W pracy badano wpływ przewlekłego zatrucia herbicydem - solą sodową kwasu 2,4-dichlorofenoksyoctowego na szpik szczurów w okresie prenatalnym i postnatalnym. Wykonano badania histologiczne właściwej tkanki hemopoetycznej oraz mikrośrodowiska hemopoetycznego. Stwierdzono rozsianą martwicę komórek szeregu krwiotwórczego oraz martwicę komórek śródbłonka naczyń zatokowych. Zmiany te były najbardziej nasilone w grupie szczurów w pierwszym dniu po urodzeniu. Mimo kontynuowania ekspozycji w okresie laktacyjnym i polaktacyjnym obserwowane zmiany istotnie zmniejszyły się, a po przerwaniu ekspozycji - cofnęły się. Świadczy to o większej toksyczności herbicydu dla szczurów w okresie płodowym, niż po urodzeniu, oraz o adaptacyjnym charakterze zmian morfologicznych w szpiku.
W pracy badano wpływ przewlekłego zatrucia szczurów lindanem na powstawanie i dynamikę zmian histologicznych, histochemicznych i ultrastrukturalnych w hepatocytach. Insektycydy podawano drogą pokarmową, w dawce dziennej 10 mg/kg m.c., której wysokość nie prowadziła do kumulacji związku i objawów zaostrzenia zatrucia. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono występowanie w hepatocytach odwracalnych zmian adaptacyjnych oraz mniej licznych, drobnych ognisk trwałego uszkodzenia miąższu i jego zwłóknienia.
Opracowano metodę oznaczania toluidyn we krwi i w moczu. W ekspozycjach 6 i 12 miesięcznych wykonanych drogą doustną określono przebieg wchłaniania toluidyn do krwi oraz wydalanie z moczem w zależności od dawki, czasu narażenia oraz rodzaju izomeru. Badano również wpływ toluidyn na zawartość methemoglobiny, zmiany aktywności wybranych enzymów w surowicy krwi oraz zmiany morfologiczne krwi.