Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  pickling process
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Przydatnosc selera naciowego do marynowania

80%
Porównano przydatność niebielonych i bielonych ogonków liściowych selera naciowego do produkcji marynat w zalewie octowej oraz sosach pomidorowym i chrzanowym. Bielenie ogonków nie wpłynęło na wyniki pomiarów fitometrycznych oraz w niewielkim stopniu na skład chemiczny ogonków. Marynowanie spowodowało zmiany składu chemicznego selera naciowego, przy czym nie stwierdzono wpływu typu zalewy i ogonka na poziom badanych wyróżników w wyrobie gotowym. Zalewa wzbogaciła surowiec w suchą masę, cukry, składniki popielne i kwasy, natomiast rozcieńczyła witaminę C, chlorofile oraz azotany. W trakcie przechowywania konserw obserwowano przyrost poziomu azotynów. Marynowany seler naciowy charakteryzował się dużymi walorami organoleptycznymi. Szczególnie wysoko oceniono konserwy w zalewie octowej i pomidorowej.
Zbadano zawartość azotynów i azotanów w niektórych popularnych peklowanych wędlinach i wędzonkach oraz peklowanych konserwach mięsnych dostępnych w handlu białostockim. Azotyny i azotany oznaczono zmodyfikowaną metodą spektrofotometryczną w oparciu o reakcję Griessa.
10
80%
Badano wpływ czasu dojrzewania, ilości dodanego azotanu oraz czasu naświetlania na barwę modelowego, surowo-dojrzewającego produktu mięsnego. Wyznaczono, przy użyciu aparatu Minolta CR- 300, współrzędne barwy L* a* b* C* i H°. W celu oceny trwałości barwy wyliczono wartości ∆E*. Zastosowane współrzędne dobrze opisywały zmiany barwy produktu surowo-dojrzewającego. Produkt po 3 miesiącach dojrzewania charakteryzował się najbardziej intensywną czerwoną barwą z najmniejszym przesunięciem odcienia w kierunku żółtej części spektrum. Zróżnicowane ilości dodanego azotanu nie wywarły istotnego wpływu na parametry barwy. Trwałość barwy produktów po 3 i 7 miesiącach dojrzewania była lepsza niż po 1 miesiącu. Uzyskane wyniki potwierdzają zaobserwowany wcześniej problem pogarszania się barwy peklowanych produktów mięsnych pod wpływem światła.
Określono wpływ sposobu peklowania na wybrane wyróżniki jakości szynek restrukturyzowanych. W doświadczeniu porównywano jakość wyrobów peklowanych tradycyjnie, tj. z dodatkiem azotynu sodu (azotanu III) i peklowanych z udziałem preparatu warzywnego (w którym źródło azotanów V stanowi ekstrakt z selera) i dodatku kultury bakterii denitryfikujących. W pracy dokonywano pomiarów pH (farszu oraz wyrobu gotowego), parametrów barwy metodą odbiciową oraz oznaczano wydajność procesu obróbki termicznej i zawartość azotanów (III) i (V). Przeprowadzono również ocenę organoleptyczną szynek. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że peklowanie z udziałem wyciągu warzywnego, jako źródła azotanów (V), i z dodatkiem bakterii denitryfikujących (Staphylococcus carnosus) pozwala na ograniczenie o około 50% ilości resztkowych azotanów (III) i ok. 30% azotanów (V) w stosunku do ich zawartości w wyrobach peklowanych tradycyjnie, tj. mieszanką peklującą. Jednocześnie sposób peklowania nie miał wpływu na pozostałe parametry jakości wyrobów.
Przeprowadzono badania wybranych produktów mięsnych pod kątem zawartości w nich N—nitrozodimetyloaminy. Analizy wykonano techniką chromatografii gazowej sprzężonej ze spektrometria mas (GC-MS). Najwyższe zawartości N-nitrozodimetyloaminy stwierdzono w produktach peklowanych i wędzonych.
W artykule przedstawiono doświadczenia kiszenia wysłodzin mokrych z udziałem termolizatu drożdży odpadowych i melasy buraczanej, a następnie żywienia grupy zwierząt otrzymaną kiszonką. Przebadano starterowe kultury bakterii kwasu mlekowego stosowane do wytwarzania kiszonek z produktów odpadowych z browarów. Podano skład chemiczny produktów użytych do kiszenia oraz kiszonek przechowywanych przez 6 miesięcy w temperaturze otoczenia.
Za pomocą tradycyjnych chemicznych wskaźników zbadano wpływ azotanów i azotynów na przebieg procesów oksydacyjnych w lipidach słoniny.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.