Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 55

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  prace konserwacyjne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule przedstawiono: – Potrzeby prowadzenia prac związanych z utrzymaniem śródlądowych wód powierzchniowych i urządzeń wodnych zlokalizowanych na obszarach renaturyzowanych. – Zagrożenia jakie może spowodować brak tego rodzaju prac. – Rodzaje prac związanych z utrzymaniem i metody ich prowadzenia. – Wymagania szczególne, jakie stawiane są pracom utrzymaniowym na obszarach renaturyzowanych.
W pracy przedstawiono ocenę nakładów finansowych oraz rzeczowego zakresu robót konserwacyjnych wykonanych w latach 1995-2004 na kanałach i rowach melioracyjnego systemu Nizin Obrzańskich. Stwierdzono, że w analizowanym okresie każdy kilometr kanałów był objęty robotami konserwacyjnymi statystycznie średnio raz na dwa lata. Przy malejącej pomocy państwa (dotacji) posiadane środki finansowe pozwoliły na objęcie konserwacją każdego ewidencyjnego kilometra rowów melioracyjnych, nie częściej jak jeden raz na 10 lat. Intensywne nawożenie mineralne, zanieczyszczenie wód w kanałach i rowach melioracyjnych oraz niewielkie ich spadki podłużne sprawiają, że obecny zakres robót konserwacyjnych należy uznać za niewystarczający. W aktualnej sytuacji ekonomicznej kraju należy dążyć przede wszystkim do zapewnienia niezbędnych środków umożliwiających prawidłowe wykonywanie prac konserwacyjnych i modernizacyjnych istniejących urządzeń. Prace te muszą być wykonywane przy zastosowaniu technologii i organizacji zapewniających wymogi ochrony środowiska przyrodniczego.
W pracy przedstawiono czynniki ryzyka ekologicznego w wykonawstwie robót regulacyjnych i konserwacyjnych na małych i średnich ciekach nizinnych. Do czynników tych należą zdarzenia związane z realizacją robót, które mają wpływ na stan ekologiczny cieku, prawdopodobieństwo wystąpienia tych zdarzeń oraz ich konsekwencje w postaci niekorzystnych zmian ekologicznych w korytach cieków. Na podstawie zaobserwowanych reakcji naczyniowych roślin wodnych na działania techniczne w korycie rzeki, dokonano szczegółowej oceny jednego z tych czynników – zmian ekologicznych w korycie cieku. Badania terenowe prowadzono w latach 2007-2008, na 44 odcinkach nizinnych cieków Dolnego Śląska. Były one zlokalizowane w korytach uregulowanych lub konserwowanych oraz na odcinkach nieprzekształconych w wyniku działań antropogenicznych. Badania obejmowały identyfikację występujących w korycie gatunków naczyniowych roślin wodnych oraz określenie stopnia pokrycia przez nie dna. Badania wykazały, że wykonanie robót zarówno regulacyjnych jak i konserwacyjnych miało niekorzystny wpływ na skład gatunkowy naczyniowej roślinności wodnej. W większości przypadków usunięte w wyniku robót gatunki nie odtworzyły swego udziału w korytach przekształconych. Na niektórych odcinkach koryt obserwowano zagęszczenie gatunku mniejsze niż na odcinku nieobjętym działaniami technicznymi. Tylko w nielicznych przypadkach zagęszczenie danego gatunku na porównywanych odcinkach cieków było podobne. Wyniki te wskazują, że rozpatrywany w pracy czynnik ryzyka - ekologiczne skutki wykonania robót – kształtuje się na ogół na wysokim poziomie. Konsekwencją tego jest wysoki poziom ryzyka ekologicznego w przekształcanych ciekach. Z tego powodu każdy projekt związany z ingerencją techniczną w koryto cieku powinien mieć opracowany plan zarządzania ryzykiem ekologicznym.
