Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 49

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wartosc nieruchomosci
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Gospodarka nieruchomości jest jednym z istotnych wymiarów funkcjonowania całego kraju. Szczególne upodobanie w nieruchomościach, objawiające się w chęci ich posiadania, znajduje uzasadnienie w tym, iż przypisywane są im własności ekonomiczne i inwestycyjne. Nieruchomości kryją w sobie potencjał dochodowy, który można spożytkować pod warunkiem właściwie podejmowanych działań. Muszą być one skoncentrowane na osiągnięciu możliwie najlepszych korzyści przy równoczesnym optymalnym wykorzystaniu ich walorów. Oznacza to, że dla optymalnego wykorzystania nieruchomości niezbędna jest odpowiednio dobrana strategia gospodarowania w tym segmencie. Gospodarowanie nieruchomościami określa więc relacje i procedury, których przedmiotem są nieruchomości, a mające na celu racjonalne zagospodarowanie otaczającej nas przestrzeni. Uskutecznienie wszelkich zaplanowanych zmian w terenie to kwestia pozostająca w zakresie czynności prawnych i geodezyjnych, które również stanowią aspekt gospodarki nieruchomościami. Oczywistym jest więc, iż gospodarowanie nieruchomościami to nie tylko uregulowania prawno - administracyjne i aspekt związany z wyceną nieruchomości, ale również procedury geodezyjne. Kompletny i sprawnie funkcjonujący kataster jest podstawą dla prawidłowej realizacji wszelkich procesów gospodarowania nieruchomościami. W pracy skupiono się na problematyce procedury podziału nieruchomości w aspekcie ustalania i pobierania opłat z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. Autorzy wskazują na możliwość wykorzystania wartości katastralnej, jako jednego z elementów systemu katastralnego, w procesie ustalania opłaty adiacenckiej.
6
88%
Wartość nieruchomości rolnej determinowana jest czynnikami tworzącymi katalogi parametrów prawnych, fizycznych, lokalizacyjnych i związanych z jej użytecznością. Istotne jest poznanie i zdefiniowanie cech rynkowych związanych z ustaleniem katalogu cech istotnych i nieistotnych dla klientów rynku nieruchomości. Podjęto próbę identyfikacji czynników determinujących wartość nieruchomości rolnej, które przedstawiono w zależności od wartości nieruchomości oraz w zależności od podejścia i metody wykorzystanej przy wycenie nieruchomości rolnej.
Artykuł poświęcono problematyce wartości nieruchomości w procesie kształtowania dochodów własnych gmin wiejskich. Za cel główny pracy przyjęto wykazanie relacji i zależności zachodzących między trzema elementami: wartością nieruchomości, kształtowaniem dochodów własnych gmin oraz działaniami gmin podejmowanymi w obszarze kreowania wartości nieruchomości. Realizację celu głównego przeprowadzono w trzech etapach: omawiając pojęcie wartości nieruchomości i czynników wpływających na jej poziom, wskazując źródła dochodów gmin o podstawie bezpośrednio lub pośrednio związanej z wartością nieruchomości, prezentując rolę gminy jako kreatora wartości nieruchomości.
9
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Zmiana przeznaczenia gruntu a jego wartość

88%
The article includes an attempt at analysis of the influence of the local spatial management plan on the real estate value in the Piaseczno commune in years between 2003 and 2007. The research results have indicated an appreciation by about 36% of land value by title of change in the local land development plans in the investigated period.
