Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  skrobia acetylowana
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Właściwości termiczne i reologiczne skrobi ziemniaczanej acetylowanej utlenionej na różnych poziomach

100%
Pietrzyk S., Juszczak L., Fortuna T., Baczkowicz M.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2014
|
nr 272
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Właściwości molekularne wody hydratacyjnej w żelach acetylowanej skrobi ziemniaczanej

84%
Kucharczak D., Masewicz L., Le Thanh-Blicharz J., Baranowska H. M.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2015
|
tom 22
|
nr 5
Celem pracy było określenie wpływu stopnia acetylacji skrobi ziemniaczanej na wiązanie wody w sporządzonych żelach skrobiowych. Przeprowadzono pomiary czasów relaksacji spin-sieć T₁ i spin-spin T₂ metodą niskopolowego magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR) oraz oznaczono aktywność wody aw w żelach skrobi ziemniaczanej acetylowanej. W badaniach użyto polimeru o znanym stopniu podstawienia. Pomiary przeprowadzono w układach o zawartości skrobi w zakresie 0,02 ÷ 0,10 g/g. Wyniki pomiarów aktywności wody posłużyły do określenia współczynnika hydratacji skrobi, definiowanego jako masa wody związanej z 1 g biopolimeru. Stwierdzono, że zastosowana modyfikacja skrobi wpłynęła na zmniejszenie wartości jej hydratacji. Najmniejszym współczynnikiem hydratacji charakteryzowała się skrobia o stopniu podstawienia wynoszącym 0,06. Na podstawie wartości czasów relaksacji określono parametry charakteryzujące dynamikę molekularną frakcji wody hydratującej polimer. Określona szybkość relaksacji spin-spin molekuł wody hydratacyjnej malała wraz ze wzrostem ilości grup acetylowych wymieniających grupy hydroksylowe. Oznacza to ograniczenie ilości molekuł wody wiązanej w sieci polimerowej na skutek przewagi oddziaływań polimer-polimer nad oddziaływaniami polimer-woda.
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Niektore wlasciwosci produktu otrzymanego w wyniku dzialania chlorku kwasu kaprylowego na acetylowana skrobie ziemniaczana

84%
Boruczkowska H., Leszczynski W., Panek J., Boruczkowski T., Zdybel E.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2006
|
tom 511
|
nr 2
653-664
The use of native starch is relatively limited. Therefore, it is usually subjected to modifications leading to fine-tuning of its properties to the specific requirements. In this study a highly acetylated starch was obtained by double acetylation, and then esterified with caprylic acid chloride. As a result of this process the acetyl-caprylic starch was obtained of substitution degree with caprylic acid DS = 0.51 and with acetic acid DS ≈ 2.46. Identification and degree of substitution of acetyl-caprylic starch was determined by ¹H NMR and ¹³C NMR analysis. Solubility and water holding capacity of the esterification products were determined too. It was found that the starch esters obtained in this experiment showed the solubility 3 times lower and water holding capacity 50 times lower than the native starch, what enabled their use as the components of biodegradable packaging materials.
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wlasciwosci funkcjonalne skrobi modyfikowanych wzbogaconych jonami miedzi

