Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 57

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wywiad zywieniowy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem przeprowadzonych badań było oszacowanie wielkości pobrania witamin z grupy B (B1, B2, PP, B6, B12 oraz kwasu foliowego) przez młodzież gimnazjalną miejscowości Łącko oraz określenie niedoboru lub nadmiaru tych składników w diecie. Uczniowie (33 dziewcząt i 19 chłopców) w wieku 16-18 lat zostali zakwalifikowani do populacji prowadzącej umiarkowaną aktywność fizyczną. Ocenę pokrycia zapotrzebowania na witaminy z grupy B wykonywano na podstawie 416 wywiadów żywieniowych z ostatnich 24 godz. poprzedzających badanie, przeprowadzanych w ciągu czterech wybranych dni tygodnia, w sezonie jesienno-zimowym i wiosenno-letnim 2005/2006 r. Podstawą oceny wielkości podaży witamin z grupy B było porównanie ilości wykazanych pobrań, na podstawie wywiadów, z odpowiednimi wartościami zawartymi w normie żywieniowej dla badanej populacji. Otrzymane wyniki wskazują na zadowalającą podaż witamin z grupy B w badanej grupie uczniów. Spośród badanych składników tylko niacyna (83-86% normy) i ryboflawina (85% normy w sezonie jesienno-zimowym) w racjach chłopców charakteryzowały się zbyt małą podażą. Wykazano równocześnie odpowiednie spożycie tiaminy (w sezonie jesienno-zimowym) i niacyny w grupie dziewcząt, a w grupie chłopców ryboflawiny (w sezonie wiosenno-letnim) i pirydoksyny. Pozostałe witaminy, w tym foliany, były spożywane w ilościach przekraczających zalecane wartości. Wpływ sezonowości wykazano jedynie w odniesieniu do podaży witaminy B12.
The levels of chosen vitamins (B1, B2, B6, PP and C) in daily food rations of medical students were assessed based on 24h dietary recall in the years 2003/2004 and 2008/2009. The diets of female participants were characterized by a persistent high intake of vitamins B1, B2, B6 and PP (especially in the study year I). The diets of male students showed high levels of vitamins B1, B2 and B6 in both study years. Deficiencies were noted in the dietary intake of vitamins C and PP, mainly in men.
Badania zostały zrealizowane w Zespole Szkot Rolniczych CKP w Świdwinie. Dane żywieniowe uzyskano od 114 chłopców i 66 dziewcząt. Charakterystykę sposobu żywienia przeprowadzono określając wybrane zwyczaje żywieniowe: liczbę spożywanych posiłków, częstość spożywania owoców i warzyw, produktów nabiałowych, mięsa, ryb, produktów zbożowych i cukierniczych. W wywiadzie bezpośrednim uczniowie wypowiedzieli się w własnym sposobie żywienia, sytuacji ekonomicznej rodzin oraz stanie zdrowia. Badana młodzież posiłki w 82% spożywa w domu, ze stołówki korzysta 16%, pozostałe 2% młodzieży w restauracji lub barze. Młodzież przeważnie zjada cztery i więcej posiłków w ciągu dnia, a tylko 11% przyznaje się do spożywania dwóch posiłków. Ponadto, 59% badanych spożywa obiady jednodaniowe. Ryby i przetwory rybne spożywa 38% tylko raz w tygodniu, a kilka razy w roku aż 44%. Udział nabiału w posiłkach młodzieży jest duży, bo 81% i spożywany kilka razy w tygodniu. Posiłki na bazie mięsa spożywane są często, po kilka razy w tygodniu przez 88% badanych, podobnie warzywa i owoce (92%), słodycze (78%), a przetwory zbożowe (41%). Młodzież robiąc zakupy w większości kieruje się ceną, na drugiej pozycji wymienia wartość odżywczą, markę i łatwość przygotowania produktu do spożycia. Poza tym, podczas zakupów nie kieruje się reklamą i ładnym opakowaniem. Do najczęściej spożywanych napojów w pierwszej kolejności należy herbata (78%), w dalszej soki owocowe (57%), napoje gazowane (54%) i wody mineralne (44%).
Celem pracy była ocena zwyczajów żywieniowych pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem jelita nadwrażliwego. Ocenę przeprowadzono za pomocą wywiadu żywieniowego. Analiza uzyskanych wyników wykazała występowanie nieprawidłowych nawyków żywieniowych u badanych pacjentów.
