Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  poligony wojskowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Chroniony gatunek pająka z rodziny skakunowatych Salticidae, strojniś nadobny Philaeus chrysops (Poda, 1761), został odnotowany na Dolnym Śląsku, na terenie dawnych oraz wciąż użytkowanych poligonów w okolicach Świętoszowa, Ławszowej, Golnic i Kozłowa. Znaczna część tych obszarów znajduje się w obrębie sieci Natura 2000 (Wrzosowiska Świętoszowsko-Ławszowskie, Wrzosowisko Przemkowskie). W artykule dyskutowane są kwestie dotyczące rozmieszczenia tego gatunku w Polsce i Europie, jego wybiórczości środowiskowej oraz zasadności i możliwości ochrony.
W czerwcu 2014 roku znaleziono nowy, obcy dla flory Polski gatunek z rodziny sitowatych -Juncus anthelatus (Wiegand) R.E. Brooks & Whittem. Stanowiska znajdują się na zachód od Żagania w mezoregionie Bory Dolnośląskie (woj. lubuskie), na nieczynnym poligonie wojskowym. Liczebność populacji wynosi około 1200 kęp. Rośliny rosną wzdłuż dróg poligonowych, na obrzeżach kałuż i kolein oraz na poboczach. Prawdopodobnie Juncus anthelatus został zawleczony przez pojazdy wojskowe podczas manewrów z udziałem wojsk holenderskich w 1997 lub 1998 roku. Na poligonie znaleziono również inny obcy gatunek - Scirpus georgianus. Jest to drugie notowanie tego taksonu w Polsce.
Celem badań było określenie wybranych właściwości fizyczno-chemicznych gleb oraz stanu roślinności i akarofauny (Acari) glebowej na zalesionym terenie popoligonowym Bydgoszcz-Jachcice. Do zalesień wykorzystano 2-letnie sadzonki sosny zwyczajnej wyprodukowanej m. in. z udziałem zabiegu zoomelioracji. Badania przeprowadzono w roku 2008. Doświadczenie założono jako dwuczynnikowe. Czynnikiem pierwszego rzędu był sposób przygotowania powierzchni przeznaczonej pod zalesienie – z udziałem (A) lub bez udziału łubinowania (B). Czynnikiem drugiego rzędu był sposób produkcji sadzonek sosny, jaki zastosowano w szkółce leśnej: 1 – kompost z dodatkiem kory bez ściółkowania, 2 – kompost z dodatkiem kory ze ściółkowaniem, 3 – kompost z dodatkiem trocin bez ściółkowania, 4 – kompost z dodatkiem trocin ze ściółkowaniem. Na badanym obszarze występowały gleby rdzawe wytworzone z piasku luźnego. Na wszystkich poletkach stwierdzono występowanie piasku słabogliniastego średnioziarnistego o zawartości frakcji ilastej (< 0,002 mm) w zakresie 4–6%. Zróżnicowanie w zawartości węgla organicznego mieściło się w granicach od 10,5 do 14,4 g.kg-1. Stosunek C/N mieścił się w zakresie 17,0–23,6. Wszystkie poletka charakteryzowały się odczynem bardzo kwaśnym (kwasowość wymienna pH od 4,07 do 4,55). Na badanym terenie dominowały rośliny trawiaste, głównie Poa nemoralis, Deschampsia caespitosa i Anthoxantum aristatum związane ze środowiskiem suchym i małożyznym. Nie stwierdzono istotnych różnic we wzroście sosny na powierzchniach: obsianej uprzednio łubinem i bez tego obsiewu. Rośliny sosny uzyskane z sadzonek produkowanych z udziałem ściółkowania cechowały się największą sumą przyrostów pędów bocznych ostatniego okółka. Na badanym terenie stwierdzono małe zagęszczenie roztoczy, wśród których wyraźnie dominowały Actinedida. Saprofagiczne mechowce w uprawie wcześniej łubinowanej stanowiły średnio 2,51%, a w niełubinowanej zaledwie 0,47% wszystkich roztoczy. Różnorodność gatunkowa mechowców była niska – 6 gatunków.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.