Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 272

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 14 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  torf
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 14 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przeprowadzono próby rozdziału preparatów torfowych T i PTT przy zastosowaniu sit molekularnych oraz żywic sorpcyjnych. Po rozdziale kolumnowym na sitach molekularnych typu sefadeks preparaty dzielą się na 3-4 główne frakcje. Przybliżone wartości ciężarów cząsteczkowych związków chemicznych w poszczególnych frakcjach mieszczą się w granicach od 60-1200. Interesującą możliwość rozdziału, głównie ze względu na znacznie krótszy czas elucji, stanowi użycie żywic sorpcyjnych. Zastosowanie do elucji powolnie wzrastającego gradientu metanolu (etanolu) może prowadzić do bardziej selektywnego rozdziału frakcji organicznej.
W pracy przedstawiono wyniki pomiarów laboratoryjnych sorpcyjności wodnej i sorpcji etanolu przez glebę, które przeprowadzono w trzech charakterystycznych utworach glebowych (mursz, torf olesowy i torf mechowiskowy), pochodzących z obszaru Doliny Biebrzy. Pomiary sorpcyjności wykonano metodą infiltracji poprzez kapilarę na próbkach o nienaruszonej strukturze w procesie ich wysychania. W celu oceny wpływu hydrofobowości badanych gleb na ich sorpcyjność wodną obliczono wartości indeksu hydrofobowości. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że hydrofobowość utworów torfowych i murszowych w znacznym stopniu wpływa na obniżenie wartości sorpcyjności wodnej. Wielkość wpływu zależy od rodzaju utworu glebowego i jego uwilgotnienia. Wraz ze zmniejszeniem się wilgotności badanych gleb obserwowano wzrost ich hydrofobowości, co prowadziło do większej redukcji sorpcyjności wodnej oraz opóźnienia momentu rozpoczęcia procesu infiltracji wody w glebę. Spośród rozpatrywanych utworów glebowych największy wpływ hydrofobowości na sorpcyjność wodną zaobserwowano w torfie olesowym, a najmniejszy w murszu, o czym świadczą maksymalne wartości indeksu, które wynoszą odpowiednio 18,16 i 5,32. Wartość sorpcyjności wodnej badanych gleb zależała od ich uwilgotnienia. Ubytek wilgoci z gleby powodował wzrost wartości sorpcyjności wodnej, ale po przekroczeniu pewnej granicznej wartości uwilgotnienia obserwowano spadek wartości sorpcyjności. Pomierzona maksymalna wartość sorpcyjności wodnej dla torfu mechowiskowego wynosiła 0,536 cm·min⁻⁰‧⁵ (przedział uwilgotnienia od 0,2 do 0,4 cm³·cm⁻³), murszu - 0,364 cm·min⁻⁰‧⁵ (uwilgotnienie 0,4-0,6 cm³·cm⁻³), a dla torfu olesowego - 0,050 cm·min⁻⁰‧⁵ (uwilgotnienie > 0,8 cm³·cm⁻³). Zakres zmienności sorpcyjności badanych utworów organicznych był zbliżony do zakresów wartości sorpcyjności wodnej w poszczególnych gatunkach gleb mineralnych.
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Torf - naturalne laboratorium chemiczne

70%
Zbadano szczegółowo stratygrafię warstwy torfowej i osadów podtorfowych . Dokonano także oceny położenia torfowiska na tle rzeźby terenowej w aspekcie alimentacyjnym. Badania wskazują, ze złoże torfowe „Buk Kamieński jest pochodzenia holoceńskiego. Procesowi torfotwórczemu towarzyszyły zróżnicowane stany uwodnienia z przewagą krótkotrwałego zalewu i stałego dopływu wód gruntowych. Pod względem alimentacyjnym torfowisko posiada charakter soligeniczno-fluwiogeniczny. Badania stratygraficzne wykazały, że w złożu torfowym występuje szereg gatunków torfu typu niskiego i jeden przejściowego. Dominuje torf drzewny, rodzaj olesowy Alnioni, gatunek olchowy Alneti i łozowy Saliceti. Poza tym występują takie gatunki torfów jak: turzycowo-mszysty (Cariceto-Bryaleti), mszysty (Bryaleti), turzycowy (Cariceti), turzycowo- trzcinowy (Cariceto-Phragmiteti) oraz mszarny typu przejściowego torfowcowo-turzycowy (Sphagno-Cariceti). Pod warstwą torfu zalega gytia wapienna oraz organiczna miejscami z wapieniem muszlowym.
Celem niniejszego opracowania było określenie dynamiki wzrostu warstwy akrotelmowej na torfowisku Baligówka w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej. Teren ten był w przeszłości i jest obecnie silnie odwodniony w związku z eksploatacją torfu. Zanotowano tu także częste pożary. Badania przeprowadzone metodą dendrologiczną według Korczagina [1960] i Piczugina [1967] wykazały, że mimo silnej antropopresji przyrost zarówno całej warstwy organicznej, jak i wydzielonej warstwy torfu charakteryzuje się średnią roczną dynamiką wzrostu. Porównanie wyników otrzymanych na tym obiekcie z innymi uzyskanymi w tym regionie pokazuje silny wpływ warunków hydrologicznych na dynamikę wzrostu warstwy akrotelmowej. Torfowisko wysokie Baligówka jest silnie przesuszonym obiektem i podobnie jak Bór za Lasem odznacza się najsłabszym przyrostem warstwy organicznej wynoszącym 3,78 mm na rok.
Changes in chemical and physico- chemical properties of peat moorshes and their parent materials were analyzed and evaluated in various stages of humification, as well fractions of humic and fulvic acids isolated from them and low and high mollecular weight compounds. A specificity of the properties of the created moorsh in comparison with the parent peat were noted, caused by the interaction of secondary humification and parallel mineralization. The results indicate that moorshes form sequences of changes in properties characteristic for a given type of peat linked to successive stages of secondary humification of organic matter.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 14 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.