Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  suszenie fluidyzacyjne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Określono wpływ składu i właściwości nośników bakterii fermentacji mlekowej z gatunku Lactobacillus plantarum na kinetykę procesu suszenia fluidyzacyjnego granulowanych biopreparatów oraz przeżywalność komórek bakterii. Jako nośniki bakterii stosowano: rozpuszczalną skrobię ziemniaczaną, sacharozę, glukozę i laktozę. Granulowanie preparatów prowadzono przy użyciu sit o wymiarach oczek 1,25 mm x 1,25 mm. W czasie suszenia stosowano stałą temperaturę w nagrzewnicy suszarki, natomiast temperatura w komorze suszenia spadała początkowo do wartości minimalnej, a w miarę przebiegu procesu dążyła asymptotycznie do wartości zadanej. Przepływ powietrza regulowano tak, aby charakterystyka złoża mieściła się w obszarze fluidyzacji burzliwej. Stwierdzono, że skrobia rozpuszczalna może stanowić istotny składnik granulowanych, suszonych, rozpuszczalnych preparatów bakteryjnych, a jej przydatność rośnie wraz ze zwiększaniem jej powierzchni właściwej. Skład i wzajemne proporcje nośników zastosowanych do wytwarzania preparatów bakterii wpływają w sposób istotny na przeżywalność komórek w czasie suszenia fluidyzacyjnego. Spośród przebadanych składów surowcowych za najkorzystniejszy uznano następujący: biomasa, woda, skrobia rozpuszczalna, sacharoza, glukoza, laktoza, betaina, w następujących proporcjach: 9,9 : 1,5 : 14 : 39 : 27 : 8,5 : 0,1. W przypadku preparatów o różnym składzie ze wzrostem maksymalnej szybkości suszenia obserwowano obniżenie przeżywalności bakterii, ale przeżywalność zależała też od składu nośnika. Najwyższą przeżywalność bakterii uzyskano dla nośnika stanowiącego mieszaninę wszystkich badanych komponentów.
Przedstawiono charakterystykę mikroorganizmów i produktów syntezy mikrobiologicznej (jako obiektów suszenia) oraz podstawowe przyczyny degradacji tych materiałów w czasie odwadniania. Zaprezentowano najczęściej stosowane metody suszenia, pozwalające na zachowanie aktywności biologicznej duktów: suszenie rozpyłowe, fluidyzacyjne i sublimacyjne. Wyodrębniono również suszenie na nośnikach, charakterystyczne dla grupy materiałów biotechnologicznych. Opisano także nowe, pozostające w e prób laboratoryjnych, niekonwencjonalne sposoby suszenia.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.