Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 64

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  powierzchnia zasiewow
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przeanalizowano stan i perspektywy uprawy roślin strączkowych w Polsce w latach 1989 - 1995 na tle krajów Unii Europejskiej (UE) i świata. W Polsce w ciągu analizowanych siedmiu lat powierzchnia uprawy roślin strączkowych wynosiła 518,3 tys. ha w 1989 r. i spadła bardzo drastycznie do poziomu 225,8 tys. ha w 1995 r. Zmniejszyła się zatem aż o 292,5 tys. ha, t.j. o 56%. Oznacza to, że średniorocznie w tym okresie ubywało 41,8 tys. ha zasiewów. Powierzchnia uprawy roślin strączkowych na nasiona od szeregu lat pozostaje na świecie na jednakowym poziomie i wynosi od 68 do 70 min. ha, natomiast w Europie areał uprawy w 1995 r. zmniejszył się o około 24% w porównaniu do 1989 r. Powierzchnia uprawy strączkowych na nasiona w Europie stanowi zaledwie 3,6% powierzchni światowej. Szczególnie duże zmniejszenie uprawy roślin strączkowych w Polsce wystąpiło w grupie pastewnych, szczególnie bobiku. Przyczyn kształtowania się takiej sytuacji należy upatrywać między innymi w tym, że rośliny pastewne a głównie bobik był uprawiany w PGR. Przedsiębiorstwa te posiadały umiejętności produkcji nasion, ponadto wprowadziły te rośliny jako cenny przedplon (rośliny fitosanitarne) przy dużym udziale zbóż w strukturze zasiewów. Wraz z likwidacją PGR, powierzchnia uprawy bobiku spadła prawie 10-krotnie. Bardzo wysokie ceny zbóż ponadto sprawiły, że relacje cenowe między zbożem a nasionami roślin strączkowych nie sprzyjają wzrostowi areału ich uprawy.
W pracy przedstawiono najważniejsze zmiany dotyczące powierzchni i struktury zasiewów roślin uprawnych, pogłowia zwierząt oraz spożycia wybranych artykułów żywnościowych w Polsce w latach 2000-2010. W analizowanym okresie zmniejszyła się powierzchnia uprawy i udział w powierzchni zasiewów takich roślin jak: warzywa, ziemniaki i buraki cukrowe oraz pogłowie wszystkich grup zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem pogłowia drobiu. Natomiast zwiększył się udział w strukturze zasiewów zbóż, w tym głównie kukurydzy uprawianej na ziarno i zielonkę oraz rzepaku chociaż powierzchnia uprawy dwóch spośród pięciu podstawowych zbóż (pszenicy i żyta) zmniejszyła się. Powierzchnia i udział roślin strączkowych utrzymuje się na stałym poziomie (zaledwie 0,4% powierzchni w strukturze zasiewów). W rolnictwie zaznacza się tym samym silna tendencja do uprawy grup roślin i chowu zwierząt nie wymagających znaczących nakładów pracy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.