Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wykluczenie spoleczne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przejawem wykluczenia społecznego jest pozbawienie kogokolwiek prawa do udziału w życiu lokalnej społeczności, w tym prawa do decydowania o jej losie. Z tych względów przyjęto tezę, że proces odnowy przestrzeni miejskiej bez udziału zamieszkujących tę przestrzeń ludzi, bez ich akceptacji dla prowadzonych przekształceń oraz bez planu działania na rzecz grup nieuprzywilejowanych nie może się udać. Porozumienie w sprawie percepcji przestrzeni, zarówno w stanie poprzedzającym działania, jak i co do jej przyszłej wizji, umożliwia uzyskanie sukcesu przestrzennego i społecznego. W procesie rewitalizacji, przy podejmowaniu decyzji powinno stosować się metody partycypacji interaktywnej umożliwiającej kształtowanie pól wyboru, kryteriów oceny, udział w ocenie i wyborze a nie jedynie akceptację lub nie zaproponowanych „odgórnie” rozwiązań. Należy przy tym pamiętać, że ugoda społeczna nie może zastąpić obiektywnych wskaźników jakości, ujętych w odpowiednich przepisach technicznych, normach czy też aktach prawnych. Odstępstwo może zakończyć się z jednej strony realnym zagrożeniem dla zdrowia lub życia osób korzystających z wybranych elementów przestrzeni, z drugiej – poniesieniem odpowiedzialności zawodowej, cywilnoprawnej lub karnej przez decydenta i/lub projektanta.
The paper presents the indicators, which measure the income poverty in the member countries of the European Union. From the year 2000 the European Union achieved the open coordination of policy against poverty and social exclusion. The analysis of changes in poverty level with the aid of described indicators helps to select better measures against poverty. In the 1999 the biggest scale of poverty was in Greece and Portugal (21%). In these countries over 60% of poor people stay in sphere of poverty at least for three consecutive years. The distribution of income shows the big inequality in these countries. The gap of poverty was also the biggest in these countries. The smallest domain of poverty occurred in the Scandinavian countries, Germany and Holland.
Celem artykułu jest próba prześledzenia pewnego procesu, który charakteryzuje współczesne rolnictwo, a który w literaturze przedmiotu określony bywa mianem „zawłaszczania ziemi”. Istotą jego jest przejmowanie na własność lub choćby tylko poddawanie kontroli określonych obszarów, które zakwalifikowane zostały jako tereny rolnicze. Wiodący aktorzy na globalnej scenie ponowoczesnego kapitalizmu dostrzegli w kontroli samych procesów produkcji rolnej ważny element kontroli światowego systemu ekonomicznego i ogromne źródło zysków. Jak staraliśmy się wykazać, uruchomiło to na skalę globalną rozmaite negatywne zjawiska i procesy społeczne, takie jak np. marginalizacja i wykluczenie całych społeczności wiejskich i rolniczych. Prowadzi to do zjawisk, które określić można mianem „nowego ubóstwa wiejskiego” i rodzi nową postać niezrównoważonych, opartych na wyzysku i dominacji relacji społecznych i ekonomicznych (klasowych). Proces ten próbujemy analizować w kontekście teorii postmodernizacji, wskazującej na cztery jego aspekty, jakimi są: hiperracjonalizacja, hiperutowarowienie, hiperzróżnicowanie oraz hiperindywidualizacja. Współczesne ponowoczesne rolnictwo to zatem nie tylko przejawy postproduktywistycznej aktywności czy rozwoju zrównoważonego, ale także efekt procesów postmodernizacji prowadzących do dynamicznego rozwoju kapitalizmu o „brzydkiej twarzy”, niezrównoważonej gospodarki zasobami naturalnymi (spośród których ziemia jest tym fundamentalnym zasobem) i gigantycznych zyskach, generowanych dzięki coraz to większej asymetrii wiedzy, władzy, czy własności.
Przedstawiono poziom dochodów do dyspozycji w różnych grupach społeczno-ekonomicznych. Zbadano zasięg ubóstwa na terenach wiejskich w oparciu o dwie granice: relatywną oraz minimum egzystencji. Zamieszczono również dane przedstawiające terytorialne zróżnicowanie ubóstwa w Polsce.
W artykule poruszono problem ryzyka ubóstwa i wykluczenia społecznego w kontekście zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich. Materiały empiryczne zawarte w artykule pochodzą z badań cząstkowych EU-SILC (Europejskie badanie warunków życia ludności). Stanowią one punkt odniesienia dla porównania statystyk dotyczących dystrybucji dochodów i integracji społecznej w Unii Europejskiej. Za jeden z ważniejszych milenijnych celów rozwoju uznano niwelację ubóstwa i przeciwdziałanie marginalizacji społecznej. Z badań wynika, że co czwarty mieszkaniec obszarów wiejskich w UE jest zagrożony ubóstwem lub marginalizacją społeczną. W największym stopniu marginalizacją lub/i ubóstwem zagrożeni są mieszkańcy obszarów wiejskich w Bułgarii (54,8%) i Rumunii (50,8%), ale także w Polsce i na Litwie poziom ten przekracza średnią unijną (odpowiednio o 4,5 p.p. oraz 9,2 p.p.). Na drugim biegunie wykluczenia są Holandia i Czechy z poziomem ryzyka na poziomie 12,8%. Czynnikiem konstytuującym bezpieczeństwo ekonomiczne gospodarstwa domowego, a w efekcie poczucie pewności, są dochody. Ich wielkość wpływa na poziom ubóstwa obiektywnego mierzonego metodą parametryczną. W UE przyjmuje się, że zagrożone ubóstwem są osoby, których dochody nie przekraczają 60% mediany dochodów w danym kraju. Tym samym niemal co piąty mieszkaniec wsi w UE jest zagrożony ubóstwem. Ubóstwo i wykluczenie społeczne są zjawiskami wielowymiarowymi. Powodują niezaspokojenie potrzeb na wielu płaszczyznach – ochrony zdrowia, edukacji, warunków mieszkaniowych, kultury i czasu wolnego. Brak odpowiednich dochodów powoduje pewnego rodzaju sprzężenia zwrotne i jest zarówno przyczyną, jak i konsekwencją deprywacji potrzeb, a także sprzyja niezrównoważonemu rozwojowi obszarów wiejskich.
Porównano sfery ubóstwa oraz wykluczenia społecznego pomiędzy obszarami miejskimi i wiejskimi w Polsce. Wystąpiły znaczne różnice pomiędzy tymi regionami. Stopy ubóstwa na obszarach wiejskich są dwukrotnie większe niż w miastach. Poziom edukacji ludności również wykazuje duże zróżnicowanie, podobnie jak poziom przeciętnego dochodu gospodarstw domowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.