Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zarodki roslinne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Podstawowym zadaniem banków genów ex situ jest zachowanie pierwotnej różnorodności genetycznej przechowywanych zasobów genowych. Służy do tego tzw. plazma zarodkowa, którą mogą stanowić zarówno diaspory generatywne, jak i wegetatywne. U roślin głównym źródłem plazmy zarodkowej są nasiona, przy czym poszczególne gatunki roślin tworzą nasiona o zróżnicowanym okresie żywotności, a także o różnej wrażliwości na wysuszenie i temperaturę. Dla przechowalnictwa wyróżnia się trzy ich kategorie: typowe, nietypowe i pośrednie. Nasiona typowe mogą być odwadniane do niskiej zawartości wody poniżej 5%, co umożliwia ich długie przechowywanie. Pozostałe dwa typy są wrażliwe na odwodnienie i dla zachowania w bankach takich nasion wprowadza się techniki przechowywania ich izolowanych zarodków zygotycznych lub osi zarodkowych. Nasiona typowe mogą zachować wysoką żywotność przez dłuższy okres przy przechowywaniu ich w stanie wysuszonym w temperaturach ujemnych rzędu -20°C lub w warunkach kriogenicznych, na przykład w ciekłym azocie (-196°C) lub w jego parach (-150°C do -180°C). Innym rodzajem plazmy zarodkowej pochodzenia generatywnego jest pyłek, który zachowuje się w trakcie przechowywania podobnie do nasion. Dla wielu grup roślin, np. wieloletnich oraz rozmnażających się wegetatywnie, różnorodność genetyczna musi być chroniona w formie kultur in vitro uzyskiwanych z zarodków (somatycznych i zygotycznych) oraz merystemów i pąków. Kultury przechowuje się przez dłuższy okres czasu w warunkach wolnego wzrostu lub też za pomocą różnych technik kriokonserwacji. Przyszłościowe znaczenie dla banków genów może mieć przechowywanie DNA w formie wyizolowanej z tkanek lub też jako tzw. biblioteki DNA lub cDNA.
W latach 50-tych w ZDHAR w Smolicach opracowano strategię wykorzystania elitarnych linii wsobnych kukurydzy pochodzących ze Stanów Zjednoczonych A.P., stanowiących dla naszej strefy klimatycznej egzotyczny materiał wyjściowy. Tę egzotyczną plazmę zarodkową linii wsobnych pochodzących z różniących się od siebie grup heterogenicznych (Lancaster, Stiff Stalk Synthetic, Iodent, a także z populacji szklistych np. Minnesota 13, Ottawa Flint i inne) wykorzystano do krzyżowania z wczesnymi liniami zębokształtnymi i szklistymi w programie E*L stosując przede wszystkim metodę BC i Rinke oraz inne znane klasyczne metody hodowli, np. rodowodowej i selekcji cyklicznej. Z wytworzonego w procesie hodowli i selekcji materiału wyjściowego uzyskano linie wsobne o pożądanych cechach tj. o wysokiej zdolności kojarzenia, wczesności, o zadawalającej sztywności łodyg i o kolbach z dużą wydajnością ziarna, odpornych na fuzarialne choroby łodyg. Wykorzystując genetyczną różnorodność własnych linii elitarnych (hetrotic pattern plazmy zarodkowej) wyhodowano w latach 1956-1998 znaczą ilość linii kukurydzy, komponentów 23 mieszańców zarejestrowanych, 22 mieszańców badanych w doświadczeniach przedrejestrowych i 65 w doświadczeniach wstępnych.
Four methods of the determination of purine alkaloids in Embryo Colae were comparised. On the basis of obtained results the spectrophotometric method was recommended to the V edition of Polish Pharmacopea.
Jednym z etapów przetwórstwa rozdrobnionych materiałów roślinnych jest wcześniejsza separacja składników o zróżnicowanej przydatności. W pracy przedstawiono metodę rozdzielania rozdrobnionych materiałów roślinnych (nasion rzepaku) wykorzystując zachowanie się ich w polu elektrostatycznym. Badania wstępne przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych, uwzględniając stopień rozdrobnienia nasion i natężenie pola elektrostatycznego. Zastosowana metoda pozwoliła z rozdrobnionych nasion rzepaku odseparować cząstki łupin nasion, jako materiał mało przydatny do dalszych procesów przetwórczych (pozyskiwanie oleju, wykorzystanie śruty rzepakowej jako karmy dla zwierząt). Przeprowadzone badania potwierdzają, że pole elektrostatyczne w zróżnicowany sposób oddziałuje na materiał sypki pochodzenia roślinnego. Intensywność oddziaływania zależy ściśle od parametrów elektrycznych danego materiału oraz od natężenia pola. Badania wykazały, że wraz ze wzrostem pola elektrostatycznego skuteczność separacji wzrasta.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.