Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  suszenie mikrofalowo-konwekcyjne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badania było modelowanie matematyczne kinetyki suszenia konwekcyjnego, mikrofalowo-konwekcyjnego oraz dwustopniowego (hybrydowego) miąższu jabłka. Suszenie dwustopniowe realizowano metodą konwekcyjną z dosuszaniem metodą mikrofalowo-konwekcyjną lub mikrofalowo-konwekcyjnie z dosuszaniem metodą konwekcyjną. Suszenie konwekcyjne odbywało się w temperaturze powietrza 70 °C i prędkości jego przepływu 2,5 m/s. Suszenie mikrofalowo-konwekcyjne prowadzono w temperaturze powietrza 40 °C, przy prędkości jego przepływu 3,5 m/s oraz przy mocy mikrofal 300 W. Zastosowanie metod hybrydowych skróciło czas procesu nawet o 48% w porównaniu do techniki konwekcyjnej. Spośród 9 modeli służących do opisu kinetyki suszenia, model Midillego i in. [2002] najlepiej opisywał przebieg procesu suszenia konwekcyjnego, mikrofalowo-konwekcyjnego oraz dwustopniowego.
Badano wpływ sposobów suszenia (suszenie konwekcyjne, mikrofalowo-konwekcyjne, próżniowe oraz sublimacyjne) i aktywności wody suszonych truskawek (około 0,3, 0,5 i 0,7) na wyniki oceny sensorycznej. Truskawki odwodnione osmotycznie i suszone jednym ze sposobów doprowadzano do wybranych wartości aktywności wody. Jakość suszów analizowano na podstawie pięciu organoleptycznych wyróżników: wyglądu, barwy, zapachu, tekstury i smakowitości. Do potwierdzenia charakteru ocen cząstkowych wybrano uogólnioną ocenę uwzględniającą współczynniki ważkości. Średnie oceny za smakowitość, zapach i teksturę wszystkich czterech rodzajów suszów truskawkowych przy trzech porównywanych poziomach aktywności wody różniły się w niewielkim zakresie. Wśród ocenianych suszów najniższe oceny cząstkowe przypadały suszom mikrofalowym.
Celem pracy był wybór odpowiedniego modelu matematycznego najlepiej opisującego kinetykę suszenia mikrofalowo-konwekcyjnego liści oregano oraz wyznaczenie efektywnego współczynnika dyfuzji wody tego procesu. Proces realizowano przy zastosowaniu mocy mikrofal 150–300 W oraz temperatury powietrza 20–40°C. W celu matematycznego opisu otrzymanych wyników zastosowano 9 często spotykanych w literaturze modeli. Efektywny współczynnik dyfuzji wody wyznaczono, korzystając z II prawa Ficka. Stwierdzono, że wzrost zarówno mocy mikrofal, jak i temperatury powietrza skracał czas trwania procesu. Podobną zależność, w większości eksperymentów, zaobserwowano w przypadku efektywnego współczynnika dyfuzji wody. Spośród zastosowanych modeli przebieg krzywych suszenia oregano najlepiej opisywał model Midilliego i innych.
W pracy badano zmiany właściwości higroskopijnych suszy jabłkowych, uzyskanych w wyniku suszenia konwekcyjnego, mikrofalowo-konwekcyjnego i promiennikowokonwekcyjnego, w czasie przechowywania w różnych temperaturach (4, 25 i 40°C). Badania wykazały, że susz promiennikowo-konwekcyjny i mikrofalowo-konwekcyjny bezpośrednio po suszeniu charakteryzowały się większą higroskopijnością niż susz konwekcyjny. W czasie przechowywania, wraz ze wzrostem temperatury i czasu przechowywania, susze te miały mniejszą zdolność adsorpcji pary wodnej. Dynamika tych zmian była największa dla suszu mikrofalowo-konwekcyjnego, tak że pod koniec okresu przechowywania susz ten charakteryzował się najgorszymi właściwościami higroskopijnymi. Najmniejsze zmiany właściwości higroskopijnych w czasie przechowywania nastąpiły w przypadku suszu promiennikowo-konwekcyjnego. Warunki przechowywania suszy jabłkowych różnicowały właściwości higroskopijne w większym stopniu niż metoda ich suszenia.
Określono wpływ przechowywania suszy przez 1, 3, 6 i 12 miesięcy w temperaturach 4, 25 i 40°C, otrzymanych metodą konwekcyjną i mikrofalowo-konwekcyjną na zdolność przeciwutleniającą i zawartość polifenoli w tkance jabłek. W przypadku suszu konwekcyjnego po dłuższym okresie przechowywania nastąpił wzrost zdolności przeciwutleniającej, który najprawdopodobniej związany był z powstawaniem związków o charakterze przeciwutleniaczy, w wyniku przebiegu reakcji Maillarda lub brązowienia enzymatycznego. Po 12 miesiącach przechowywania susz konwekcyjny charakteryzował się zdolnością przeciwrodnikową wynoszącą 52-64% pojemności przeciwutleniającej jabłka surowego. Natomiast w przypadku suszu mikrofalowo-konwekcyjnego nastąpiła większa degradacja związków o charakterze przeciwutleniaczy, zależna od temperatury przechowywania. Im temperatura była niższa, tym zdolność przeciwutleniającą suszu była większa, a odpowiednie wartości wynosiły 29, 38 i 51% wartości przed suszeniem. Wyższą zawartością polifenoli po przechowywaniu charakteryzował się susz konwekcyjny (78-79%) w porównaniu do mikrofalowo-konwekcyjnego (62-69%).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.