Zbyt duża ilość sodu w diecie wpływa na podwyższenie ciśnienia tętniczego, może podnosić zewnątrzkomórkowe wydzielanie sodu i niekorzystnie oddziaływać na naczyniową reaktywność, wzrost oraz stymulacją zwłóknienia mięśnia serca. W wylosowanych szkołach i klasach w obrębie całej Warszawy zbadano 2190 uczniów w wieku 11-15 lat w dwóch okresach: w latach 1999-2000 i po pięciu latach, w okresie od 2005 do 2006 roku. Zawartość sodu w dietach uczniów obliczono na podstawie wywiadów 24-godzinnych o spożyciu i informacjach o sposobach solenia i dosalaniu produktów. W pięcioletnim okresie spożycie sodu istotnie spadło (p < 0,05) w dietach chłopców średnio o 0,7g/dzień w przeliczeniu na sól, a w dietach dziewcząt o 0,9 g/dzień (p < 0,05). Rozważną decyzją będzie kontynuowanie działań na rzecz obniżania spożycia sodu i dążenie do optymalnego spożycia sodu w celu zachowania zdrowia, polegające na dokonaniu kompromisu między szkodliwymi oddziaływaniami: a więc między zbyt wysokim, ale także zbyt niskim spożyciem tego składnika.
Oceniono sposób żywienia studentów Akademii Medycznej we Wrocławiu. Badanie przeprowadzono w latach 1998-2003. Ogółem przebadano 955 osób w tym 710 kobiet i 245 mężczyzn. Ocenę sposobu żywienia przeprowadzono metodą wywiadu żywieniowego (metoda zapisu spożycia z 3 dni). Średnia CaRP kobiet nie pokrywała zapotrzebowania na energię oraz następujące składniki odżywcze: węglowodany ogółem, błonnik pokarmowy, jedno- i wielonienasycone kwasy tłuszczowe (JNKT i WNKT), Ca, Fe, Cu, wit. B1, wit. B6 i niacynę. Średnia CaRP mężczyzn wypełniała zapotrzebowanie energetyczne w 93,7%. Stwierdzono niedostateczne pobranie ze średnią CaRP mężczyzn takich składników odżywczych jak: węglowodany ogółem, JNKT, WNKT, Ca, Cu i wit. B2. Procentowy udział energii z tłuszczów w analizowanych CaRP był za wysoki, natomiast udział energii z węglowodanów zbyt niski. CaRP badanych mężczyzn w nadmiernej ilości dostarczały: tłuszczów ogółem, nasyconych kwasów tłuszczowych i cholesterolu. Średnie CaRP zarówno kobiet jak i mężczyzn charakteryzowały się zbyt wysoką wartością współczynnika aterogenności Keysa.
Oceniono spożycie warzyw i owoców w grupie 50-letnich mieszkańców Wrocławia oraz wpływ wykształcenia na spożycie tych produktów. Badaną grupę stanowiło 1520 mieszkańców Wrocławia (879 kobiet i 641 mężczyzn) w wieku 50 lat, którzy w 2008 r. wzięli udział w Programie Profilaktyki Chorób Sercowo-Naczyniowych, zorganizowanym przez Wydział Zdrowia Urzędu Miejskiego we Wrocławiu. Do oceny spożycia warzyw i owoców posłużył wywiad żywieniowy częstotliwościowo- -ilościowy. Średnie dzienne spożycie warzyw i owoców przez kobiety wynosiło 289,4 g, a przez mężczyzn 209,1 g. Kobiety spożywały istotnie statystycznie więcej warzyw, owoców oraz sumy warzyw i owoców w porównaniu z mężczyznami. Odnotowano wpływ poziomu wykształcenia na spożycie warzyw i owoców w badanej grupie wrocławian.
