Celem pracy było zbadanie wpływu składu chemicznego części aromatycznej na właściwości fizyczne proszkowych, syntetycznych aromatów waniliowych. Dodatkowo badano różnice pomiędzy proszkami pobranymi z odbieralnika i komory suszarki rozpyłowej. Do suszenia podawano roztwory o 50% stężeniu suchej substancji, w tym 10% zawartości aromatu oraz 40% mieszaniny maltodekstryny i gumy arabskiej w stosunku 7:1. W otrzymanych proszkach oznaczono: zawartość wody, aktywność wody, gęstość pozorną, gęstość nasypową luźną, gęstość nasypową utrzęsioną, kąt nasypu, kąt zsypu, ściśliwość, kohezję, barwę oraz wielkość cząstek. Stwierdzono istotne statystycznie różnice we właściwościach fizycznych proszków pobranych z różnych miejsc suszarki rozpyłowej (wielkość cząstek, zawartość wody, jasność, gęstość pozorna i kohezja). Skład chemiczny części aromatycznej nie miał istotnego statystycznie wpływu na większość wskaźników analizowanych właściwości fizycznych proszków.
Zastosowanie procesu granulacji w przemyśle spożywczym umożliwia nadanie produktom i składnikom spożywczym w proszku cech korzystnych z punku widzenia jakości żywności. Proces ten stwarza również możliwość kreowania nowego produktu atrakcyjnego dla konsumenta. Granulacja w złożu fluidalnym wytwarzanym przez powietrze i w mieszarkach mechanicznych to najczęściej wykorzystywane metody do tworzenia porowatych proszków spożywczych.
Z wytwarzanego miodu w Polsce tylko 1% wykorzystywany jest w przemyśle. Ograniczone zastosowanie miodu wiąże się z jego lepką konsystencją, która utrudnia mycie urządzeń, jak również z krystalizacją zmuszającą do jego powtórnego upłynnienia. Doskonałym rozwiązaniem problemu wydaje się miód w proszku. Niestety wysuszenie miodu nie jest zadaniem łatwym. Miód, ze względu na wysoką zawartość monosacharydów − na poziomie około 80%, wykazuje niską temperaturę przemiany szklistej, która doprowadza do powstania struktury gumiastej utrudniającej wysuszenie. Dzięki zastosowaniu substancji nośnikowych udaje się podwyższyć temperaturę przemiany szklistej i wysuszyć miód. Jednak wciąż wyzwaniem techniczno-technologicznym jest produkcja miodu w proszku o dobrych właściwościach funkcjonalnych, z jednoczesnym małym dodatkiem nośników i niewielką stratą związków biologicznie aktywnych.
Odżywki w proszku dla niemowląt są to układy wieloskładnikowe. Celem pracy była analiza przemian fazowych poszczególnych składników oraz ich wpływ na właściwości termokinetyczne odżywek w proszku. Proszki spożywcze były badane przy użyciu skaningowego kalorymetru różnicowego (DSC). Pełny termogram proszku otrzymywano w wyniku ogrzewania próbki od temperatury -60°C do temperatury 160 lub 300°C z szybkością 5K/min., w atmosferze azotu. Zaobserwowano różnice w przebiegu termogramów laktozy krystalicznej i amorficznej. Termogram laktozy krystalicznej charakteryzuje się dwoma pikami endotermicznymi, natomiast laktoza amorficzna charakteryzuje się pikiem egzo- i endotermicznym. Tłuszcz mleczny charakteryzuje się tylko pikami endotermicznymi. Białka mleka i skrobia mają termogramy o łagodnym przebiegu, również endotermicznym. Na podstawie przebiegu krzywych można zaobserwować odpowiednie piki przemian fazowych w termogramach mleka pełnego i odtłuszczonego. W termogramach odżywek dla niemowląt zaobserwowano charakterystyczne piki topnienia laktozy, jako jednego z głównych składników tych mieszanin. W zależności od zawartości tłuszczu można zaobserwować jego przemiany fazowe w odżywkach. Na podstawie termogramów składników można wykazać ich obecność na termogramach odżywek w proszku dla niemowląt.
Określono wybrane właściwości fizycznych wieloskładnikowej żywności w proszku na podstawie cech poszczególnych składników wchodzących w jej skład. Symulacja składu mieszanin proszków spożywczych odpowiadała sproszkowanym odżywkom dla dzieci dostępnym na polskim rynku. Skład surowcowy badanych mieszanin, w tym: udział mleka w proszku, rodzaj i wielkość cząstek kaszki oraz dodatek proszku truskawkowego miał istotny wpływ na oznaczane właściwości. Sporządzenie bilansów masowych poszczególnych składników wchodzących w skład odżywek stanowiło właściwe narzędzie w celu możliwości przewidywania (gęstości, porowatości i rozpuszczalności) wieloskładnikowej żywności w proszku.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.