W artykule dokonano oceny polityki ekologicznej państwa w ochronie atmosfery. Założono, że za tworzenie polityki ochrony atmosfery odpowiada rząd i parlament, zaś jej realizacja przejawia się w tworzeniu i kontroli przestrzegania aktów prawnych, których celem jest ochrona powietrza przed skażeniem, we wprowadzaniu i skutecznym egzekwowaniu właściwych instrumentów ekonomicznych wzmacniających ochronę atmosfery oraz poprzez aktywną politykę zagraniczną. W artykule omówiono najważniejsze dokumenty i wydarzenia, które mają wpływ na kierunki polityki ochrony atmosfery, a także dokonano oceny stopnia realizacji tej polityki. Wskazano na bariery utrudniające skuteczniejszą ochronę powietrza - m.in. częsty brak powiązania programów rozwoju gospodarczego z założeniami polityki ekologicznej państwa, niespójny i niepełny system przepisów prawnych, brak źródeł finansowania inwestycji w tej dziedzinie, niską egzekucję należności przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Wskazano również na konieczność podjęcia szerokiej debaty wyznaczającej relację między polityką ekologiczną państwa a polityką gospodarczą, a także miejsce ochrony powietrza w polityce ekologicznej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.