Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 39

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  rozmieszczenie geograficzne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Opisano niewielką populację kłoci wiechowatej Cladium mariscus (L.) Pohl znalezioną w piaskowni w Dąbrowie Górniczej. Przeanalizowano wymagania, rozmieszczenie oraz sytuację gatunku. Stanowisko znajduje się poza zwartym zasięgiem kłoci w Polsce i jest jednym z najbardziej południowych. Płat szuwaru kłociowego Cladietum marisci (Allorge 1922) Zobrist 1935 odkryto na terenie o wyjątkowych walorach przyrodniczych, niespotykanych poza obszarami pojezierzy
Podsumowano wiedzę o konarku tajgowym Phryganophilus ruficollis, kładąc nacisk na rozmieszczenie w Polsce, biologię, monitoring oraz problemy ochrony. To gatunek wskaźnikowy dla obszarów Natura 2000, chroniony w Polsce, relikt lasów pierwotnych. Na podstawie okazów muzealnych podano stanowiska z Chorwacji, Ukrainy i Polski oraz szczegółowo przedstawiono współczesne informacje o występowaniu na terenie Puszczy Białowieskiej. Opisano i zilustrowano wygląd larw i imagines, dokonano pomiarów wielkości ciała chrząszczy (długość 10,9–17,4 mm). Gatunek ten występuje w Puszczy Białowieskiej w borach mieszanych Calamagrostio-Piceetum oraz w grądach Tilio-Carpinetum, preferuje naturalne lasy z dużym udziałem martwego drewna. Stwierdzono rozwój jego larw w mocno rozłożonej (zgnilizna biała), wilgotnej kłodzie świerka. Opisano dzienną aktywność imagines w okresie 24 V–14 VII. Przedstawiono założenia monitoringu tego gatunku, skupiającego się głównie na ocenie jakości siedliska. Omówiono zagrożenia dla stabilności populacji, a także sformułowano listę postulatów ochronnych, z których główne to: zachowanie miejsc rozwoju (konieczność pozostawienia grubowymiarowego martwego drewna) i tworzenie rezerwatów faunistycznych
Opisano faunę mięczaków z osadów interglacjalnych w Elblągu i Nadbrzeżu. Składa się ona z 11 gatunków ślimaków i 21 gatunków małżów. Słodkowodnych form jest 13, dwa gatunki typowo słonawowodne i 17 gatunków morskich. Przy pomocy tego zespołu scharakteryzowano środowisko sedymentacyjne profilu w Elblągu, uwzględniając zasolenie i głębokość zbiornika, jak również zagadnienia paleobiocenotyczne, paleogeograficzne i paleoklimatyczne. Wiek fauny określono jako interglacjał eemski i porównano ją z typową fauną z tego interglacjalu w Brachlewie. Arktyczna fauna z tzw. iłów yoldiowych z Nadbrzeża zbierana była z hałd. Jest ona bardzo uboga, obejmuje tylko 6 gatunków małżów, toteż rozważano na jej podstawie tylko zagadnienia paleogeograficzne i paleoklimatyczne. W części systematycznej podano opisy gatunków i uwzględniono ich ekologię, rozmieszczenie geograficzne i stratygraficzne.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.