84%
Smigielska H., Lewandowicz G.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2007
|
tom 14
|
nr 6
Celem pracy była ocena przydatności najpopularniejszych, handlowych spożywczych skrobi modyfikowanych jako nośników składników mineralnych. Badaniom poddano spożywcze skrobie modyfikowane różniące się zarówno sposobem modyfikacji, jak i stopniem podstawienia. Proces adsorpcji jonów miedziowych prowadzony był z roztworu soli w zawiesinie skrobiowej poniżej temperatury kleikowania. W badanych skrobiach oznaczano zawartość miedzi metodą AAS, określano przebieg kleikowania przy użyciu wiskografu Brabendera, a także zmiany barwy poprzez jej pomiar w systemach CIE Yxy oraz L*a*b*. Badano strukturę krystaliczną metodą dyfrakcji promieni Roentgena oraz określano sposób wiązania jonów miedziowych metodą EPR. Stwierdzono, że skrobie modyfikowane efektywnie adsorbują jony miedzi i mogą być stosowane jako nośniki składników mineralnych w procesach wzbogacania żywności, przy czym: hydrofilowy bądź hydrofobowy charakter grup modyfikujących wpływa na proces adsorpcji; obecność polarnych grup karboksylowych poprawia efektywność adsorpcji, natomiast wprowadzenie niepolarnych grup acetylowych zmniejsza jej wydajność. Jony miedzi są rozproszone równomiernie w całej próbie i nie występują pozostałości soli użytej do adsorpcji. Obecność zaadsorbowanych jonów miedziowych nie wpływa na typ struktury krystalicznej skrobi modyfikowanych. Wzbogacanie jonami miedzi nieznacznie zmienia barwę powstałych preparatów oraz modyfikuje w niewielkim stopniu ich właściwości reologiczne. Niewielkie zmiany we właściwościach użytkowych pozwalają na rekomendację wszystkich badanych preparatów jako nośników składników mineralnych w żywności.
5

Wpływ stopnia podstawienia skrobi utlenionych i acetylowanych na ich właściwości funkcjonalne

67%
Malyszek Z., Kowalczyk K., Szczepanik E., Lewandowicz G.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2010
|
tom 557
Utlenianie i acetylacja są podstawowymi typami reakcji stosowanymi w procesach chemicznej modyfikacji skrobi a ich znaczenie dalece wykracza poza otrzymywanie skrobi pojedynczo modyfikowanych E 1404 i E 1420, służą one bowiem do otrzymywania całego szeregu skrobi podwójnie modyfikowanych. Stopień podstawienia, obok rodzaju wprowadzonej grupy modyfikującej, jest podstawowym czynnikiem determinującym właściwości funkcjonalne skrobi jak również istotnym elementem kosztotwórczym procesu produkcyjnego. Zatem w celu otrzymania jak najlepszego produktu finalnego bardzo istotna jest precyzyjna znajomość korelacji pomiędzy stopniem podstawienia a właściwościami fizykochemicznymi produktu. Za jedną z najistotniejszych należy tu uznać oporność na siły ścinające oraz funkcjonalność w emulsjach spożywczych. Celem pracy była ocena wpływu stopnia podstawienia skrobi utlenionych oraz acetylowanych na stabilność reologiczną kleików w warunkach stałego naprężenia ścinającego oraz na ich zdolność do tworzenia emulsji. Materiałem badawczym były handlowe preparaty skrobi utlenionej (Skrobia Budyniowa, Skrobia Żelująca i Lubox) oraz laboratoryjnie otrzymane skrobie acetylowane o różnym stopniu podstawienia. Badania Teologiczne kleików pasteryzowanych oraz sterylizowanych prowadzono w trybie CS. Zdolność emulgującą oznaczano poprzez wyznaczenie indeksów stabilności emulsji ES oraz aktywności emulgującej EAI. Przeprowadzone badania wykazały, że wprowadzenie grup acetylowych do makrocząsteczek skrobiowych powoduje niewielkie zmiany lepkości oraz zwiększenie odporności kleików na siły ścinające. W przypadku skrobi utlenionych zaobserwowano, zwiększeniu stopnia podstawienia grupami karboksylowymi towarzyszy nie tylko znane zjawisko istotnego spadku lepkości początkowej, ale również zwiększona tendencja do żelowania. Wprowadzenie grup chemicznie modyfikujących makrocząsteczkę skrobiową powoduje istotny wpływ na zdolność do tworzenia emulsji przez ten polisacharyd. Naturalna skrobia ziemniaczana charakteryzuje się niewielką efektywnością w tworzeniu emulsji nie przekraczającą ES = 25% natomiast wprowadzenie grup acetylowych bądź karboksylowych wiąże się ze zwiększeniem efektywności tworzenia, wartość indeksu ES wynosi dla skrobi acetylowanych maksymalnie 44% a dla utlenionych 97%. Wzrost stężenia kleików skrobiowych użytych do sporządzania emulsji wiąże się ze wzrostem ich stabilności oraz zmniejszeniem indeksu aktywności emulgującej preparatu - najstabilniejsze emulsje (ES = 97%) uzyskano przy użyciu do ich sporządzania 7% kleików Skrobi Żelującej natomiast najwyższy indeks aktywności emulgującej zanotowano w przypadku 4% kleiku skrobi acetylowanej o najwyższym stopniu podstawienia.
6

