Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ruta zwyczajna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W prezentowanych badaniach siewki ruty naświetlano promieniami UV (γ=254 nm i 366 nm) przez 24, 72 godziny i 1 tydzień. Zawartość trzech linearnych furanokumaryn (ksantotoksyny, bergaptenu, imperatoryny) na powierzchni i we wnętrzu ziela ruty wyznaczono metodą HPLC. Zaobserwowano wyraźny wzrost zawartości furanokumaryn na powierzchni rośliny po 24 i 72 godz. naświetlania krótkim UV (γ=254 nm) i spadek po 1-tygodniowym napromieniowaniu. Z drugiej strony, przy naświetlaniu promieniowaniem UV przy γ=366 nm, zaobserwowano wzrost zawartości psoralenów (po 24 godz.) na powierzchni ziela ruty i wyraźny spadek po dłuższym czasie ekspozycji na ultrafiolet, jak również odpowiedni wzrost stężenia furanokumaryn we wnętrzu rośliny (po 24, 72 godz. i 1 tygodniu). Dominującą furanokumaryną (zarówno na powierzchni, jak i we wnętrzu rośliny) okazała się ksantotoksyna. W przeciwieństwie do tego związku bergapten wykazał najniższe stężenie w badanych próbkach.
Zbadano różnice w aktywności biologicznej związków zlokalizowanych na powierzchni roślin i tych znajdujących się wewnątrz roślin. Na przykładzie trzech wybranych gatunków (Brassica oleracea L., Eupatorium maculatum L. oraz Ruta graveolens L.) wykazano m.in. hamowanie mitozy przez związki zlokalizowane na powierzchni i jej stymulację przez związki obecne wewnętrzu roślin. Wykazano również różnice w aktywności antyoksydacyjnej tych dwu grup związków.
Ruta graveolens L. i Brassica oleracea L. zawierają znaczne ilości aktywnych, naturalnych produktów wewnątrz liści, a także na ich powierzchni. Te dwie frakcje były badane na działalność antymitotyczną w komórkach merystematycznych wierzołków korzeni Allium cepa L. testem Levana. Powierzchniowe związki Brassica oleracea inhibowały mitozy, podczas gdy wewnętrzne stymulowały liczbę podziałów. Inaczej działały związki uzyskane z Ruta graveolens. Obie frakcje inhibowały podziały. Analiza HPLC wykazała obecność furanokumaryn, tak na powierzchni, jak i wewnątrz liści Ruta graveolens. Można przypuszczać, że obecność ksantotoksyny warunkuje działanie antymitotyczne wyciągów z ruty.
Przeprowadzono badania nad wpływem jonów metali (Cu2+, Mn2+) na zwiększenie zawartości furonokumaryn (bergapten, ksantotoksyna, imperatoryna) w gatunkach roślin zawierających znaczne ilości tych związków (Ruta graveolens L. i Pastinaca sativa L.). W doświadczeniach wazonowych siewki ruty podlewano roztworem CuSO4 o stężeniu 2,3 g/l w ilości 100 ml na wazon, zaś siewki pasternaku przetrzymywano w roztworze soli miedzi o tym samym stężeniu oraz w roztworze soli miedzi (1,7 g/l CuSO4) i manganu (1 g/l MnCl2) zmieszanych w stosunku 1:1. Stwierdzono wzrost zawartości głównie ksantotoksyny w roślinach poddawanych oddziaływaniu (stresu) jonów metali (Cu2+), zarówno we wnętrzu, jak i na powierzchni organów (liście, korzenie) obu badanych gatunków. Dodatek jonów manganu wpływał osłaniająco, nie wywołując znacznych zmian koncentracji badanych furanokumaryn w siewkach pasternaku. Badania wykazały po raz pierwszy zjawisko wydzielania furanokumaryn na powierzchnię organów podziemnych (korzenie).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.