrów gleby na stanowiskach (ciężar objętościowy, odczyn gleby, zawartość makroelementów). Stwierdzono występowanie zmienności w wielkości i kształcie liści mącznicy. Zawartość pochodnych hydrochinonu, w przeliczeniu na arbutynę była zróżnicowana, najniższa wynosiła 10,35%, a najwyższa 14,40% suchej masy. Przeprowadzona analiza danych nie wykazała istotnych zależności między badanymi cechami morfologicznymi a zawartością arbutyny w roślinach. Wykazano natomiast, że wskaźnik powierzchni liścia jest skorelowany z ciężarem objętościowym gleby, natomiast szerokość liścia jest dodatnio skorelowana z odczynem gleby. Wszystkie badane próby spełniają wymagania określone przez Farmakopeę Polską VIII - zawierają bowiem powyżej 8,0% arbutyny i stanowią wartościowy surowiec zielarski.
W pracy określono zmienność genetyczną i chemiczną 7 populacji śliwy tarniny, występujących na terenie wschodniej Polski (Podlasia i Bieszczad). Poza różnicami genetycznymi stwierdzono znaczne zróżnicowanie w składzie chemicznym surowców badanych populacji. Wyższą zawartość flawonoidów odnotowano w kwiatach pochodzących z Bieszczad, zaś kwiaty populacji podlaskich zawierały więcej fenolokwasów. W populacjach podlaskich największy udział spośród zidentyfikowanych flawonoidów miał rutozyd, natomiast w Bieszczadach - 3-glukozyd izoramnetyny.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.