Na obszarze polskich i ukraińskich Karpat występują naturalne wycieki ropy naftowej i emisja gazu ziemnego. Często są to obszary rolnicze. Wiedza o tych miejscach uzupełnia infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE). Inwentaryzacja źródeł naturalnego wypływu pozwala ocenić ryzyko środowiskowe, stan techniczny studni, wymagany stopień zabezpieczenia. Inwestycje są potrzebne m.in. by chronić polskie dziedzictwo naturalnego środowiska. Miejsca te są świadectwem po powstałym i rozwijającym się polskim górnictwie naftowym (w XIX wieku). Ze wszystkich krajów austriackich tylko Galicja i Bukowina posiadały żywice ziemne. Od 1885 roku powstawały pierwsze krajowe i zagraniczne spółki naftowe na obecnej ziemi polskiej i ukraińskiej. Ich powstaniu sprzyjało prawo górnicze i naftowe tamtych lat (ustawy i rozporządzenia lat 1854, 1862, 1883–1884, 1906, 1908, 1915, 1919, 1926, 1928 i 1934–35). W wyniku wyczerpania złóż i działań wojennych wiele miejsc porzucono i zapomniano. Przemiany ustrojowe i gospodarcze ostatnich lat powodują deficyt ropy naftowej na wolnym rynku europejskim. Determinuje to powrót do Polskich zasobów ropy naftowej w obszarze Karpat fliszowych.