Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 61

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  polityka zywnosciowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Praca ma na celu wykazanie konieczności prowadzenia polityki rolno-żywnościowej w Polsce. Zadaniem polityki rolno-żywnościowej jest zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego kraju a w tym takiego poziomu wyżywienia, który pozwoli na prawidłowy rozwój psychofizyczny ludności. Doświadczenia krajów gospodarczo-rozwiniątych dowiodły, że w przypadku żywności i żywienia istnieje potrzeba tworzenia oraz aktywnego funkcjonowania polityki rolno-żywnościowej. Jest to uzasadnione i wzglądami ekonomicznymi i skutkami żywieniowo- zdrowotnymi. Sam rynek nie by i w stanie rozwiązać tych problemów w żadnym kraju. Oznacza to, że państwo nie jest zwolnione od odpowiedzialności za poziom wyżywienia społeczeństwa. Polska nie opracowała jeszcze podstawowych założeń polityki rolno-żywnościowej. Zapewnienie wymaga kreacji określonej polityki rolno-żywnościowej. Wyznacznikami tej polityki powinno być: - dążenie do zapewnienia warunków, w których podstawowe grupy społeczne będą mogły osiągnąć poziom wyżywienia gwarantujący normalny rozwój psycho-fizyczny, - dysponowanie minimalnym poziomem rezerw umożliwiających utrzymanie ciągłości handlu zagranicznego żywnością i dostaw rynkowych, - zrównoważenie importu i eksportu produktów rolno-żywnościowych, - akceptowanie dotacji do rolnictwa na cele ochrony roślin, wapnowania gleb, zakupu nowej odmiany, - tworzenie warunków wymuszających postęp rolniczy (m.in. tani kredyt rolniczy), - stworzenie warunków zagospodarowania gruntów rolnych tych PGR-ów, w których uległy rozpadowi dotychczasowe struktury gospodarcze.
Nauka o żywieniu człowieka jest stosunkowo młoda, jej powstanie przypada na koniec XVIII w. W miarę postępów biologii, fizyki i innych dyscyplin, nauka ta przeszła ogromną ewolucję, do której przyczyniła się m.in. eksplozja demograficzna, która pociągnęła za sobą zmianę sposobu żywienia się człowieka i w konsekwencji określone ujemne skutki zdrowotne. Jednocześnie pojawiły się problemy żywieniowe w skali świata, a w ich efekcie choroby wykazujące związki między żywieniem a zdrowiem. Nauka ta jest i będzie w tym stuleciu podstawą dla rozwoju nowoczesnej gospodarki i polityki żywieniowej kraju, mającej za główne zadanie zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego, a tym samym właściwego zdrowia narodu. Obecnie należy czynić starania aby odpowiednia polityka finansowa na naukę ogółem oraz uznanie i wspomaganie nauki o żywieniu człowieka stały się podstawowymi zadaniami do spełnienia, jeśli ta dziedzina wiedzy w naszym kraju ma sprostać wyzwaniom jakie niesie z sobą XXI wiek.
Najważniejszym celem polskiej polityki społeczno-gospodarczej, w tym w zakresie sektora rolno-żywnościowego i wsi jest integracja z Unią Europejską. Tzw. Agenda 2000 (plan gospodarczo-finansowy UE na lata 2000 - 2006 r.) potwierdza kształtowanie się europejskiego modelu rolnictwa. Potwierdzają to również ostatnie tendencje ekologizacyjne w rolnictwie UE, zwłaszcza w Niemczech. Wiadomo, że model ten jest zagrożony przez tendencje globalizacyjne w zakresie światowej polityki rolnej i żywnościowej. Celem niniejszego artykułu jest charakterystyka perpektyw rozwoju europejskiego modelu rolnictwa na tle światowych procesów globalizacyjnych, w tym kreowanych w ramach milenijnej rundy Światowej Organizacji Handlu. Opracowanie zakończone jest wnioskami pod adresem polskiej polityki rolnej i integracji.
Przemysł Spożywczy
|
1994
|
tom 48
|
nr 04
99-101
W artykule zwrócono uwagę na konieczność opracowania zasad, celów i kierunków długofalowej polityki wyżywienia w Polsce. Przedstawiono podstawowe czynniki, które należy uwzględnić przy opracowaniu tej polityki, tj. rozwój demograficzny, warunki socjalno-ekonomiczne, tradycje i zachowania żywieniowe oraz potencjał produkcyjny gospodarki żywnościowej. Zawarto również zarys koncepcji polityki i modeli wyżywienia w Polsce.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.