Celem badań było określenie postaw konsumentów względem produktów i potraw tradycyjnie polskich, znajomości oraz chęci spożywania w przyszłości wybranych produktów i potraw reprezentujących kuchnię tradycyjnie polską z uwzględnieniem postaw względem nowej żywności. Badanie konsumenckie w postaci wywiadu kwestionariuszowego przeprowadzono w 2007 roku w Warszawie, w grupie 203 osób w wieku do 30 lat. W ramach analizy statystycznej wykorzystano analizę częstości, tabele krzyżowe, test χ² kwadrat oraz współczynniki korelacji dwustronnej, przy czym uwzględniono poziom istotności p ≤ 0,05. Ankietowani reprezentowali postawę pozytywną względem żywności tradycyjnie polskiej. Dokonując wyboru między potrawami nowoczesnymi i tradycyjnymi, mniej osób wskazało potrawy tradycyjne, natomiast więcej osób wybrało potrawy przygotowane według przepisów kuchni polskiej niż potrawy według przepisów innych kuchni. Z czterech potraw reprezentujących tradycyjną kuchnię polską (żur, kwaśnica, kołduny, bigos) tylko bigos był spożywany przez badanych. Statystycznie istotnie więcej osób o wysokim poziomie neofobii wybierało żywność tradycyjnie polską. Z przeprowadzonej analizy wynika, że badana populacja młodych konsumentów charakteryzowała się dużym przywiązaniem do kuchni tradycyjnie polskiej, o czym świadczą deklarowane postawy względem produktów i potraw tradycyjnie polskich oraz wybór produktów tradycyjnych spośród pary: tradycyjny – charakterystyczny dla kuchni innych narodów.
Badaniami objęto 19 chorych na nowotwory głowy i szyi oraz 14 osób zdrowych. W surowicy krwi badanych oznaczono stężenie TNF-α i sICAM-1. Z chorymi przeprowadzono wywiad żywieniowy, dotyczący częstości spożycia określonych grup produktów spożywczych. Stwierdzono znamienne obniżenie poziomu sICAM-1 u chorych często spożywających sery podpuszczkowe dojrzewające oraz topione, dżemy owocowe i miody pszczele. Nawyki żywieniowe nie wpływają na poziom TNF-α w surowicy krwi chorych na nowotwory głowy i szyi.
Oceniono sposób żywienia 40-letnich mieszkańców Wrocławia. W latach 1999-2001 przebadano 1742 osoby, w tym 991 kobiet i 751 mężczyzn. Zastosowano metodę wywiadu z ostatnich 24-godzin poprzedzających badanie. Średnia całodzienna racja pokarmowa (CaRP) kobiet miała zbyt niską wartość energetyczną i nie wypełniała zaleceń na następujące składniki pokarmowe: węglowodany, błonnik pokarmowy, jedno- i wielonienasycone kwasy tłuszczowe, tiaminę, niacynę oraz Ca, Fe, Zn i Cu. Średnia CaRP mężczyzn dostarczała w niewystarczających ilościach: węglowodany, błonnik pokarmowy, wielonienasycone kwasy tłuszczowe, wit. B2 oraz Cu. Średnia CaRP mężczyzn podobnie jak CaRP kobiet charakteryzowała się nieprawidłową strukturą energetyczną, polegającą na nadmiernych dostarczaniu energii przez tłuszcze kosztem węglowodanów. Zawartość składników pokarmowych w średniej CaRP mężczyzn w porównaniu do zawartości w CaRP kobiet była istotnie statystycznie wyższa (p<0,05). CaRP kobiet i mężczyzn charakteryzowały się wysoką aterogennością.
Celem badań była ocena zwyczajów żywieniowych osób starszych na podstawie ich preferencji żywieniowych oraz częstotliwości spożywania wybranych produktów spożywczych. Badania zrealizowano metodą ankietową wśród 120 osób (82 kobiet i 38 mężczyzn w wieku od 59 do 83) zamieszkujących Szczecinek w 2007 roku. Zachowania żywieniowe osób starszych cechują się obecnością błędów żywieniowych. Stwierdzono zbyt rzadkie spożycie takich produktów jak: mleko i jego przetwory, ryby, owoce i warzywa. Za korzystne uznano preferowanie chudych wędlin, unikanie tłustych przetworów mięsnych, spożycie soków owocowych i wody przez większą część badanych, a stosunkowo rzadkie napojów słodkich gazowanych.
W pracy przedstawiono wyniki badań, których celem było określenie - wśród polskich nabywców produktów żywnościowych - motywacji kształtujących ekokonsumpcję oraz ustalenie ich relacji z cechami psychograficznymi, kształtującymi zachowania żywieniowe. Badania wykonano metodą bezpośredniego wywiadu na terenie Polski południowo-wschodniej. Wśród deklarujących ekokonsumpcję połowę stanowili konsumenci, którzy czynią to z pobudek zdrowotnych. Typ konsumenta dojrzałego pod względem zachowań żywieniowych dominuje w dwóch grupach ekokonsumentów: o motywacji zdrowotnej oraz futurystycznej. Ekologiczną motywację ekokonsumpcji reprezentują dwa typy konsumenta: sceptyk i tradycjonalista. Wśród ekokonsumentów motywowanych materialnie i jakościowo przeważają osoby, które zaliczono do „niefrasobliwego” stylu zachowań.
