Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  parasite invasion
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Emerging parasitic invasions may have a significant influence on wild and domestic animals, as well as humans worldwide. One of the possible sources of infection is the consumption of the meat of wild animals that enable infectious agents to circulate in the environment and transmit them to human and domesticated animal hosts. Human sparganosis is an emerging and neglected zoonosis worldwide. Most cases are known from Asia; however, a few cases have also been diagnosed in Europeans. Recently, in Białowieża Primeval Forest, northeastern Poland, cases of sparganosis were stated in both intermediate (raccoon dog, badger, wild boar) and definitive hosts (wolf, lynx). Confirmed presence of sparganosis in game species (wild boar) and the possibility of its occurrence in domestic animals (dogs and cats) must be taken into consideration in case this zoonosis is not routinely diagnosed by veterinarians. Plerocercoids in wild boar are located subcutaneously and in muscle tissue. Thus, the emergence of human sparganosis due to consumption of undercooked or smoked wild boar meat is very likely in the areas where wild boar is an approved food source. In this review we describe the biology of Spirometra sp. and the current knowledge about the spread of this tapeworm among wild animals as well as the risk for people, focusing on the situation in Europe.
Various compounds have been applied for control of Ichthyophthirius multifiliis (commonly known as Ich) which is the parasitic pathogen, responsible for the white spot disease, in freshwater aquaculture worldwide. Available methods are based on disinfection of fish tank water, targeting infective free-swimming theronts and escaped tomonts. No legal drug is available and licensed for treatment or prevention of the disease. The presently reported study was performed to test the potential of toltrazuril (Baycox® vet.)—a drug licensed for treatment of coccidial infections in other animal species—to reduce Ich infections when administered orally. Commercial pelleted feed containing 5.0 or 2.5 mg toltrazuril per 1 g of feed was offered to rainbow trout, Oncorhynchus mykiss (Walbaum, 1792) (Actinopterygii: Salmoniformes: Salmonidae), during a three day feeding regime (1% of biomass offered per day). Two trials were performed: one with feeding before exposure to parasites and one where already infected fish were treated. Before the treatment it was tested if fish would eat feed containing different drug concentrations and it was found that feed with the high drug concentration was not eaten by the fish whereas all feed containing 2.5 mg per 1 g feed was eaten. Following the exposure to infective I. multifiliis theronts it was found that the fish treated with toltrazuril before challenge obtained a significantly lower parasite burden (number of trophonts in the skin) compared to untreated control. On the other hand, toltrazuril proved to be ineffective when administered to the fish which were already infected before the treatment.
Badania przeprowadzono w lipcu, sierpniu i we wrześniu w 1992 i 1993 roku na 15-, 17- i 19-dniowym czerwiu pszczelim i 19- i 21-dniowym czerwiu trutowym oraz 1-, 2- i 3-dniowych pszczołach robotnicach i 1- i 2-dniowych trutniach pobieranych z 6 rodzin naturalnie zarażonych roztoczem Varroa jacobsoni. Hemolimfę od poczwarek pobierano z odwłoka nakłuwając pipetą pasterowską błonę międzysegmentalną pomiędzy 2 a 3 sternitem, a od pszczół i trutni z zatoki grzbietowej za drugim sternitem. W hemolimfie oznaczano poziom białka całkowitego metodą biuretową stosując zestaw odczynników firmy Biochemtest POCH-Gliwice. Inwazja Varroa jacobsoni na czerwiu, pszczołach i trutniach prowadzi do obniżenia poziomu białka całkowitego, a jego poziom w hemolimfie jest także zależny od wieku poczwarek i okresu badań. U pszczół i trutni, które pozbyły się stałej obecności pasożytów i przystąpiły do samodzielnego pobierania pokarmu, poziom białka całkowitego w hemolimfie jest zbliżony do poziomu grupy kontrolnej. Obniżenie poziomu białka całkowitego można traktować jako jeden ze wskaźników oceny wpływu inwazji Varroa jacobsoni na czerw, pszczoły i trutnie.
Celem pracy bylo poznanie ekstensywności i intensywności inwazji Eimeria sp. u klinicz­nie zdrowych jagniąt w pierwszym roku ich życia w warunkach hodowlano-klimatycznych woj. olsztyńskiego. Badaniami koproskopowymi objęto 75 jagniąt wybranych losowo ze stada liczącego ok. 100 matek i 150 jagniąt. Próby kału pobierano co miesiąc. Jego badanie przeprowadzono zmodyfikowaną metodą Darlinga (flotacja na mieszaninie równych części glicerolu i nasyconego roztworu NaCl). W celu określenia intensywności inwazji kokcydiów zmodyfikowano metodę Gobzema, co dało wyniki porównywalne z metodą McMastera. Stwierdzono, że szczyt ekstensywności i intensywności inwazji Eimeria spp. u jagniąt występuje w wieku 5-6 tygodni. Intensywność inwazji zaczyna spadać krótko po odsadzeniu jagniąt od matek i spadek ten trwa aż do końca 13. miesiąca życia. W tym samym czasie ekstensywność inwazji zmniejsza się tylko nieznacznie, utrzymując się wciąż w granicach 70-80%.
Badania przeprowadzono w lipcu, sierpniu i we wrześniu w 1992 i 1993 roku na 15-, 17- i 19-dniowym czerwiu pszczelim i 19- i 21-dniowym czerwiu trutowym oraz 1-, 2- 3-dniowych pszczołach robotnicach oraz 1- i 2-dniowych trutniach pobieranych z 6 rodzin laturalnie zarażonych roztoczem Varroa jacobsoni. Z odwloką poczwarek pobierano hemolimfę lakłuwając pipetą pasterowską błonę międzysegmentalną pomiędzy 2 a 3 eternitem, a od pszczół i trutni z zatoki grzbietowej za drugim sternitem. W hemolimfie oznaczano aktywność tminotransferazy alaninowej (A1AT) i asparaginianowej (AspAT) metodą Reitmana i Frankela stosując zestaw diagnostyczny firmy Lachema Brno. Inwazja Varroa jacobsoni na czerwiu, pszczołach i trutniach prowadzi do obniżenia aktywności aminotransferazy alaninowej i asparaginianowej, a ich aktywność w hemolimfie czerwia jest zależna od wieku poczwarek, inwazji Varroa jacobsoni i okresu badań. U pszczół robotnic trutni, które pozbyły się stałej obecności pasożytów i przystąpiły do samodzielnego pobierania pokarmu aktywność A1AT i AspAT wyrównuje się z grupą wolną od inwazji.
Celem badań było poznanie dynamiki inwazji Eimeria spp. u dorosłych owiec. Badaniami koproskowymi objęto 75 zwierząt w wieku 3 lat wybranych losowo ze stada liczącego 100 szt. Próby kału pobierano co miesiąc i badano go w celu określenia ekstensywności inwazji zmodyfikowaną metodą Darlinga (flotacja na mieszaninie równych części glicerolu i nasyconego roztwo­ru NaCl). Intensywność inwazji obliczano wg własnej metody. Stwierdzono dwa szczyty ekstensywności i intensywności inwazji: pierwszy w lipcu i sierpniu, drugi, nieco niższy - w listopadzie i grudniu. Wzrost liczby zarażonych zwierząt i wydalanych przez nie oocyst w okresie okołoporodo­wym stanowi źródło zarażenia dla nowonarodzonych jagniąt.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.