Wykonano próby podwyższenia stabilności oksydatywnej olejów rzepakowego i słonecznikowego tłoczonych na zimno przy użyciu oleożywic z rozmarynu, oregano, tymianku, papryki, czosnku, majeranku i pieprzu. Materiałem badawczym były handlowe oleje tłoczone na zimno słonecznikowy i rzepakowy oraz handlowe preparaty oleożywic. Zastosowano dodatek ekstraktów do oleju w dawkach: 0,1% i 0,2%. W celu oceny jakości olejów zastosowano następujące metody analityczne: spektrofotometrycznie oznaczenie barwy, oznaczenie liczby kwasowej, nadtlenkowej, anizydynowej, obliczenie wskaźnika TOTOX, absorbancja w ultrafiolecie oraz w celu oceny stabilności oksydatywnej przeprowadzono test Rancimat w 120°C. Aktywność przeciwutleniającą wyrażono współczynnikiem ochronnym (WO). Największy efekt przeciwutleniający wykazała oleożywica rozmarynu, która spowodowała wzrost stabilności oksydatywnej oleju rzepakowego o 34-37%, a słonecznikowego o 25-28%. Pozostałe zastosowane ekstrakty przypraw w znacznie mniejszym stopniu poprawiły stabilność oksydatywną badanych olejów tłoczonych na zimno, niektóre z nich działały nawet proutleniająco. Efektywność przeciwutleniająca badanych ekstraktów (w dawce 0,2%) w stosunku do oleju słonecznikowego tłoczonego na zimno, malała w następującej kolejności: rozmaryn > czosnek > oregano > pieprz > papryka > majeranek. Natomiast w przypadku oleju rzepakowego rozmaryn > papryka > czosnek > oregano > tymianek > majeranek > pieprz. Stabilność oksydatywną obniżyły - w oleju słonecznikowym oleożywica tymianku (w obu zastosowanych dawkach), a w oleju rzepakowym oleożywica czosnku, tymianku oraz majeranku (w mniejszej dawce 0,1%).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.