Określenie właściwości termoizolacyjnych przegród wytworzonych z acetylowanej skrobi ziemniaczanej

67%
Zdybel E., Tomaszewska-Ciosk E., Romanczuk M., Drozdz W., Boruczkowska H.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2012
|
nr 266
7

Próba enzymatycznej transestryfikacji wybranych sacharydów

59%
Boruczkowski T., Boruczkowska H., Leszczynski W., Drozdz W., Tomaszewska-Ciosk E., Zolnierczyk A.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2010
|
tom 557
Badane sacharydy poddano reakcji enzymatycznej transestryfikacji kwasem oleinowym z użyciem immobilizowanej lipazy z drożdży Candida antarctica w środowisku tert-butanolu. W dalszym etapie dokonano analizy właściwości otrzymanych produktów. Metodą rezonansu magnetycznego ¹H-NMR dokonano analizy wiązań chemicznych występujących w badanych preparatach. W celu oznaczenia grup funkcyjnych występujących w uzyskanych związkach wykonano analizę absorpcyjnej spektroskopii FTIR. Charakterystyki termiczne preparatów wyznaczono przy użyciu różnicowego kalorymetru skaningowego DSC. W wyniku procesu enzymatycznej transestryfikacji wybranych estrów sacharydów kwasem oleinowym z zastosowaniem lipazy pochodzenia mikrobiologicznego, w czasie 10 dni, uzyskano modyfikaty różniące się właściwościami. Przetrzymywanie skrobi acetylowanej z kwasem tłuszczowym w środowisku tert-butanolu, bez użycia lipazy, spowodowało powstanie kompleksu skrobia - kwas oleinowy. Stopień podstawienia DS produktu transestryfikacji skrobi acetylowanej i kwasu oleinowego wynosi 0,90 i był dwukrotnie mniejszy niż stopień podstawienia wyjściowej próby skrobi acetylowanej - 1,96 i skrobi acetylowanej skompleksowanej z kwasem oleinowym - 1,81. Jednocześnie uzyskane modyfikaty różniły się właściwościami termicznymi.
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wpływ modyfikacji chemicznej skrobi i stopnia hydrolizy na izotermy sorpcji pary wodnej hydrolizatów

51%
Witczak T., Stepien A., Pycia K., Witczak M., Bednarz A., Grzesik M.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2017
|
tom 24
|
nr 1
W pracy badano właściwości sorpcyjne maltodekstryn uzyskanych w reakcji enzymatycznej hydrolizy skrobi ziemniaczanej natywnej, acetylowanej oraz fosforanu diskrobiowego. Określono również wpływ uzyskanego stopniu scukrzenia (DE 6, 11, 16) na higroskopijność produktów. Izotermy sorpcji wyznaczono metodą statyczną w środowisku o aktywności wody 0 ÷ 0,903 w temp. 25 ºC. Do opisu izoterm zastosowano trzy modele matematyczne. Stwierdzono, że czteroparametrowy model Pelega umożliwił prezentację danych eksperymentalnych w pełnym badanym zakresie aktywności wody, podczas gdy wykorzystanie modeli BET i GAB wymagało ograniczenia danych. Wszystkie uzyskane krzywe charakteryzowały się sigmoidalnym kształtem, charakterystycznym dla izoterm typu II według klasyfikacji Brunauera i wsp. W zakresie adsorpcji mono- i wielowarstwowej badane hydrolizaty wykazywały zbliżone właściwości. Największe różnice w równowagowej zawartości wilgoci zaobserwowano przy aktywności wody większej od 0,7. Stwierdzono, że właściwości sorpcyjne badanych produktów uwarunkowane były głównie stopniem scukrzenia, natomiast modyfikacja chemiczna skrobi wpłynęła znacznie na ilość pochłoniętej wilgoci tylko w środowisku o wysokiej aktywności wody.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.