Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1733

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 87 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  podloza uprawowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 87 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wyniki badań dyfuzji wody glebowej i współczynnika przewodnictwa wodnego (kapilarnego) podłoża ogrodniczego. Przewodnictwo wodne w strefie nienasyconej podłoża wykonano metodą awaporacji. Dla uzyskanych wyników empirycznych znaleziono wykładniczy model regresji krzywoliniowej i współczynnik korelacji.
Hydrożele stają się coraz bardziej popularne w ogrodnictwie. Dlatego też w pracy przedstawiono możliwości wykorzystania hydrożeli w produkcji pod osłonami. Hydrożele jako komponenty podłoży, wywierają korzystny wpływ na ich właściwości fizyczne oraz chemiczne. Dzięki właściwości zatrzymywania dużych ilości wody i udostępniania jej roślinom poprawiają warunki wzrostu i plonowania roślin. Hydrożele spełniają także istotną funkcję w ochronie środowiska, ograniczając przemieszczanie nawozów i środków ochrony roślin do wód podziemnych.
W latach 1994-1996 przeprowadzono badania laboratoryjne w celu określenie właściwości fizycznych wełny mineralnej o poziomym i pionowym ułożeniu włókien i gęstości materiału świeżego (gęstość wyjściowa) 0,1 g·cm⁻³, 0,07 g·cm⁻³ , 0,04 g·cm⁻³ po kolejnych okresach jej wykorzystywania do uprawy papryki. W stanie wilgotności polowej (WP), gęstość wełny mineralnej wynosiła 0,3 g·cm⁻³ do 0,7 g·cm⁻³, a połowa pojemność wodna (PPW) średnio 40%. Gęstość podłoża w stanie nasycenia wodą wynosiła od 0,6 g·cm⁻³ do 1,0 g·cm⁻³, a wilgotność od 466 do 2126%. Najniższe wartości obydwóch parametrów notowano po I okresie użytkowania wełny. Pojemność wodna wełny w stanie maksymalnej wilgotności (NPW) była najwyższa w przypadku podłoża o poziomych włóknach i gęstości wyjściowej 0,07 g·cm⁻³ i przez cały okres użytkowania utrzymywała się na zbliżonym poziomie 82-92%. Podłoża o włóknach pionowych miały w II cyklu użytkowania mniejszą nasyconą pojemność wodną niż wełna o włóknistości poziomej. Najbardziej korzystne i stabilne właściwości fizyczne miały płyty wełny mineralnej o poziomych włóknach i gęstości wyjściowej 0,07 g·cm⁻³ oraz 0,1 g·cm⁻³. Poprawa właściwości fizycznych wełny o gęstości wyjściowej 0,04 g·cm⁻³ następowała w drugim cyklu uprawy.
Porównano właściwości wodno-powietrzne podłoży ogrodniczych z sorbentem poliamidowym PA-6 w stosunku do podłoża z perlitem. Stwierdzono, że sorbent może zastępować perlit w podłożach ogrodniczych.
Przeprowadzono badania z zakresu właściwości wodno-powietrznych podłoży, w których wykorzystano wełnę mineralną jako samoistny składnik lub też współkomponent. Wełna mineralna pochodziła z importu, jak też krajowych zakładów, produkowana jako hydrofilna lub hydrofobowa. Stwierdzono, że szczególnie jako podłoże jednorodne wełna mineralna stwarza warunki wybitnie powietrzne (wysoka porowatość ogólna, małe zdolności zatrzymywania wody) nie sprzyjające wzrostowi większości roślin. Uzupełnienie wełny mineralnej składnikami organicznymi i mineralnymi w formie mieszanek podłożowych w większości spełniało warunki dobrego podłoża dla doniczkowej uprawy roślin ozdobnych.
The drying rate of five horticultural substrates depending on the dose of gel was evaluated in the experiment. Properties of horticultral substrates after complete drying were defined too. It was observed that the doses of hydrogel elongated the time of drying substrates; they remained wet longer, either after complete drying the water properties of substrates with hydrogel did not change as much as the substrates without gel.
Przeprowadzono morfologiczne badania struktury ziemi do kwiatów KRONEN z dodatkiem włókien kokosowych. Zgłady jednostronne wykonano z próbek badanego materiału nieugniatanego i ugniatanego naciskami: 49,0 i 98,1 kN·m⁻². Wilgotność ziemi podczas przygotowywania próbek odpowiadała polowej pojemności wodnej i 50% polowej pojemności wodnej. Oceniając strukturę badanej ziemi, należy stwierdzić, że najkorzystniejsza była tam, gdzie nie zastosowano nacisku i w przypadku ugniecenia naciskiem 49,0 kN·m⁻² próbki o wilgotności 50% polowej pojemności wodnej. Największe niekorzystne zmiany, przejawiające się całkowitym zniszczeniem struktury agregatowej, wystąpiły w następstwie ugniatania naciskiem 98,1 kN·m⁻² ziemi o wilgotności odpowiadającej polowej pojemności wodnej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 87 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.