Oceniono sposób żywienia pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) na podstawie wywiadu żywieniowego z ostatnich 24 godzin przed badaniem. Stwierdzono, że spożycie większości składników pokarmowych w całodziennej racji pokarmowej badanych pacjentów było nieprawidłowe, co może mieć wpływ na przebieg lub nawrót choroby.
Celem pracy była ocena sposobu żywienia oraz znajomości i zastosowania zasad diety śródziemnomorskiej wśród pacjentów leczących się w przychodniach kardiologicznych na terenie Szczecina. Badania przeprowadzono wykorzystując metodę wywiadu 24-godzinnego. Grupę ankietowaną stanowili mężczyźni (67 osób) i kobiety (88 osób) powyżej 26 roku życia. Wyliczono zawartość i odsetek realizacji normy na składniki odżywcze i energię dostarczoną z posiłkami. Otrzymane wartości porównano z normami żywienia na poziomie bezpiecznym. Ponadto określono częstość spożycia produktów według piramidy zdrowego żywienia. Uwzględniono współczynniki strat związane z procesami technologicznymi i kulinarnymi. Posługiwano się programem „Dietetyk 2” i Excel. Ponadto oceniono wpływ żywienia na parametry biochemiczne krwi (stężenie cholesterolu całkowitego, frakcji HDL i LDL oraz triacylogliceroli). Badania wykazały, że znajomość i zastosowanie zasad diety śródziemnomorskiej wśród ankietowanych były niewielkie. Średnie stężenie cholesterolu całkowitego i frakcji LDL były podwyższone w stosunku do przyjętych norm. U znacznej liczby osób stwierdzono występowanie chorób dietozależnych i zaburzeń lipidowych. Wynikało to prawdopodobnie ze złych nawyków żywieniowych, a więc spożywania posiłków obfitujących w cukry proste i nasycone kwasy tłuszczowe, a ubogich w owoce i warzywa. W całodziennych racjach pokarmowych stwierdzono zbyt małą zawartość pieczywa ciemnego, mleka i jego przetworów, kaszy, ryżu co wiązało się z niedoborami witamin z grupy B, C, D oraz wapnia. Spożycie ryb również było małe. Ponadto w badanej grupie osób zaobserwowano niską aktywność fizyczną.
Celem pracy była ocena pokrycia zapotrzebowania na energię, podstawowe składniki odżywcze oraz witaminy przeciwutleniające w okresie wiosennym oraz jesiennym, przez pensjonariuszy wybranego Domu Pomocy Społecznej w Krakowie. Obliczeń dokonano na podstawie wywiadów o spożyciu z ostatnich 24 godzin, za pomocą programu komputerowego DIETA 2.0. Wartość energetyczna racji pokarmowych kobiet, zarówno wiosną, jak i jesienią, była niewystarczająca i stanowiła odpowiednio 88 i 85 % pokrycia normy, a zawartość tłuszczów i białka była prawidłowa w stosunku do zaleceń. Wartość energetyczna racji pokarmowych mężczyzn oraz zawartość w nich tłuszczów mieściła się w zakresie obowiązujących norm w obydwu analizowanych porach roku, natomiast zawartość białka przekraczała zalecaną ilość. Cholesterol zawarty w racjach pokarmowych kobiet i mężczyzn stanowił wiosną 74 i 87 %, a jesienią 77 i 94 % dopuszczalnej ilości, wynoszącej 300 mg/osobę/dobę. Spożycie węglowodanów ogółem wiosną i jesienią wynosiło w przypadku kobiet 67 i 64 %, a w przypadku mężczyzn 91 i 84 % normy. Zawartość w racjach błonnika pokarmowego stanowiła jedynie połowę zalecanej ilości 30 g/osobę/dobę. Spożycie witaminy A było większe od wartości zalecanych, a witaminy E i C na ogół niewystarczające. Właściwą wartość wskaźnika wagowo-wzrostowego (BMI) stwierdzono w przypadku 19,6 % kobiet oraz 50,0 % mężczyzn, natomiast nadwagę i otyłość odpowiednio u 78,0 oraz 50,0 % badanych, przy czym otyłość androidalna dotyczyła 88,9 % kobiet z podwyższoną masą ciała. W przypadku 2,4 % kobiet stwierdzono niedożywienie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.