Hydrożele stają się coraz bardziej popularne w ogrodnictwie. Dlatego też w pracy przedstawiono możliwości wykorzystania hydrożeli w produkcji pod osłonami. Hydrożele jako komponenty podłoży, wywierają korzystny wpływ na ich właściwości fizyczne oraz chemiczne. Dzięki właściwości zatrzymywania dużych ilości wody i udostępniania jej roślinom poprawiają warunki wzrostu i plonowania roślin. Hydrożele spełniają także istotną funkcję w ochronie środowiska, ograniczając przemieszczanie nawozów i środków ochrony roślin do wód podziemnych.
Zespół dworski w Górkach Wielkich pochodzący z XVIII wieku związany jest z nazwiskiem mieszkającej niegdyś w nim około 20 lat wybitnej polskiej pisarki Zofii Kossak-Szczuckiej-Szatkowskiej (1890 - 1968). W Górkach Wielkich powstała większość jej utworów literackich. W 1945 roku zabytkowy dwór został spalony przez wycofujących się Niemców. Po drugiej wojnie światowej Zofia Kossak przez pewien czas mieszkała w Wielkiej Brytanii. Do Górek Wielkich powróciła wiosną 1957 roku i zamieszkała w domku ogrodnika zamienionym obecnie na muzeum biograficzne pisarki. W roku 1995 wykonano inwentaryzację szczegółową roślinności drzewiastej oraz dokonano wstępnej analizy kompozycji parku. Na jego terenie rosną 432 drzewa i krzewy. Przeważają taksony liściaste, głównie Robinia pseudoacacia, Picea abies, Tilia cordata, Prunus cerasifera, Betula pendula, Fraxinus excelsior, Quercus robur, Sambucus nigra, Spiraea x vanhouttei, Comus alba, Coiylus avellana, Philadelphus x polyanthus i Weigela florida. Na przełomie XVIII i XIX wieku ogród miał układ geometryczny, na jego kanwie powstał park modernistyczny. Zofia Kossak była bardzo wrażliwa na piękno otaczającej ją przyrody. Miała duży wpływ na formę ogrodu w Górkach Wielkich, osobiście posadziła wiele drzew i krzewów. W muzeum zachowały się jej zamówienia na rośliny ozdobne, z których większość nie przetrwała do dzisiejszego dnia.