W kolekcji narcyzów w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa zgromadzono 140 genotypów. Dużym problemem w uprawie narcyzów jest ich podatność na infekcje wirusowe, w tym często bezobjawowe, o łagodnych objawach i/lub mieszane. Od 2000 roku w celu odnawiania odmian porażonych przez wirusy oraz w celu rozmnożenia obiektów kolekcyjnych o niewielkiej liczebności cebul, używano techniki mikrorozmnażania w kulturach in vitro. Osiem z czternastu pierwszych genotypów rozmnożonych in vitro, zaaklimatyzowanych w 2001 roku i uprawianych w owadoszczelnym tunelu, zakwitło w 2005 roku, pozostałe w 2006 roku. W 2009 roku przeprowadzono losowo testy serologiczne na potywirusy (testem grupowym ELISA typu pośredniego) oraz na wirusy mozaiki narcyza - NMV, utajony narcyza - NLV, mozaiki ogórka - CMV i mozaiki gęsiówki - ArMV (testem DAS-ELISA) wszystkich ocenianych genotypów. Uzyskane wyniki testów wykazały, że 9 z 14 genotypów jest wolnych od badanych wirusów. W roślinach zawirusowanych wykrywano potywirusy, a jedynie w odmianie ‘Magnet’ dodatkowo - NMV i NLV. Metoda mikrorozmnażania narcyzów i dalsza ich uprawa w owadoszczelnym tunelu może być polecana jako skuteczna metoda ochrony i odnawiania obiektów kolekcyjnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.