Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 48

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zerowiska
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The white stork is often regarded as the symbol of the Polish countryside. One quarter of all storks are „Polish”. Due to its high population size we have an extra obligation to preserve the species; particularly it has been rapidly declining in other countries. Details in the article.
The objective of this research was to determinate importance of grass and meadow species in red deer diet and influence, that is caused in open habitats by these animals. Study was based on foreign and local literature review. Meadow and grass species are, on average, 1/3 of plants in red deer diet, and in some places could be preferred form of forage. Availability of meadow habitats in red deer territory can reduce negative impact of this specie on forest and agricultural plantations. Influence of red deer on open habitats depends on many factors, among others – productivity of habit.
5
61%
Kulon
|
2006
|
tom 11
109-110
W latach 2006–2007 na terenie Kampinoskiego Parku Narodowego prowadzono badania składu pokarmu piskląt bociana czarnego. W ciągu sezonu lęgowego skontrolowano 1–3 razy wybrane gniazda (łącznie 13 gniazd: 6 w 2006 i 7 gniazd w 2007 roku), pobierając od piskląt próby pokarmu. W pokarmie bociana czarnego stwierdzono 322 ofi ary o łącznej masie 930 g, należące do 28 gatunków. Największą różnorodność oraz największy udział liczebny (łącznie 212 osobników) i wagowy stanowiły ryby. Dominującymi gatunkami pod względem biomasy były: w 2006 roku – piskorz Misgurnus fossilis (27%) i szczupak Esox lucius (24%), a w 2007 roku – szczupak (50%) i koza Cobitis taenia (11%). Drugą grupą pod względem zarówno liczby ofi ar, jak ich biomasy, okazały się płazy (łącznie 74 osobniki; 24% biomasy w 2006 r. i 18% w 2007 r.), reprezentowane niemal wyłącznie przez 1 gatunek – grzebiuszkę ziemną Pelobates fuscus. Pozostałe grupy ofi ar (inne kręgowce i bezkręgowce) miały marginalny udział w diecie bociana. Ptak ten preferował niewielkie ofi ary, a ich wzrost wraz z wiekiem piskląt zaznaczał się bardzo słabo. Bociany żerowały najczęściej na terenie podmokłych łąk lub w pobliżu rzek Wisły lub Bzury, czego dowodzą zarówno stwierdzenia żerujących osobników, jak i liczne obserwacje ptaków lecących w kierunku wspomnianych rzek. Badania na terenie KPN nie wykazały znaczących różnic w pokarmie bociana dziś i przed 20 laty. Dalszy monitoring może jednak mieć duże znaczenie z powodu postępującego obniżania się poziomu wód gruntowych na terenie Parku, spowodowanego pracami melioracyjnymi prowadzonymi już od lat międzywojennych. Przesuszanie to może prowadzić do degradacji terenów podmokłych służących bocianowi czarnemu za żerowiska
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.