Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 57

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  systemy informacji przestrzennej
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przy budowie Systemów Informacji Przestrzennej w zakresie warstwy planów miejscowych najwięcej problemów stwarza niekompatybilność wyjściowych zasobów analogowych z systemami informatycznymi. Polega ona na różnorodności konstrukcji, w wielu przypadkach braku spójności logicznej struktury dokumentów, rysunków planów oraz niepotrzebnej, nadmiernej ich złożoności. Prowadzi to do ograniczenia możliwości łączenia danych w jednorodną warstwę. W większości przypadków powoduje redukcję funkcjonalności analitycznej do prostego wyświetlania pogrupowanych informacji (bez możliwości dokonywania manipulacji i przetwarzania danych za pomocą działań logicznych lub zapytań SQL). Do podstawowych przyczyn powstania tych problemów należą: 1. System planowania wynikający z obowiązujących przepisów prawnych, narzucający ograniczenia dotyczące dostępnych prawnie zespołów narzędziowych, jakie można stosować przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. 2. Procedury wynikające z obowiązującego prawa, określające proces sporządzania planu miejscowego, które z powodu niezbyt logicznego trybu również wprowadzają ograniczenia jakościowe finalnego produktu, jakim jest zatwierdzony plan miejscowy. 3. Brak powszechności stosowania ujednoliconych zasad zapisów planów miejscowych, ich niedostatecznie precyzyjna logicznie wewnętrzna struktura budowy ustaleń i zbyt mały stopień słownikowania narzędzi i definicji. Zbyt duża zawartość otwartego tekstu oraz nikła ilość mierzalnych (liczbowych lub kwantyfikowanych) wskaźników łatwo transferowalnych do systemów baz danych. 4. Niska znajomość zagadnień informatycznych, a w szczególności SIP w środowisku planistów i urbanistów na kierowniczych lub eksperckich stanowiskach. Należy sobie postawić pytanie, czy możliwe jest takie połączenie praktyki planistycznej z informatyką, aby wytworzyć bardziej efektywne systemy zarządzania przestrzenią i w efekcie większy ład przestrzenny, dochód z przestrzeni i poprawę warunków życia mieszkańców wspólnoty gminnej. Jestem przekonany, że istnieje możliwość takiego skonstruowania zestawu narzędziowego stanowiącego zasady zapisu planów miejscowych, na podstawie którego możliwe jest stworzenie logicznie spójnego planu miejscowego i dodatkowo przemyślanej i jednorodnej w swej strukturze bazy danych. Praca nad systemem musi być prowadzona przez wszystkie uczestniczące w procesach zarządzania przestrzenią komórki samorządu lokalnego. Jest to konieczne w celu kategoryzacji, ujednolicenia i usystematyzowania informacji potrzebnej do budowy systemu.Analizując zasoby danych zawartych w planach miejscowych, można stwierdzić, że występują one w dwóch postaciach - analogowej i cyfrowej. Na potrzeby tworzenia SIP należy te dane usystematyzować i ujednolicić, przekształcając zasób przy pomocy narzędzi komputerowych i informatycznych.
Istotą regionalnych systemów informacji przestrzennej jest integracja i udostępnianie danych o zasięgu ponadlokalnym. Trudno zakwestionować ich przydatność do realizacji zadań związanych z szeroko rozumianym planowaniem i zarządzaniem przestrzenią - nawet na poziomie lokalnym. W Polsce od kilku lat trwają prace nad budową regionalnych SIP-ów. W wielu województwach zostały opracowane koncepcje/ projekty podobnych infrastruktur, w niektórych rozpoczęto wdrażanie konkretnych rozwiązań. Niestety, spotyka się uzasadnione opinie o braku powszechnej informacji na temat wspomnianych, działań - nawet wśród osób i instytucji, które są lub powinny byćbezpośrednio zaangażowane w rozwój takich systemów. Czy zatem można mówić o uniwersalnym modelu regionalnego SIP i powtarzalności wdrożeń? Czy doświadczenia się „klonują"? W opinii autora, który jako analityk Instytutu Systemów Przestrzennych i Katastralnych uczestniczył w pracach nad regionalnymi SIP- ami w województwach - śląskim, podkarpackim i zachodniopomorskim, odpowiedź na te pytania jest twierdząca. Artykuł uzasadnia tę tezę, prezentując doświadczenia dwóch regionalnych systemów informacji przestrzennej: - Regionalnego Systemu Informacji Przestrzennej w województwie śląskim, nazywanego dalej śląskim RSIP-em oraz - Regionalnego Zachodniopomorskiego Systemu Informacji Przestrzennej, nazywanego dalej zachodniopomorskim ZSIP-em. W dalszej części zwrócono uwagę na podobieństwa i różnice między zastosowanymi rozwiązaniami. Intencją autora było jednak przede wszystkim przybliżenie specyfiki każdego z dwóch regionalnych systemów, rozwijanych niezależnie w województwach: śląskim i zachodniopomorskim.
