Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  tlen rozpuszczony
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Artykuł zawiera wyniki badań nad zawartością tlenu rozpuszczonego w wodzie stawów rybnych zasilanych biologicznie oczyszczonymi ściekami komunalnymi. Dodatkowo, podczas poboru próbek wody ze stawów badano także jej odczyn pH i temperaturę. Badania prowadzono w sezonie wegetacyjnym 2006 roku. Obiektem badań były stawy rybne kompleksu Komorowice, zlokalizowane w północnej części miasta Bielsko-Biała. Wybrane stawy: Zielony i Kamienny charakteryzują się indywidualnym doprowadzeniem i odprowadzeniem wody. Wybrane stawy charakteryzowały się różnymi parametrami technicznymi. Staw Zielony jest stawem płytkim – średnia głębokość wynosi około 1 m, a powierzchnia jest równa 4,2 ha, co daje pojemność wodną stawu równą 42 000 m3. Staw Kamienny jest stawem o mniejszej powierzchni – 3,3 ha, ale jest prawie dwukrotnie głębszy od Zielonego; średnia głębokość wynosi około 1,7 m, co daje również większą pojemność stawu: 59 200 m3. W pracy określono zmiany zawartości tlenu rozpuszczonego, temperaturę oraz odczynu pH wody stawowej. Dodatkowo określono podstawowe charakterystyki statystyczne analizowanych wskaźników, tj.: wartość średnią, minimalną, maksymalną, odchylenie standardowe i rozstęp. Przeprowadzone analizy wody w stawach Zielony i Kamienny wykazały, że w sezonie wegetacyjnym 2006 wartości tlenu rozpuszczonego w stawie Zielony zawierała się w przedziale 2,0–7,4 mgO2∙dm-3, natomiast w stawie Kamienny 2,2–11,47 mgO2∙dm-3. Zaobserwowano, że mniejsze stężenia tlenu rozpuszczonego występowały w okresach, gdy miał miejsce intensywny rozwój rzęsy wodnej. Z kolei, mniejszej ilości rzęsy towarzyszył wzrost zawartości tlenu rozpuszczonego. W obu stawach od końca lipca obserwowano zachwianie warunków tlenowych. W tym czasie obserwowano także zwiększoną śmiertelność ryb związaną z rozwijającą się na obszarze kotliny oświęcimskiej chorobą karpia (Koi Herpes Virus). Odczyn wody pH w obu badanych stawach był zbliżony. Do połowy sezonu obserwowano nieco wyższe wartości pH w stawie Zielony, natomiast pod koniec sezonu była sytuacja odwrotna: wyższe pH obserwowano w stawie Kamienny w stosunku do stawu Zielony. Również warunki termiczne w obu stawach przebiegały bardzo podobnie w trakcie całego sezonu badawczego. Od początku czerwca do końca sierpnia temperatura wody w badanych stawach przekraczała 20ºC i była związana z ob serwowanymi wysokimi temperaturami powietrza w tym okresie.
W pracy przedstawiono wyniki badań wpływu temperatury powietrza na warunki tlenowe w stawie karpiowym, położonym w rezerwacie przyrody „Stawy Milickie”. Średnie stężenie tlenu rozpuszczonego w wodzie o godzinie 8 wynosiło 7,18 mg O2·dm-3,o 14 12,76 mg O2·dm-3, a o 20 13,32 mg O2·dm-3. W strefie eufotycznej żyznego stawu rybnego obserwowano duże wahanie zawartości tlenu w wodzie. Stężenia poniżej granicy optimum tlenowego dla karpi (5 mg O2·dm-3) obserwowane były najczęściej w trakcie pomiarów o godzinie 800 (minimum = 2,34 mg O2·dm-3). Przesycenie wody tlenem odnotowywano po południu (godzina 1400) i wieczorem (godzina 2000). Najwyższe stężenie wynosiło 25,8 mg O2·dm-3. Analiza zależności między zawartością tlenu wodzie a temperaturą powietrza wykazała istotny statystycznie, ale bardzo słaby związek dla pomiarów o 1400 i 2000, gdzie przy wzroście temperatury powietrza obserwowano wzrost natlenienia wody.
W pracy przedstawiono wyniki badań wpływu sumy usłonecznienia na warunki tlenowe w stawie karpiowym, położonym w rezerwacie przyrody „Stawy Milickie". Średnie stężenie tlenu rozpuszczonego w wodzie o godzinie 8 wynosiło 7,18 mg O2•dm-3,o 14 12,23 mg O2•dm-3, a o 20 12,79 mg O2•dm-3. W strefie eufotycznej żyznego stawu rybnego obserwowano duże wahanie zawartości tlenu w wodzie. Stężenia poniżej granicy optimum tlenowego dla karpi (5 mg O2•dm-3) obserwowane były najczęściej w trakcie pomiarów o godzinie 800 (minimum = 2,40 mg O2•dm-3). Przesycenie wody tlenem odnotowywano po południu (godzina 1400) i wieczorem (godzina 2000). Analiza zależności między zawartością tlenu wodzie a temperaturą powietrza wykazała istotny statystycznie, ale bardzo słaby związek dla pomiarów o 800, 1400 i 2000, gdzie przy wzroście temperatury powietrza obserwowano wzrost natlenienia wody.
