Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 106

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  tokoferole
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Metodą badań analitycznych oraz na podstawie obliczeń teoretycznych określono zawartość tokoferoli w dietach stosowanych w chorobie wrzodowej. Wykazano zbyt niską podaż tych związków, w stosunku do zaleceń, związaną głównie z ograniczeniem w badanych racjach ilości tłuszczów pochodzenia roślinnego. Potwierdzono potrzebę stosowania odpowiednich współczynników korekcyjnych dla wartości obliczonych teoretycznie.
W pracy otrzymano etylopochodną δ-tokoferolu metodą chloroalkilacji celem ustalenia jej skuteczności w stosunku do ß-karotenu. Praca jest kontynuacją badań nad oceną właściwości przeciwutleniających etylowej pochodnej δ-tokoferolu - przebadano zmiany liczby nadtlenkowej prób smalcu z dodatkiem tokoferoli i pochodnej δ-tokoferolu, a także określono rozpad antyoksydantów podczas przechowywania prób smalcu.
W artykule omówiono źródła tłuszczów, które mogą być stosowane do smażenia, zwłaszcza tzw. głębokiego. Należą do nich głównie te surowce, w których obniżona została zawartość kwasów polienowych, przede wszystkim linolenowego. Są to tłuszcze roślinne i zwierzęce o konsystencji stałej w temperaturze pokojowej, tłuszcze częściowo uwodornione, tłuszcze o obniżonej zawartości kwasów C18:3 i C18:2, otrzymane na drodze genetycznej lub hodowlanej, a także mieszaniny tłuszczów mniej stabilnych z bardziej stabilnymi. Podniesienie trwałości oksydatywnej i termo- oksydatywnej można uzyskać także przez stosowanie dodatków, takich jak: przeciwutleniacze, środki chelatujące i polikrzemiany. W artykule rozpatrzono problem korzyści i zagrożeń związanych ze stosowaniem danego rodzaju tłuszczu, głównie w aspekcie spożywania dużych ilości kwasów nasyconych oraz izomerów trans.
15
72%
W pracy określono wpływ procesów fermentacji i ekstruzji na zawartość tokoferoli i aktywność anty-oksydacyjną nasion łubinu. Do analizy jakościowej i ilościowej homologów tokoferoli wykorzystano technikę HPLC, natomiast aktywność antyoksydacyjną określono na podstawie ilości wygaszonych rodników DPPH•. W badanych preparatach łubinowych wykazano obecność alfa-, gamma-, delta-tokoferolu. Najwyższą zawartością tokoferoli oraz aktywnością antyoksydacyjną charakteryzowały się odmiany łubinu białego. Pod wpływem dokonanych modyfikacji zawartość tokoferoli a także aktywność antyoksydacyjna zmniejszyła się. Największą redukcję tokoferoli uzyskano pod wpływem ekstruzji preparatów fermentowanych.
Rzepak odmian ‘00’ jest głównym surowcem oleistym w Polsce, przetwarzanym na skalę przemysłową. Nasiona rzepaku zawierają około 40 - 45 % tłuszczu oraz 20 - 25 % białka. Zawartość łuski w nasionach waha się w zależności od odmiany od 10,5 do 20 %. Obłuskiwanie nasion wpływa na zwiększenie zawartości białka i zmniejszenie zawartości błonnika w śrucie poekstrakcyjnej, a jednocześnie powoduje poprawę barwy i jakości wydobywanego oleju. Celem pracy było określenie wpływu obłuskiwania nasion rzepaku na wydajność procesu tłoczenia na zimno oleju rzepakowego oraz na jego jakość sensoryczną, fizykochemiczną i wartość żywieniową. Materiałem do badań były nasiona hodowlane rzepaku odmian ‘Monolit’ i ‘Bojan’. Obłuskanie nasion wykonano w obłuskiwaczu tarczowym. Oleje wytłoczono w prasie ślimakowej firmy Farmet. Wykazano wpływ obłuskiwania nasion rzepaku na poprawę jakości sensorycznej i barwy uzyskanych olejów, zmniejszenie ich wartości żywieniowej oraz wzrost wydajności tłoczenia. Stwierdzono statystycznie istotne różnice pod względem podstawowych parametrów jakości tj. liczby kwasowej i nadtlenkowej w olejach z całych i obłuskanych nasion odmiany ‘Monolit’. Nie stwierdzono jednak takich różnic w przypadku olejów z nasion ‘Bojan’. Oleje otrzymane z całych i obłuskanych nasion rzepaku obu odmian nie różniły się statystycznie istotnie pod względem liczby anizydynowej, absorbancji w świetle UV (K232 i K268) oraz stabilności oksydatywnej oznaczonej w teście Rancimat. W olejach z nasion obłuskanych zaobserwowano nieznacznie mniejszy udział nasyconych i polienowych kwasów tłuszczowych, a większy kwasów monoenowych. Istotnie mniejsza była natomiast zawartość tokoferoli ogółem w olejach zarówno z odmiany ‘Monolit’ (z nasion obłuskanych – 54,6, a z całych – 59,2 mg/100 g), jak i ‘Bojan’ (odpowiednio 56,9 i 62,7 mg/100 g).
Wysiłek fizyczny jest jednym z czynników nasilających produkcję wolnych rodników tlenowych w organizmie człowieka. Wzrost intensywności procesów oddychania i zwiększone zużycie tlenu przez mięśnie szkieletowe podczas wykonywania ćwiczeń fizycznych prowadzą do powstawania reaktywnych form tlenu. Stan ten definiowany jest jako stres oksydacyjny i określa zaburzoną równowagę pomiędzy działaniem wolnych rodników a zdolnością organizmu do ich neutralizacji. Reaktywne formy tlenu wykazują destrukcyjne działanie na struktury biologiczne, mogą powodować uszkodzenia komórek i tkanek, co prowadzi do poważnych zaburzeń funkcjonowania organizmu człowieka. Naturalny system obrony przed szkodliwym działaniem wolnych rodników tlenowych stanowią przeciwutleniacze, m.in. kwas askorbinowy, tokoferol, polifenole, karotenoidy oraz selen, które neutralizują reaktywne formy tlenu i zmniejszają skutki stresu oksydacyjnego. W związku z powyższym, sugeruje się, iż związki te mogą wpływać na efektywność wysiłku.
Prowadząc ocenę zawartości tokoferoli w całodziennych racjach pokarmowych (CRP) wyznaczono odchylenia wartości analitycznych od obliczonych teoretycznie. Zaproponowano stosowanie odpowiedniego współczynnika korekcyjnego (-30%) lub równania regresji prostoliniowej. Ustalono, że dla obliczenia zawartości równoważnika tokoferolu w CRP wyznaczoną ilość α -tokoferolu należy powiększyć o 20%.
W Polsce olej rzepakowy nie ma dobrej opinii, zapewne z powodu dawniej uprawianych odmian o wysokiej zawartości szkodliwego kwasu erukowego, z którego otrzymywało się olej o ostrym zapachu i ciemnej barwie. Dzisiejsze odmiany (często nazywane canola) są w zasadzie bez kwasu erukowego, a otrzymywany z nich olej jest bez zapachu, bardzo jasny i bardzo wartościowy pod względem żywieniowym. Przede wszystkim charakteryzuje się korzystnym składem kwasów tłuszczowych – najmniejsza zawartość kwasów nasyconych i największa kwasów nienasyconych, w tym kwasów n-3. Olej rzepakowy ma również wysoką wartość użytkową: bardzo wysoka stabilność, polecany jest do smażenia, do produkcji emulsji majonezowych, a nawet , w postaci ciekłej, do niektórych ciast.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.