Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  stabilizer
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wyniki badań reologicznych wodnych roztworów czystej skrobi ziemniaczanej i z dodatkiem wysokoacylowej gumy gellanowej. Roztwory przebadano w temperaturach 5°C, 25°C i 45°C, przeprowadzając test pętli histerezy. Do opisu właściwości reologicznych zastosowano model Carreau. Oszacowano wartość statycznej i dynamicznej granicy płynięcia oraz sprężystość utworzonej struktury. Przedyskutowano własności tiksotropowe roztworów poprzez określenie wielkości pola powierzchni pętli histerezy. Wykazano, że dodatek gumy gellanowej prowadzi do ustabilizowania struktury wewnętrznej badanych kleików skrobiowych.
Zbadano wpływ suszenia rozpyłowego na degradację aktywności preparatu α-amylazy, a w szczególności wpływu dodatków ochronnych: glicerolu, sorbitolu i sacharozy. Preparat suszono w temperaturze powietrza wlotowego 160 i 220°C przy strumieniu zasilania surowcem 0,4 i 1,3 cm3·s-1. Suszenie rozpyłowe wpłynęło na zmniejszenie aktywności enzymu, co było spowodowane wpływem temperatury oraz intensywnego usuwania wody w czasie odparowania. Największą degradację zaobserwowano przy zastosowaniu temperatury powietrza wlotowego 160°C i strumienia surowca 0,4 cm3·s-1. Parametry te wybrano do kolejnego etapu badań, aby ewentualny efekt ochronny substancji dodatkowych był możliwie najlepiej widoczny. Każdą z trzech substancji ochronnych zastosowano w dwóch stężeniach, obliczonych tak, aby otrzymać taką samą ilość gryp hydroksylowych pochodzących z różnych źródeł. Dodatki stabilizujące zastosowane w niższym stężeniu wpływały na zwiększenie aktywności amylazy po procesie, bądź pozostawały bez znaczącego wpływu, jak w przypadku sacharozy. Sacharoza w ilościach zastosowanych w eksperymentach miała negatywny wpływ na aktywność badanego enzymu. Zastosowanie wyższego stężenia dodatku powodowało we wszystkich przypadkach obniżenie aktywności preparatu α-amylazy. Nie zaobserwowano korelacji między ilością grup hydroksylowych a otrzymaną aktywnością względną enzymu po suszeniu.
Analizowano wpływ dodatków substancji ochronnych na właściwości funkcjonalne cieplnie tworzonych żeli z mrożonego oraz suszonego sublimacyjnie przemywanego 1% roztworem chlorku sodu a następnie dwukrotnie wodą mięsa brojlerów odzyskanego mechanicznie. Z przemywanego surowca przygotowano próbę kontrolną oraz z dodatkami: 0,25% trójfosforanu sodu (TPP), 8% polidekstrozy, 8% polidekstrozy + 0,25% TPP, 8% maltodekstryny (DE=15), 8% maltodekstryny + 0,25% TPP. Zastosowane dodatki chroniły właściwości funkcjonalne białek mrożonego i suszonego preparatu miofibryli, oceniane na podstawie rozpuszczalności białek, wycieku cieplnego, tekstury i barwy żeli oraz entalpii przemiany cieplnej. Najskuteczniej działającym dodatkiem ochronnym okazała się polidekstroza łącznie z TPP.
W pracy podjęto próbę stabilizacji barwników antocyjanowych oraz barwy kompotów i dżemów truskawkowych flawonami tarczycy bajkalskiej, dodawanymi podczas przygotowania produktów. Efekty stabilizacji kontrolowano w próbach wyjściowych i po 60-cio dniowym przechowywaniu w temperaturze 30°C. Dodatek stabilizatora wpłynął na poprawę zachowalności antocyjanów i trwałość czerwonej barwy w procesie produkcji i przechowywania tylko dżemów z truskawek. Jednocześnie na skutek dodatku stabilizatora obserwowano wzrost zdolności zmiatania wolnych rodników badanych kompotów i dżemów, ale tylko bezpośrednio po ich otrzymaniu. Tego korzystnego efektu dodatku stabilizatora nie było już po 6 miesiącach przechowywania produktów truskawkowych w temperaturze 30°C.
Properties, receiving and applications of locust bean gum (E 410), which it is a natural polysaccharide in this article were presented. It is derived from seeds of the carob tree (Ceratonia siliqua), which sweet fruits already in ancient times has been known. In food industry locust bean gum acts as thickener, stabilizer, carrier and gelling agent. Moreover, locust bean gum in pharmaceutical as well as in cosmetic industry is used.
Prowadzono badania mające na celu określenie możliwości zastosowania chitozanu w kombinacji z powszechnie używanymi do stabilizacji piwa stabilizatorami. Stosowano chitozan niskolepki dodatkowo rozdrobniony, chitozan płukany wodą, „aktywowany" pirosiarczynem potasu, Polyclar R, Stabifix Super oraz kombinacje chitozanu z Polyclarem lub Stabifîxem. Stwierdzono, że chitozan płukany wodą nieznacznie zmniejszał kwasowość piwa, natomiast chitozan „aktywowany" pirosiarczynem potasu takich zmian nie wywoływał. Zastosowanie chitozanu w kombinacji z obniżonymi dawkami Polyclaru lub Stabifïxu dawało efekt stabilizacyjny zbliżony do normalnych dawek tych preparatów. Dodatek chitozanu nie powodował zmian w składzie pierwiastków alkalicznych piwa. Zastosowanie chitozanu w kombinacji z tradycyjnymi preparatami używanymi do stabilizacji piwa może przyczynić się do zmniejszenia kosztów produkcji.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.