W pracy dokonano analizy zmienności warunków tlenowych rzeki Oławy na 4 km odcinku w obrębie miasta Strzelin. Analizowany odcinek cieku obejmował tereny rolnicze, przemysłowe, rekreacyjne i zabudowy mieszkaniowej miasta Strzelin. Średnie roczna zawartość tlenu rozpuszczonego w rzece wynosiła 10,84 mg O2·dm-3, przy średnio rocznej temperaturze wynoszącej 9,6°C. Natlenienie wody rzeki Oławy, przepływającej przez tereny przemysłowe ulegało wyraźnemu obniżeniu, jednakże w dalszej część badanego odcinka rzeki następował wzrost zawartości tlenu w wodzie, osiągając na wylocie z miasta wartości zbliżone do odnotowanych na wlocie do Strzelina. Jazy piętrzące wodę usytuowane w km 60+918 oraz km 61 + 614 miały wpływ na poprawę warunków tlenowych badanego odcinka. Wody Oławy ze względu na stężenie tlenu rozpuszczonego sklasyfikowano w I i II klasie jakości oraz oceniono jako przydatne do życia ryb łososiowatych i karpiowatych w warunkach naturalnych.
Artykuł zawiera ocenę wpływu czasu eksploatacji na efekty oczyszczania ścieków w oczyszczalni typu Lemna w Mniowie (woj. świętokrzyskie). Podstawą do jej sformułowania były badania składu fizykochemicznego ścieków surowych, dopływających do oczyszczalni i oczyszczonych, odpływających z niej do odbiornika, wykonane na obiekcie najpierw w latach 1998–2000 i powtórzone w latach 2004–2005. Ich zakres obejmował każdorazowo oznaczenie takich parametrów, jak: temperatura, odczyn, tlen rozpuszczony, BZT5, zawiesina ogólna, azot amonowy i fosforany. Stwierdzono, że wraz z upływem czasu eksploatacji nastąpił wzrost obciążenia hydraulicznego badanej oczyszczalni, a mianowicie z 75% w latach 1998–2000, aż do planowanych 100%, tj. do 150 m3 ścieków oczyszczanych w ciągu doby, w latach 2004–2005. Towarzyszyła temu tendencja do wzrostu stężeń w ściekach surowych przede wszystkim takich parametrów, jak: zawiesina ogólna, azot amonowy i fosforany. Wzrost obciążenia hydraulicznego i ładunkiem zanieczyszczeń zaznaczył się wyraźnym pogorszeniem jakości odpływu z oczyszczalni, aczkolwiek w przypadku zawartych w nim związków organicznych (BZT5 – średnio 24,6 mgO2∙dm-3) i zawiesiny ogólnej (średnio – 26,4 mg∙dm-3), spełniał on w zdecydowanej większości przypadków wymogi pozwolenia wodno-prawnego. Do pogorszenia się jakości odpływu z badanej oczyszczalni mógł się przyczynić także wzrost ilości zdeponowanych na dnie stawów osadów ściekowych. Bardzo wysokie stężenie oznaczanych w odpływie związków biogennych, a zwłaszcza fosforanów (średnio – 37,8 mgPO4-3∙dm-3) to niewątpliwie efekt zachodzących w tych osadach procesów beztlenowych.
W prezentowanej pracy przedstawiono hydrochemiczną charakterystykę jakości wody zlewni rzeki Pisi-Gągoliny, ciekawego obiektu środowiskowego. W czasie badań, próbki wody pobierano dwa razy w roku: zimą i wiosną. Fizyczne i chemiczne wskaźniki jakości wody były odniesione do wymagań dla jakości pięciu klas czystości wód powierzchniowych. Największy wpływ na obniżenie jakości wody miało stężenie fosforanów, tlenu rozpuszczonego i azotu amonowego. Stężenie tlenu rozpuszczonego zależne było od sezonu pomiarowego i miejsca pomiaru. Przeprowadzone badania wskazują na eutroficzny stan jakości wody.
W pracy przedstawiono wyniki badań wpływu temperatury wody na warunki tlenowe w stawie karpiowym. Stężenie tlenu rozpuszczonego w wodzie odnotowane o godzinie 8⁰⁰ średnio wynosiło 7,12 mg O₂‧dm⁻³, o 14⁰⁰ - 13,04 mg O₂‧dm⁻³, a o 20⁰⁰ średnio 13,61 mg O₂‧dm⁻³. W strefie eufotycznej żyznego stawu rybnego obserwowano duże dobowe wahanie zawartości tlenu w wodzie. Stężenie poniżej granicy optimum tlenowego dla karpi (5 mg O₂‧dm⁻³) obserwowane były najczęściej rano (minimum = 2,34 mg O₂‧dm⁻³). Przesycenie wody tlenem odnotowywano po południu i wieczorem (maksimum = 25,8 mg O₂‧dm⁻³). Analiza zależności między zawartością tlenu w wodzie a temperaturą wody wykazała istotny statystycznie, ale bardzo słaby związek dla pomiarów o godz. 14⁰⁰ i 20⁰⁰. Wraz ze wzrostem temperatury wody obserwowano wzrost jej natlenienia.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.