Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  poultry science
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badania wykonano na 6 rodach indyków oznaczając w plazmie krwi poziom katecholamin i kortykosteronu po stresie unieruchomienia i transportowym. Podat­ność na stres poszczególnych rodów wzrastała w następującej kolejności: J-ll, J-134, J-22, J-33, J-44 i J-33 X J-44.
Badania prowadzono w czteroletnim (1986—1989) cyklu w doświadczalnej fermie gęsiej w Olsztynie, Każdego roku od 50 losowo wybranych gęsi pobierano świeży pomiot i poszukiwano w nim rozwojowych form pasożytów metodą dekantacji i flotacji Fülleborna. Od maja do września pobierano po 3 objętościowo stałe próbki glebowe, z których pozyskiwano owady i sprawdzano stopień ich zarażenia rozwojowymi formami pasożytów kręgowców. Stwierdzono, że owady liczniej skupiają się w obrębie okólnika niż na nieużytkach. Wyniki badań wskazują, że ich rola w rozprzestrzenianiu inwazji pasożytniczych w obrębie zamkniętych obiektów hodowlanych jest o wiele mniejsza niż dotychczas przypuszczano.
Przeprowadzono badania poziomu hormonów stresowych (katecholaimny, kortykosteron) we krwi oraz głównych wskaźników hematologicznych i biochemicznych surowicy indyków, utrzymywanych w różnych warunkach oświetlenia i na zróżnicowanym poziomie żywienia. Badania wykazały istotne odchylenia niektórych wskaźników, zwłaszcza poziomu hormonów stresowych, liczby trombocytów, zawartości białka całkowitego oraz aktywności AlAT.
Przeprowadzono badania nad powstawaniem zmian patologicznych u kogutków zatruwanych chlorkiem rtęci i następnie metylobromfenwinfosem. Cztery grupy ptaków, każda zawierająca 25 szt., otrzymywały wodę do picia zawierającą 300 ppm chlorku rtęci w grupie A i В przez 4 tygodnie. Po miesięcznej intoksykacji grupie В i С podano doustnie jedną dawkę 240 ppm metуlobromfenwinfosu (preparat IPO 63). Grupa D stanowiła grupę kontrolną. Następnie po 3 ptaki z każdej grupy poddawano ubojowi po 6, 12 h w 1., 3., 7., 14. i 21. dniu od podania insektycydu. U kogutków zatruwanych chlorkiem rtęci i związkiem fosforoorganicznym stwierdzono charakterystyczne zmiany histopatologiczne, jak: martwicę skrzepową, nacieki eozynofilne wokół rozrosłych przewodów żółciowych, wyraźne cechy zwyrodnienia wodniczkowego i zwłóknienie tkanki łącznej w nerkach. Komórki nerwowe były zwyrodniałe i otoczone zwiększoną liczbą komórek glejowych. W mięśniu sercowym występowały ogniska martwicze i nacieki komórek eozynofilnych. W jądrach stwierdzono zanik kanalików nasiennych, lizę komórek nabłonka nasieniotwórczego, w śledzionie zaś wpochwienia torebki śledzionowej do miąższu. W torbie Fabrycjusza powstawały cysty, nacieki komórek eozynofilnych. W przewodzie pokarmowym na błonie śluzowej zwiększała się ilość mucyn kwaśnych, a komórki kubkowe były pobudzone do produkcji śluzu. Poczynione obserwacje sugerują, że zatrucie ptaków chlorkiem rtęci i związkiem fosforoorganicznym przyczynia się do pogłębienia zmian histopatologicznych w tkankach.
Badania dotyczyły zmian patologicznych u kogutów w przebiegu podostrego zatrucia chlorkiem kadmu w interakcji z metylobromfenwinfosem (IPO 63). Utworzono 4 równe grupy ptaków po 25 szt. Grupie A i В podawano z wodą do picia 100 ppm chlorku kadmu. Po miesięcznej intoksykacji podano grupie В i С jednorazową dawkę 240 mg/kg masy ciała preparatu IPO 63. Grupa D stanowiła grupę kontrolną. Po 6, 12 h i w 1., 3., 7., 14. i 21 dniu od zatrucia metylobromfenwinfosem ubijano po 3 ptaki z grupy. Pod wpływem zatrucia chlorkiem kadmu powstały typowe objawy kliniczno-patologiczne, jak np. spadek masy ciała od 2 do 4 tygodnia intoksykacji. Zawartość kadmu w wątrobie i nerkach wzrastała liniowo w zależności od ilości wypitej wody. U kogutów zatruwanych chlorkiem kadmu i związkiem fosforoorganicznym za pomocą badania histopatologicznego stwierdzono zmiany mar­twicowe w wątrobie, nerkach, mózgu, sercu, śledzionie, jądrach oraz obecność torbieli w torbie Fabrycjusza. Badanie pod skaningowym mikroskopem elektronowym wykazało znaczne uszkodzenie kosmków dwunastnicy w grupie zatruwanej kadmem i pestycydem.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.