Praca ma na celu wykazanie konieczności prowadzenia polityki rolno-żywnościowej w Polsce. Zadaniem polityki rolno-żywnościowej jest zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego kraju a w tym takiego poziomu wyżywienia, który pozwoli na prawidłowy rozwój psychofizyczny ludności. Doświadczenia krajów gospodarczo-rozwiniątych dowiodły, że w przypadku żywności i żywienia istnieje potrzeba tworzenia oraz aktywnego funkcjonowania polityki rolno-żywnościowej. Jest to uzasadnione i wzglądami ekonomicznymi i skutkami żywieniowo- zdrowotnymi. Sam rynek nie by i w stanie rozwiązać tych problemów w żadnym kraju. Oznacza to, że państwo nie jest zwolnione od odpowiedzialności za poziom wyżywienia społeczeństwa. Polska nie opracowała jeszcze podstawowych założeń polityki rolno-żywnościowej. Zapewnienie wymaga kreacji określonej polityki rolno-żywnościowej. Wyznacznikami tej polityki powinno być: - dążenie do zapewnienia warunków, w których podstawowe grupy społeczne będą mogły osiągnąć poziom wyżywienia gwarantujący normalny rozwój psycho-fizyczny, - dysponowanie minimalnym poziomem rezerw umożliwiających utrzymanie ciągłości handlu zagranicznego żywnością i dostaw rynkowych, - zrównoważenie importu i eksportu produktów rolno-żywnościowych, - akceptowanie dotacji do rolnictwa na cele ochrony roślin, wapnowania gleb, zakupu nowej odmiany, - tworzenie warunków wymuszających postęp rolniczy (m.in. tani kredyt rolniczy), - stworzenie warunków zagospodarowania gruntów rolnych tych PGR-ów, w których uległy rozpadowi dotychczasowe struktury gospodarcze.