W latach 1986-2002, w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Poznaniu stworzono nową metodę zapisu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Metodę tę charakteryzuje wysoki stopień wykorzystania aktualnych możliwości techniki komputerowej oraz niekonwencjonalne podejście do problemu standaryzacji zapisu planów miejscowych. To podejście polega na określeniu „z góry" organizacji danych (struktury każdego planu), a nie konkretnych jego zapisów. Jest to wynik przyjętego założenia, że dla obszaru dużej gminy (np. miasta Poznania) opracowania z zakresu planowania przestrzennego o różnym zasięgu terenowym oraz o zróżnicowanej problematyce i szczegółowości będą sporządzane w różnym czasie. To założenie wskazało na stopień trudności i ryzyka Jednorazowego" ustanowienia tzw. słownika zapisów planów. Właśnie z powodu tego ryzyka, w nowej metodzie zapisu planów z jednej strony - zrezygnowano z tej drogi, z drugiej - przewidziano narzędzia (biblioteki) umożliwiające tworzenie takiego słownika zapisów w sposób ewolucyjny. Z tego samego powodu przewidziano w systemie narzędzia umożliwiające dokonywanie analizy i syntezy ustaleń w zakresie różnorodnej problematyki obejmującej obszary wielu planów naraz. Artykuł omawia uwarunkowania powstania i charakterystykę metody oraz program wspomagający tę metodę. Program ten jest równocześnie bazą danych i aplikacją ułatwiającą zapis planów oraz udostępnianie danych w poznańskim systemie informacji przestrzennej. Należy w tym systemie do grupy narzędzi dedykowanych i wyspecjalizowanych. Oparty o środowisko Esri oraz bazę danych Oracle 8 umożliwia: - budowę i prezentację planu na roboczych warstwach problemowych, - programową kontrolę powiązań między ustaleniami graficznymi i tekstowymi, - sprawny dostęp do ustaleń planu (m.in. w formacie html), - zautomatyzowane tworzenie i przechowywanie prezentacji dowolnych warstw planu wraz z legendami, - kontrolowanie poprawności zapisu poprzez wykorzystanie narzędzi, np. arkusza kalkulacyjnego, raportów określających relacje między elementami planu. Cechami wyróżniającymi ten program spośród innych są: automatyczne budowanie warstw wynikowych z wielu warstw roboczych, w tym treści uchwały planu miejscowego wraz z rysunkiem planu, prezentowanie tekstów uchwały, raportów i legend w formie macierzy. Do chwili obecnej, w tym systemie opracowano w MPU dziesięć projektów planów miejscowych, z czego pięć zostało uchwalonych przez Radę Miasta Poznania, a dwa nowe rozpoczęto.
Informacja jest zjawiskiem powszechnym. Istnieje związek między przemianami zachodzącymi w kraju a informacją społeczno-gospodarczą. Związek taki to nie tylko treść informacji, ale również ich forma oraz zasady jej gromadzenia i wykorzystania. Informacja, niestety, jest często w zasadniczym stopniu nie dostosowana do potrzeb zarządzania. Istnieje też często nadmiar informacji, przy jej jednoczesnym braku. Skuteczność zarządzania na każdym jego szczeblu uwarunkowana jest prawidłowym doborem informacji. Prawidłową informację powinno cechować: - jednoznaczność, - dokładność i szczegółowość, - bezbłędność i kompletność, - łatwa dostępność we właściwym czasie. System informacyjny jest jednym z podstawowych produktów informatyki. Jest to najnowsza w świecie, licząca zaledwie kilkadziesiąt lat, odpowiedź na barierę informacyjną modernizacji i rozwoju miast. System informacji można przedstawić w postaci: System informacji = koncepcja + baza danych.
Analiza metod scalania arkuszy numerycznego modelu terenu na przykładzie zlewni rzek Kamiennej i Iłżanki. Numeryczny model terenu (NMT) znajduje coraz częstsze zastosowanie w inżynierii środowiska. Zaprezentowano aplikację pozwalającą na zamianę arkusza NMT w formacie TIN na rastrowy, a następnie połączenie wielu rastrów w jeden (mozaikowanie). Analizie poddano dokładność uzyskiwanych modeli w miejscach nakładania się arkuszy NMT. Łącznie analizie poddano 48 modeli rastrowych uzyskanych dwoma metodami interpolacji, o czterech różnych rozdzielczościach i połączonymi za pomocą sześciu metod mozaikowania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.