Artykuł jest próbą ukazania postaw współczesnych polskich rolników w odniesieniu do idei spółdzielczości. Autorzy przyjmują założenie, że postawy te są zdeterminowane zarówno historycznymi doświadczeniami mieszkańców wsi polskiej, jak i współczesnym funkcjonowaniem neoliberalnej rynkowej gospodarki kapitalistycznej. Artykuł podzielony został na cztery części. W części pierwszej zaprezentowany został krótki historyczny rys dotyczący spółdzielczości w rolnictwie i na obszarach wiejskich. Wskazuje się tutaj na trzy zasadnicze kwestie. Po pierwsze, historia ruchu spółdzielczego na obszarach wiejskich rozpoczęła się na ziemiach polskich już w okresie zaborów. Po drugie, w okresie dwudziestolecia międzywojennego ruch spółdzielczy stanowił przykład dynamicznego rozwoju inicjatyw społecznych, także na obszarach wiejskich i w rolnictwie. Po trzecie, w okresie po II wojnie światowej w ramach systemu komunistycznego ruch spółdzielczy został użyty przez władze polityczne i administracyjne jako instrument kontroli rozmaitych społecznych i gospodarczych inicjatyw także na obszarach wiejskich i w rolnictwie. W części drugiej krótko przedstawiono ewolucję zmian ruchu spółdzielczego w świecie, który staje się coraz bardziej podobny do rozmaitych form organizacyjnych charakterystycznych dla gospodarki kapitalistycznej. W części trzeciej zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych przez Centrum Doradztwa Rolniczego w Krakowie w ramach projektu „Spółdzielczość w świadomości rolników i doradców oraz praktyczne wykorzystanie idei spółdzielczej do rozwoju przedsiębiorczości na obszarach wiejskich”. Badania przeprowadzono w październiku i listopadzie 2013 r. na obszarze kraju za pomocą ankiety audytoryjnej wśród 2525 rolników korzystających z usług doradców rolniczych. Konkluzje wynikające z badań wskazują, że: a) sceptyczne postawy wobec spółdzielczości wśród starszych rolników są efektem doświadczeń z okresu komunistycznego, b) najmłodsi rolnicy (do 35 roku życia) prezentują najniższy poziom wiedzy na temat spółdzielczości, choć jednocześnie wykazują najwyższy poziom zainteresowania tą formą organizacyjną, uznając, że daje możliwości obrony własnych interesów, c) jedynie jedna czwarta respondentów uważa, że rolnicy i mieszkańcy wsi są gotowi do podjęcia wspólnego działania dla wspólnego celu. Wynika to przede wszystkim z niskiego poziomu zaufania charakteryzującego społeczeństwo polskie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.