W pracy dokonano wstępnej oceny wpływu lasów i zadrzewień na wartość nieruchomości rolnych. Na podstawie analizy bogatej literatury przedmiotu oraz obserwacji własnych, autor stwierdza m.in., że: – w bezpośrednim sąsiedztwie granicy rolno-leśnej plonowanie roślin wyraźnie spada, – w miarę oddalania się od ściany drzew plony poprawiają się, przy czym na gruntach o deficycie wilgoci, podlegających intensywnej erozji ogólny bilans jest dodatni, a na pozostałych gruntach raczej ujemny, – negatywne oddziaływanie lasów na plonowanie roślin w strefie ich bezpośredniego kontaktu zależy od wzajemnego usytuowania i zaznacza się do ok. 15-krotnej wysokości drzewostanu. Zaproponowany algorytm obejmujący procentowe wskaźniki korygujące wartości wyjściowe nieruchomości rolnych (grunty orne) w sąsiedztwie lasu odnosi się do terenów o deficycie wilgoci w glebach, z uwzględnieniem wpływu odległości i położenia w stosunku do stron świata – tabela 1 oraz terenów o zróżnicowanej jakości gleb i kontrastowej ekspozycji stoków (S i N) – tabela 2. W terenach o deficycie wilgoci w strefach odległości do 2 h zaznacza się spadek, a w dalszych strefach wzrost wartości nieruchomości, przy czym największy notuje się w strefie 0–10 h (tab. 1). Tabela 2 wskazuje, że ujemne współczynniki obejmują obszar gruntów ornych w strefach od 0–1 h do 0–10 h. Proponowany algorytm wyceny ma charakter wstępny i wymaga prowadzenia dalszych badań terenowych i kameralnych, przy udziale różnych specjalistów.
W artykule porównano metody i procedury wyceny nieruchomości leśnych (gruntów leśnych bez drzewostanu) w Niemczech i Polsce. Zaprezentowano w nim także rynek obrotu gruntami leśnymi bez drzewo-stanu w wybranych obszarach w granicach administracyjnych badanych nadleśnictw. Stwierdzono zwiększającą się ilość transakcji tego typu nieruchomościami w latach 2004-2007. Podjęto próbę zastosowania w badanych obszarach metody tzw,,niemieckiej'' wyceny gruntów leśnych bez drzewostanu. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że metoda ta jest możliwa do zastosowania w polskich uwarunkowaniach społeczno-ekonomicznych. Metoda ta odznacza się prostotą i zwiększa możliwości zastosowania podejścia porównawczego do wyceny gruntów leśnych bez drzewostanu.
Na etapie analizy rynku poprzedzającym zastosowanie odpowiedniej procedury określania wartości nieruchomości ważnym elementem jest określenie zmienności cen nieruchomości w czasie, a w przypadku, gdy wpływ przesunięcia transakcji w czasie jest istotny dla zmienności cen, należy dokonać korekty cen transakcyjnych w zgromadzonej bazie nieruchomości. Istotne znaczenie tego etapu procedury wyceny potwierdzają wydarzenia ostatnich lat na polskim rynku nieruchomości. O ile jeszcze 5-10 lat temu ceny nieruchomości w sposób przewidywalny i regularny kształtowały się zgodnie z niewielką tendencją rosnącą, to począwszy od 2003 roku rynek nieruchomości w Polsce wszedł w okres tzw. boomu i dla cen rynkowych zaobserwowano bardzo duże wzrosty cen. Różnice pomiędzy jednostkowymi cenami rynkowymi za nieruchomości podobne mogły się różnić o kilka czy kilkanaście procent z miesiąca na miesiąc, a nieuwzględnienie tych zmian w czasie podczas wyceny mogło doprowadzić do znacznego niedoszacowania wartości nieruchomości. Celem artykułu jest określenie przydatności modeli statystycznych do wykrycia i określania zmian cen w zgromadzonej bazie nieruchomości oraz ich zastosowanie do skorygowania cen ze względu na przesunięcie transakcji w czasie.
Przedmiotem artykułu jest analiza opłat adiacenckich (OA) stanowiących jedną z grup opłat od nieruchomości. Opłaty te są źródłem pokrycia w całości lub w części kosztów, jakie poniósł Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego w związku z wykonywaniem i realizacją wyodrębnionych zadań własnych. Opłaty adiacenckie mogą być więc skutecznym narzędziem, za pomocą którego gmina może wykonywać swoje zadania inwestycyjne, co może skutkować jej rozwojem gospodarczym. Z drugiej strony OA budzą wiele wątpliwości, co do słuszności ich istnienia, ustalania ich wielkości, sposobu naliczania i zapłaty. Coraz częściej właściciele nieruchomości odwołują się od decyzji wójta, burmistrza czy prezydenta miasta do SKO (Samorządowe Kolegium Odwoławcze), kwestionując zasadność ich naliczania, wysokość opłaty. Celem artykułu jest ocena OA naliczanych w gminie wiejskiej Krokowa w latach 2009-2011 związanych ze wzrostem wartości nieruchomości na skutek podziału nieruchomości i budowy infrastruktury technicznej. Celem analizy są OA w kontekście: prawidłowości ich naliczania zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, ich wpływu na budżet gminy, na rozwój infrastruktury gminy, kosztów związanych z ich naliczaniem, liczby naliczanych decyzji i odwołań do SKO.
