Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  popioly paleniskowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań było poznanie wpływu różnych dawek mieszanin osadowo-popiołowych i torfowo-popiołowych na wielkość plonu i zawartość Fe, Mn, Co, Al, Si, w mieszance trawiastej. Badania prowadzono w warunkach doświadczenia wazonowego na glebie mineralnej, do której dodawano mieszaniny popiołowa- osadowe i popiołowo-torfowe w ilości 1-30% w stosunku do ogólnej masy gleby. Wielkość plonu była zróżnicowana i w zależności od obiektu i pokosu wahała się w zakresie: 4,98-38,89 g s.m.·wazon⁻¹. Najwyższy plon stwierdzono w pierwszym pokosie, a najniższy w trzecim. Istotne obniżenie plonu stwierdzono na obiektach, na których zastosowano wyłącznie popiół, torf, oraz ich mieszaniny Dodatek do gleby mieszanin popiołowo-osadowych wpłynął istotnie na podwyższenie plonu, a mieszanin popiołowo-torfowych na jego obniżenie. Zawartość pierwiastków w mieszance traw była zróżnicowana, zależała od wariantu oraz terminu zbioru i wahała się w zakresie: 27,75-159,75 mg Fe; 16,03-1367,5 mg Mn; 0,01-1,00 mg Co; 8,48-102,05 mg Al; 10,77-112,63 mg Al·kg⁻¹ s.m. Stwierdzono, że w miarę wzrostu udziału procentowego mieszanin osadowo-popiołowych i popiołowo-torfowych wzrastała systematycznie zawartość Si w mieszance roślin, a malała zawartość Fe, Mn, Co i Al.
Istnieje obszerne piśmiennictwo na temat korzystnego wpływu popiołów na właściwości fizykochemiczne gleb i plon roślin. Zaletą popiołu jest znaczna zawartość wapnia, magnezu oraz mikroelementów niezbędnych dla roślin, wadą zaś - występowanie niekiedy w nadmiernych ilościach metali ciężkich, toksycznie oddziaływujących na rośliny. Jednak rośliny różnie reagują na składniki chemiczne występujące w popiołach. W celu zbadania możliwości zagospodarowania popiołów paleniskowych przeprowadzono trzyletnie doświadczenie wazonowe. Celem badań była ocena plonowania oraz pobierania makroskładników przez wybrane gatunki traw uprawianych na glebie z dodatkiem popiołu paleniskowego. Zastosowanie popiołu w dawce 400 t·ha⁻¹ wpłynęło istotnie na obniżenie plonu gatunków traw. Spośród uprawianych gatunków traw najwyższym plonem charakteryzowała się życica trwała i kostrzewa łąkowa, a najniższym wiechlina łąkowa. Najbardziej odporną trawą na oddziaływanie popiołu okazała się życica trwała i kostrzewa łąkowa, następnie tymotka łąkowa, kostrzewa czerwona, a najbardziej „wrażliwą” wiechlina łąkowa. Pod wpływem zastosowanej dawki popiołu zawartość Co, Mn, Al w badanych gatunkach traw ulegała obniżeniu.
Zachowanie możliwie wysokiej aktywności fotosyntetycznej, jest jednym z czynników występowania roślin w niesprzyjających warunkach siedliskowych. Osady ściekowe jak i popioły paleniskowe mogą oddziaływać negatywnie na wzrost i rozwój roślin. Rośliny w zależności od gatunku różnie reagują na warunki siedliskowe jakie stwarza im składowisko osadów ściekowych i popiołów paleniskowych. Oceniono sprawność aparatu fotosyntetycznego roślin uprawianych na osadach, popiołach i ich mieszaninach poprzez pomiar parametrów fluorescencji chlorofilu α. Badania przeprowadzono w warunkach doświadczenia polowego, założonego w układzie losowanych bloków. Powierzchnia poletek wynosiła 8 m². Schemat doświadczenia obejmował 6 obiektów: I - obiekt kontrolny, (bez dodatku odpadów); II - pełna dawka osadu ściekowego (200 t·ha⁻¹ s.m.); III - 3/4 pełnej dawki osadu + 1/4 pełnej dawki popiołu; IV - 1/2 pełnej dawki osadu + 1/2 pełnej dawki popiołu; V. - 1/4 pełnej dawki osadu + 3/4 pełnej dawki popiołu; VI - pełna dawka popiołu (200 t·ha⁻¹ s.m.). Poletka obsiano mieszanką traw i roślin motylkowatych (kostrzewa czerwona i trzcinowa, wiechlina łąkowa, komonica zwyczajna i koniczyna biała). Aktywność fotosyntetyczną roślin oceniano przy zastosowaniu pomiarów fluorescencji chlorofilu (HandyPEA, Hansatech, Wielka Brytania). Badane rośliny charakteryzowały się zróżnicowaną aktywnością aparatu fotosyntetycznego. Stwierdzono, że aparat fotosyntetyczny traw lepiej niż w obiekcie kontrolnym funkcjonował przy dużym udziale osadu ściekowego w podłożu. Spośród badanych gatunków roślin aparat fotosyntetyczny kostrzewy czerwonej wykazywał największą stabilność funkcjonowania w różnych obiektach nawozowych. Rośliny motylkowate były wypierane z runi w przypadku dużej zawartości w glebie bogatego w azot osadu ściekowego. Nie było to spowodowane jedynie wyższą ekspansywnością traw ale też pogorszeniem się sprawności aparatu fotosyntetycznego, co obserwowano u komonicy. Wyniki badań wskazują na możliwość wykorzystania pomiarów fluorescencji chlorofilu do oceny przydatności roślin dla utylizowania odpadów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.