Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  temperatura suszenia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Opracowanie przedstawia model kinetyki suszenia plasterków marchwi w zależności od ich grubości i temperatury suszenia. Model uwzględnia dwa okresy suszenia: I okres stałej prędkości suszenia z uwzględnieniem powierzchniowego skurczu materiału, oraz okres II, malejącej prędkości suszenia.
Określono wpływ suszenia sublimacyjnego i konwekcyjnego oraz temperatur tych procesów na zdolność przeciwutleniającą i zawartość polifenoli w tkance jabłka. Stosowane temperatury półek ogrzewających materiał podczas suszenia sublimacyjnego to 20, 30 i 40°C, a powietrza suszącego - 60, 70 i 80°C. Najwyższą zdolnością zmiatania wolnych rodników i zawartością polifenoli charakteryzował się susz sublimacyjny. Nie wykazano istotnych różnic pomiędzy zdolnością przeciwutleniającą liofilizatów i jabłka świeżego. Wysoka temperatura suszenia konwekcyjnego oraz długi czas trwania procesu spowodowały znaczące zmniejszenie zawartości związków polifenolowych (o 25-40%) i zdolności przeciwutleniającej (o 18-67%). Najwyższą degradację polifenoli i zdolności przeciwutleniającej spowodowało suszenie konwekcyjne w temperaturze 60°C.
Podczas suszenia w suszarce komorowej wprowadzano skokowe zmiany i wymuszenia prostokątne temperatury ±20°C względem poziomu odniesienia 70°C. Oznaczano następujące właściwości fizyczne suszonej marchwi: gęstość i skurcz kostek, rehydratację, siłę potrzebną do zgniecenia próbki po rehydracji i wyciek. Obniżenie temperatury suszenia na okres jednej godziny z 70°C do 50°C spowodowało uzyskanie suszu marchwiowego o niższej gęstości, porównywalnym skurczu, o zróżnicowanej rehydracji i nieznacznie podwyższonym wycieku. Podwyższenie temperatury suszenia na okres jednej godziny z 70°C do 90°C, spowodowało uzyskanie suszu marchwiowego o wyższej gęstości, porównywalnym skurczu, niższej rehydracji, niższym wycieku niż susze otrzymane w wyniku suszenia w stałej temperaturze 70°C.
W pracy przedstawiono wyniki badań suszenia rozpyłowego hydrolizatu białkowego oraz hydrolizatu białkowego z 20% dodatkiem maltodekstryny. Suszenia przeprowadzono w dwóch temperaturach suszenia, tj. 160 i 200ºC, oraz przy trzech strumieniach objętości podawania surowca, tj. 0,88; 1,12 i 1,24 cm³·sˉ¹. Najwyższą zawartość wilgoci (4,5%) uzyskano dla hydrolizatu z dodatkiem nośnika. Wraz ze wzrostem temperatury suszenia wilgotność proszków zmniejszała się, zaś wzrost strumienia objętości podawania surowca wpływał na podwyższenia wilgotności proszków. Dodatek maltodekstryny istotnie wpłynął na wzrost gęstości nasypowej luźnej i utrzęsionej oraz spowodował zmniejszenie gęstości pozornej cząstek i porowatości złoża. Obniżenie temperatury suszenia, w przypadku roztworu samego hydrolizatu białkowego, powodowało zmniejszenie gęstości nasypowej luźnej oraz utrzęsionej o około 17%. Zauważono, że zarówno temperatura suszenia, jak i strumień objętości surowca nie miały istotnego wpływu na gęstość pozorną proszków. Niezależnie od dodatku nośnika oraz zmiany parametrów suszenia, sproszkowany hydrolizat charakteryzował się współczynnikiem Hausnera przekraczającym wartość 1,4.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.