Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  tereny powojskowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Artykuł przedstawia postępy i przeszkody w rewitalizacji Świnoujścia od połowy lat 90. Lokalny program rewitalizacji z roku 2006 został zaktualizowany w 2011 i jest konsekwentnie realizowany. Na podstawie wybranych kryteriów wyznaczono obszar kryzysowy starej zabudowy mieszkaniowej, dla którego opracowano Zintegrowany Program Rewitalizacji z pakietem społecznym i gospodarczym, włączając do finansowania fundusze dostępne w ramach Inicjatywy JESSICA. Obok obszaru kryzysowego, aktualny LPR objął 2 tereny powojskowe. Nowością metodologiczną jest wprowadzenie analizy SWOT, szerokich konsultacji społecznych oraz dogłębna analiza dochodów mieszkańców. Miasto nie liczy wyłącznie na realizowanie projektów z funduszy unijnych, przeciwnie, szereg działań rewitalizacyjnych podejmuje poza oficjalnym LPR-em, finansując je z budżetu. Aktualny LPR jest znacznie bardziej dojrzały i szybko wdrażany m.in. dzięki skoncentrowaniu działań na niewielkich terenach.
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie historycznych struktur architektoniczno-urbanistycznych w Ostródzie, służących w przeszłości jako miejsca stacjonowania wojska, oraz ukazanie ich obecnej sytuacji przestrzenno-funkcjonalnej. Kompleksy koszarowe po utracie swej pierwotnej funkcji stanowią potencjał, z którego zagospodarowaniem niezbyt dobrze radzą sobie samorządy lokalne. Niniejszy tekst jest próbą skonfrontowania sytuacji terenów pokoszarowych w Ostródzie z możliwościami ich pełniejszego wykorzystania do funkcji miastotwórczych.
Na początku lat 90. XX w. rozpoczęło się wycofywanie wojsk radzieckich z Polski. Legnica, będąca dotąd siedzibą Dowództwa Północnej Grupy Wojsk AR, stanęła przed wielkim wyzwaniem związanym z zagospodarowaniem odzyskanego mienia. Było to zadanie pionierskie, ponieważ wcześniej żaden z samorządów nie miał do czynienia z problemem tego typu i na taką skalę. Działania legnickiego samorządu miały na celu przede wszystkim powstrzymanie postępującej degradacji przejętych obiektów, z których zdecydowana większość stanowiła starą, zabytkową zabudowę, jak również przeciwdziałanie degradacji środowiska naturalnego. W związku z ogromną kosztochłonnością rewitalizacji terenów i obiektów przejętych po wojskach Federacji Rosyjskiej władze miasta uzyskały wsparcie z zewnętrznych źródeł finansowania, m.in. z Funduszu Współpracy Polsko-Niemieckiej, z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, z Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast oraz z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Ogółem na zagospodarowanie mienia w latach 1991-2006 wydatkowano 72 988 700 zł, w tym środków własnych w wysokości 50 658 700 zł oraz środków zewnętrznych 22 330 000 zł. Projekty Legnicy pn. „Zagospodarowanie mienia po wojskach Federacji Rosyjskiej” oraz pn. „Tworzenie centrów konwersji dla efektywnego rozprzestrzeniania się i zastosowań know-how oraz ekspertyz demilitaryzacji – DEMKON” adresowane do miast, w których znajdowały się radzieckie bazy wojskowe, zakończyły się sukcesem. Legnica stała się na powrót miastem pięknym i atrakcyjnym dla mieszkańców, turystów i inwestorów, zajmując należne jej miejsce wśród dolnośląskich miast.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.