Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 84

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  tymianek
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przyprawy to najczęściej różne części roślin: nasiona, kwiaty, a nawet korzenie o bardzo delikatnych i nietrwałych związkach zapachowych oraz substancjach barwnych wrażliwych na temperaturę. Należą one do surowców mocno zanieczyszczonych mikrobiologicznie. W celu uniknięcia strat substancji termolabilnych coraz częściej szuka się nowych nietermicznych metod ich wyjaławiania. Jedną z tych metod może okazać się zastosowanie ditlenku węgla w stanie nadkrytycznym (SCCD). W pracy zbadano poziom zanieczyszczenia mikrobiologicznego trzech rodzajów przypraw: suszonych liści tymianku i pietruszki oraz owoców kolendry, przed działaniem i po działaniu SCCD. Określono także wpływ wilgotności badanych przypraw na skuteczność procesu dekontaminacji. Największą redukcję liczby mikroorganizmów podczas 30-minutowego działania SCCD pod ciśnieniem 60 MPa, w temperaturze 35°C uzyskano przy 30% wilgotności próbek.
W pracy oceniono skład chemiczny oraz aktywność przeciwgrzybową suszonych ziół przyprawowych – bazylii, oregano, rozmarynu i tymianku. Susze zakupiono w sieci handlowej w opakowaniach jednostkowych. W wymieszanym i rozdrobnionym materiale oznaczono zawartość: suchej masy, białka ogółem, cukrów ogółem, polifenoli ogółem i olejków eterycznych. Do oceny aktywności przeciwgrzybowej użyto 12 szczepów grzybów: Alternaria alternata., Aspergillus flavus, A. fumigatus, A. niger, Cladosporium herbarum, Fusarium oxysporum, Penicillium cyclopium oraz Eurotium amstelodami, E. chevalieri, E. herbariorum, E. repens, E. rubrum. W przypadku grzybów z rodzaju Eurotium stosowano podłoże Agar DG18, a w pozostałych – Malt Extract Agar. Na podłożach zawierających dodatek suszu (1 %) prowadzono doświadczalne hodowle grzybów, a na podłożach bez suszu – hodowle kontrolne. Próbę kontrolną pozytywną stanowił benzoesan sodu (0,05 %). W 3. 6. i 9. dobie inkubacji mierzono średnice kolonii doświadczalnych oraz kontrolnych i obliczano procentową inhibicję wzrostu grzybów powodowaną przez susze. Stwierdzono, że aktywność przeciwgrzybowa była zróżnicowana w zależności od rodzaju suszu, gatunku grzyba i czasu inkubacji. W 9. dniu doświadczenia susz z oregano odznaczający się największą zawartością olejku (2,40 % s.m.) i dużą zawartością polifenoli (4,06 % s.m.) powodował istotnie największe średnie zahamowanie wzrostu zarówno grzybów Eurotium ssp. (95,5 %), jak i pozostałych grzybów (90,2 %). Susz bazyliowy o najmniejszej zawartości olejku i polifenoli, a największej – białka ogółem stymulował wzrost części grzybów. Badane susze powodowały największe zahamowanie wzrostu kolonii A. fumigatus, A. alternata i E. amstelodami, a najmniejsze – A. niger i E. rubrum. Hamowanie wzrostu grzybów malało wraz z czasem inkubacji, ale różnice między średnim zahamowaniem wzrostu grzybów w 6. i 9. dniu hodowli były nieistotne. Susze z oregano, tymianku i rozmarynu efektywniej hamowały wzrost kolonii grzybów niż benzoesan sodu.
Marynowanie to tradycyjna metoda przygotowania surowców spożywczych do dalszej obróbki lub bezpośredniego spożycia, od wieków stosowana w gospodarstwach domowych, a od kilkudziesięciu lat – w gastronomii i przemyśle mięsnym. Główna rola marynowania, polegająca na poprawie kruchości surowców mięsnych oraz ich smaku i zapachu, ewoluuje w kierunku zwiększenia wydajności i jakości mięsa. Popyt na produkty marynowane stale rośnie, co związane jest również z coraz większą potrzebą konsumenta, sprzedawcy oraz przemysłu gastronomicznego na żywność przygotowaną do bezpośredniego, szybkiego spożycia. Dodatkowym atutem marynat jest uniwersalność, atrakcyjna jakość sensoryczna oraz brak religijnych czy kulturowych przeciwwskazań do ich stosowania. Wszystko to przyczynia się do rozwoju procesu marynowania w przemyśle mięsnym, gastronomicznym, a także w gospodarstwach domowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.