Zarządzanie terenami w aspekcie gospodarki nieruchomościami to m.in. działania związane z tworzeniem, rejestrowaniem oraz udostępnianiem informacji o terenie. Informacje te mogą dotyczyć sposobów użytkowania terenu oraz jego zagospodarowania. Gospodarowanie nieruchomościami obejmuje również aspekt prawa własności oraz szacunkowej wartości terenu. Prowadzenie sprawnej gospodarki nieruchomościami na szczeblu samorządowym wymaga wiarygodnej oraz aktualnej informacji, opartej na rzeczywistej lokalnej sytuacji. Jednym z rodzajów informacji usprawniającej procedury gospodarowania przestrzenią na terenie gminy są informacje na temat wartości nieruchomości. Artykuł prezentuje metodykę tworzenia map wartości gruntów oraz możliwości ich wykorzystania w procesie gospodarowania nieruchomościami. Warunek wiarygodności map wartości gruntów może być poparty faktem, iż opracowanie powstaje na podstawie monitoringu lokalnego rynku nieruchomości. Mapy wartości gruntów stanowią opinię o cenie gruntu możliwej do uzyskania w przypadku sprzedaży gruntu w normalnych warunkach rynkowych, przy wykluczeniu transakcji o charakterze wymuszonym lub podyktowanych szczególnymi uwarunkowaniami. Mapy wartości gruntów mogą ułatwić gospodarowanie nieruchomościami, zaspokoić potrzeby informacyjne inwestorów oraz stanowić punkt wyjścia do określenia wartości gruntów dla potrzeb katastru nieruchomości. Rozważania zweryfikowano na wybranym obiekcie małopolskiej gminy wiejskiej, prezentując w efekcie przykład mapy wartości gruntów.
19
75%
Racjonalna gospodarka zasobem nieruchomości gmin ma na celu rozwiązywanie potrzeb mieszkaniowych jej mieszkańców. Dla części społeczeństwa, którego nie stać na budowę, bądź zakup nieruchomości powstały możliwości rozwiązania ich problemów lokalowych w ramach Towarzystw Budownictwa Społecznego. Działają one często w ramach współpracy z władzami samorządowymi, które wnosiły w aporcie do spółek grunty. Dzięki preferencyjnemu kredytowi z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, udzielanego za pośrednictwem Banku Gospodarstwa Krajowego, towarzystwa miały możliwość budowania mieszkań dla osób średniozamożnych. Osoba pragnąca zamieszkać w takim lokalu, podpisując umowę z TBS-em, wpłacała tylko 30% kosztów przedsięwzięcia, a resztę spłacała w czynszu najmu. Musiała też dodatkowo spełniać wymogi ustawy dotyczące wysokości średnich zarobków w gospodarstwie domowym. Głównym problemem podjętym w pracy jest kwestia praw do mieszkań z zasobu Towarzystw Budownictwa Społecznego oraz wyceny tych praw przy ewentualnej sprzedaży lokalu. Pomimo wpłaty 30% kosztów budowy i spłaty zaciągniętego kredytu w czynszu, najemca lokalu nadal nie jest jego pełnoprawnym właścicielem. Ustawodawca w przypadku towarzystw budownictwa społecznego nie przewidział żadnych rozwiązań w tej sprawie. W związku z tym, opierając się na istniejących już na rynku nieruchomości regulacjach prawnych, zaproponowane zostały sposoby przekształcenia takiego prawa oraz związane z tym aspekty wyceny tego typu lokali.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.