W niniejszej pracy przedstawiono wpływ skażenia olejem napędowym na liczebność podstawowych grup fizjologicznych mikroorganizmów. Glebę skażono w ilości 0,01, 0,1, 1 i 10% Wagowych badanego produktu. Skażenie gleby istotnie zmieniało liczebność podstawowych grup fizjologicznych drobnoustrojów. Wielkość tego wpływu zależała od jego stężenia i czasu oddziaływania, a często także od rodzaju gleby. Olej napędowy znacznie stymulował wzrost liczebności mikroorganizmów lipolitycznych a w mniejszym stopniu wpływał na drobnoustroje proteolityczne i amylolityczne. Jego działanie było w glebie piaszczystej 30% większe niż w glebie gliniastej.
Celem badań było określenie wpływu różnych dawek oleju napędowego (0, 2, 4, 6 cm³-kg⁻¹ gleby) na aktywność enzymów glebowych oraz próba łagodzenia skutków zanieczyszczenia gleby poprzez nawożenie słomą jęczmienną (5 g-kg⁻¹ gleby) i mocznikiem (100 mg N i 200 mg N-kg⁻¹ gleby). Obliczono także biochemiczny wskaźnik potencjalnej żyzności gleby. Aktywność badanych enzymów zależała od dawki substancji zanieczyszczającej, nawożenia mocznikiem i słomą oraz testowanej rośliny. Olej napędowy obniżał aktywność dehydrogenaz i fosfatazy kwaśnej, a także w większości przypadków ureazy. Aktywność fosfatazy alkalicznej nie była hamowana przez zanieczyszczenia. Nawożenie słomą zwiększało aktywność wszystkich enzymów glebowych oraz wartość biochemicznego wskaźnika potencjalnej żyzności gleby. Słoma jęczmienna nie spowodowała całkowitego zniwelowania skutków badanych zanieczyszczeń, ale jej działanie było pozytywne w stosunku do ureazy, dehydrogenaz i fosfatazy kwaśnej; mniej skuteczne, pod tym względem, było nawożenie mocznikiem.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.