18
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Zarządzanie jakością sprawności cieków

72%
W pracy opisano proces utrzymywania w stanie zdatności koryt cieków oraz przedstawiono analizę problemów związanych z zarządzaniem jakością tego procesu w aspekcie sprawności cieku. O sprawności cieku decydują jego użytkowanie oraz prace konserwacyjne. Działania te charakteryzują się dobrą jakością, gdy zapewniony jest właściwy stan techniczny koryta cieku, odpowiednia jego przepustowość, a także dobry stan ekologiczny. Na przepustowość koryta cieku i jego stan ekologiczny w dużym stopniu wpływa ilość występujących w nim roślin wodnych. Dlatego ważnym elementem zarządzania jakością sprawności cieku jest kontrolowanie i ocena zagęszczenia naczyniowych roślin wodnych w jego korycie. W celu rozpoznania problemu zarastania koryt, w latach 2007–2009, badano cieki nizinne Dolnego Śląska. Z badań wynika, że zarastanie koryta rozpoczyna się zaraz po wykonaniu robót konserwacyjnych. Rozwój roślinności wodnej w korycie cieku jest na ogół bardzo intensywny. Z tego powodu prawidłowe utrzymywanie koryta cieku wymaga cyklicznego prowadzenia robót konserwacyjnych. Roboty te składają się z wielu powiązanych z sobą działań technicznych. W pracy wykazano, że każde z tych działań ma wpływ na sprawność cieku. Przeprowadzone badania i analizy świadczą, że zarządzanie jakością utrzymywania cieków wymaga ustalenia kryteriów oceny jakości tego procesu. Kryteria te powinny uwzględniać aspekty techniczne i ekologiczne.
Realizacja robót wodnych i wodno-melioracyjnych przebiega w trudnych warunkach ze względu na stałą obecność wody na budowie, różnorodność i zmienność warunków realizacji, stale przemieszczające się stanowiska pracy i front robót, ich sezonowość, konieczność ingerencji w środowisko przyrodnicze o dużej różnorodności. Cechy te sprawiają, że w trakcie wykonawstwa robót pojawia się różnego rodzaju ryzyko. Wszechstronna analiza jego przyczyn może wpłynąć na właściwe zarządzanie tym ryzykiem. W pracy zidentyfikowano i opisano czynniki, które powodują ryzyko nieterminowego wykonania robót regulacyjnych i konserwacyjnych na ciekach. Zostały one przedstawione w formie diagramu Ishikawy. Wyróżniono w nim sześć obszarów niezbędnych do rozpatrywania podczas planowania terminu zakończenia robót. Są to: zarządzanie procesem inwestycyjnym, organizacja robót, technologia robót, środki produkcji, pracownicy i materiały. Obszarom tym przypisano czynniki powodujące ryzyko niedotrzymania terminu końcowego robót. Do czynników tych zaliczono: niewystarczające środki finansowe na realizację projektu, brak nowoczesnych technologii, wysokie koszty pracy, sezonowość robót, szczególne wymagania dotyczące jakości robót, konieczność ochrony środowiska przyrodniczego, brak danych o zakresie i ilości robót, brak norm czasu roboczego, planowanie robót metodami deterministycznymi, stosowanie metody kolejnego wykonania, utrudniony wybór parametrów technicznych maszyn, różnorodność i zmienność obszarów pracy, stosowanie przemiennych schematów technologicznych, niekorzystne warunki atmosferyczne, naturalne utrudnienia w dostępności do stanowisk pracy, przerwy techniczno-organizacyjne, trudne i niebezpieczne warunki pracy, brak zaplecza socjalnego, dużą liczbę czynności wykonywanych ręcznie, małą atrakcyjność zawodu, słabe przygotowanie zawodowe pracowników, naruszanie dyscypliny pracy, trudności w uzyskaniu i cenie przydatności materiałów. Lista tych czynników powinna być przedmiotem dalszych analiz pod kątem możliwości ich eliminowania oraz ograniczania zakresu ich oddziaływania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.